سهم مردم درد و جراحی، سهم حاکمان وعده و شعار!!
در این هشت روز هفته بدجوری جراحی اقتصادی حال بیمارِ کشورمان “ایران” را بد کرده است. هرچند خیلی از طرفداران دو آتشه دولت سیزدهم از بیان کلمه “جراحی“ خوش‌شان نمی‌آید و تلاش می‌کنند طرح خود برای اصلاح یارانه‌ها را «مردمی‌کردن یارانه‌ها» بنامند، اما این در اصل جریان توفیری ندارد چون مشکلات اقتصادی از جنس سیاست نیستند که بتوان آنها را موقتاً با شعار و وعده حل کرد و گذاشتن عناوینی از قبیل «اصلاح یارانه‌ها»، «مردمی‌کردن یارانه‌ها» و «هوشمند کردن یارانه‌ها» نه می‌تواند گرانی را کاهش بدهد و نه قدرت پر کردن جیب مردم و تقویت سفره‌های آنان را دارد، لذا در این هشت‌روز هفته همه‌چیز حول همین موضوع است.
شوک قیمتی و سفارش آقایان به مقاومت مردم
در این اوضاع‌واحوال شوک قیمتی از مسیر‌های مختلف بر زندگی اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی مردم تاثیر گذاشته و اقشار طبقه متوسط و پایین روزهای سختی را می‌گذرانند به‌طوری‌که در دوره 1398ـ1400 قیمت‌ها 10.5 برابر شده اما دستمزد کارگران 4.5 برابر و این عدم تعادل واقعی موجی از آسیب‌ها را به همراه دارد؛ دولتمردان، حاضر نیستند نصایح مشفقانه منتقدان را بپذیرند و گویا منتظرند ببیند نتیجه جراحی به وخامت بیشتر حال کشور و مردم می‌رسد یا معجزه‌ای رخ می‌دهد هرچند برخی از صاحب‌نظران مدعی شدند ما به جراحی در بخش‌های دیگر هم نیاز داریم از جراحی سیاسی گرفته تا فرهنگی و اجتماعی.
در این گیرودار مسئولان دولتی با كوبیدن بر طبل قیمت جهانی، همه اقلام خوراكی مردم را چندین برابر قیمت عرضه می‌كنند و اصرار دارند كالاها در ایران را به قیمت یورویی در اروپا برسانند. جالب این‌که در حوزه خودرو، در هنوز بر همان پاشنه حمایت از تولید داخلی می‌چرخد و مردم مجبورند برای خودروهای از رده خارج شده خودروسازان داخلی، چندین برابر پول بدهند و تازه اگر بتوانند خودرو بخرند! حال آن‌که یکی از دست‌اندرکاران صنعت خودرو اظهارات عجیبی در این حوزه داشت که نوعی قطع ارتباط او با عالم واقعیات را نشان می‌داد. او درباره این انتقادات در خصوص پیشرفت نداشتن و بی‌کیفیت بودن خودروهای تولیدی مدعی شد؛ خودروهای داخلی که در طول این چند سال ساخته‌شده، لج خودروسازان خارجی و واردکنندگان را در آورده است. سمند، رانا، دانا و تارا جزء خودروهای بسیار خوبی بودند که در طول این سال‌ها تولید شده که نزدیک به 60هزار دستگاه از این خودروها به خارج از کشور صادر می‌شود. این پاسخ‌ها در حالی عجیب می‌نماید که خود خودروسازان این نقدها را پذیرفته‌اند!
دست‌انداز اقتصاد و اداره کشور
در این میان وضعیت مذاکرات در وین هم پیچیده شده و گویا با توقف مذاکرات در وین، ایران و ایالات‌متحده دیگر ارتباط غیرمستقیم برای مذاکره را از بین برده‌اند. هرچند اتحادیه اروپا به دنبال فیصله دادن موضوع است و مدعی است؛ دو کشور نیازمند ارتباط هستند تا بتوانند به یک‌راه حل برای برون‌رفت از بن‌بست مذاکرات دست پیدا کنند. اما با بدعهدی آمریکا در حفظ برجام و به‌تبع آن، تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران، کار اقتصاد و اداره کشور ما در دست‌انداز افتاده و همچنان اثرات منفی آن در زندگی مردم دیده می‌شود و البته با شیب تند در حال پیش‌روی هم هست. به‌طوری‌که یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در تحلیل این شرایط گفت؛ “اقتصاد ایران دارای یک‌سری اشکالات ساختاری به‌ویژه در اقتصادِ سیاسی است و اگر معنی جراحی اقتصادی این باشد که رویه‌ها اصلاح شود، کاملاً قابل دفاع است. به گفته او در کشور ما، دولت‌ها در چهارچوب نظام روی کار می‌آیند و منتخب مردم هستند، پس برنامه آنها هم باید مکمل هم باشند تا اقتصاد با چالش روبرو نشود اما متأسفانه این‌که تقصیر‌ها توسط دولت‌های وقت، بر گردن دولت قبلی انداخته شود، در کشور ما رسم شده و این کار به‌صورت غلوآمیز از هشت‌سال دولت‌های یازدهم و دوازدهم آغاز شد. در این اوضاع صدای رئیس هیئت‌عامل صندوق توسعه ملی هم از ناکارآمدی تیم اقتصادی دولت سیزدهم درآمد و با انتقاد از فشار بودجه بر صندوق گفت؛ “مشخص نیست بودجه را چگونه می‌نویسند که هنوز زمانی از سال نگذشته، وزیری به ما نامه زده که ۲۲.۵ همت (هزار میلیارد تومان) کم آورده‌ایم به ما پول بدهید!“
تا هشت روز هفته بعدی خدانگه‌دار
