بهاری شدن دل‌ها، روزها را بهاری می‏کند

صدای خاوران-ماهی‏ هایم با گردنی افراشته، سر از آب بیرون می‏کنند تا اکسیژن تازه بیابند حتی در کیسه در بسته پلاستیکی و چه اشتباهی که این اکسیژن حیات‏دهنده نیست، این مرغ همسایه است و نه غاز و از دست یکی به دست دیگری پناه بردن، باید درون خانه و آب راهی جست برای زنده ماندن، برای زنده نگه داشتن فرهنگ و آیین. ماشین زمان را رها می‏کنم، می‏خواهم راهم را کج کنم. سری به این هیاهوهای انتخابات بزنم که به نگاه تا نوک‌بینی بعضی‏ها جلب می‌شوم. دلم می‏گیرد برای خودم که بعضی‏ها فکر می‏کنند اهل مطبوعات بودن، شغل نان و آب داری است نمی‏دانند چه غصه‏هایی از این مردم که بر دلم سنگینی می‏کند.