بایگانی‌ها یادداشت - صفحه 2 از 48 - پایگاه خبری تحلیلی صدای خاوران

بیمارِ وطن، نیازمند تن دادن به جراحی

صدای خاوران-این روزها که به گفته یک دیپلمات پیشین کشورمان، ایران در بدترین حالت نه جنگ و نه صلح قرار دارد؛ با توجه به شرایط داخلی و مشکلات معیشتی که با کمبودها، ناترازی‌ها، تورم و گرانی همراه شده، مردم دیگر تحمل این وضعیت را ندارند. وی مدعی شد؛ تاب‌آوری مردم حد و اندازه‌ای دارد و با وجود تحریم و فشارهای اقتصادی نمی‌توانیم بگویم باید این شرایط را تحمل کنند. بنابراین باید پای میز مذاکره نشست. این در حالی است که هراندازه نشانه‌های مذاکره برای دستیابی به توافق میان ایران و امریکا نمایان‌تر می‌شود، تحرکات مخالفان داخلی و خارجی توافق و کاسبان تحریم‌ها برای مانع‌تراشی در مسیر توافق احتمالی دامنه‌های افزون‌تری پیدا می‌کند. به همین دلیل فعالان سیاسی به تصمیم‌سازان هشدار داده‌اند؛ مراقب مانع‌تراشی‌های مخالفان توافق و کاسبان تحریم‌ها باشند. در این اوضاع و احوال بعد از طرح ترامپ برای صلح غزه، جزئیات یک پیش‌نویس محرمانه از طرح صلح ترامپ برای پایان جنگ اوکراین منتشر شد. البته زمزمه‌هایی هم از آمادگی‌اش برای انجام توافق با ایران شنیده شد. البته رئیس دستگاه دیپلماسی کشورمان تأکید کرد؛ ایران آماده توافق است، اما تنها توافقی «منصفانه و متوازن» را می‌پذیرد زیرا آمریکا بارها در مذاکرات نیویورک از تصمیم‌گیری ناتوان بوده و همین بی‌اعتمادی را تشدید کرده است.

جوانان؛ پاشنه آشیل انتخابات شوراهای شهر و روستا!

چرا شورا پاسخگو نیست؟!!

نان خوب از کجا بخریم؟!

هوچی‌گران مجازی را جدی بگیرید!

صدای خاوران-گویی رسم شده تا هرکسی می‌خواهد حرفش را به کرسی بنشاند به سراغ هیاهو و اقدامات خلاف قانون می‌رود. گویی فراموش کرده‌ایم با منطق و استدلال هم می‌توانیم حرف‌مان را پیش ببریم. انگار هرکسی بلندتر داد بزند، موفق‌تر خواهد بود. این یعنی صدای بی‌قانونی در کشور بلندتر از صدای قانون شده است. اگر این منوال ادامه پیدا کند دیگر نمی‌توانیم امید داشته باشیم کسی به دنبال منطق برود. در این راستا کار اساسی رسانه‌ها تعریف منافع مردم است. اگر رسانه‌ها تریبون گویای مردم نباشند مردم حرف‌شان را کجا بزنند. بنابراین ما باید مشکلات مردم را بگوییم. اگر رسانه‌ای این مشکلات را بیان نکند دیکتاتوری و خفقان در جامعه شکل می‌گیرد. اما آنچه که شرط است در بیان رسانه‌هاست که انصاف را رعایت کنند. مطالبات مردم را بگوییم، اقدامات مسئولان را بگوییم و داوری کنیم و اگر مسئولی معدل‌اش پایین بود حتما باید نقد شود؛ چرا که هم به مردم خیانت می‌کند و هم به نظام.

هيچ‌کس مشکلات خبرنگاران را گردن نمي‌گيرد!

صدای خاوران-همگی می‌دانیم شروع مسیر رشد حرفه‌ای یک خبرنگار با تهیه یا انعکاس خبر شروع می‌شود، وقتی‌که آن‌ها یک رویداد یا واقعیتی از محیط را آشکار و منعکس می‌نماید تا جامعه از آن باخبر گردد، بعد از آن اگر حیطه اطلاعات و دانش خبرنگار گسترده‌تر باشد به تفسیر خبر نیز روی می‌آورد و با انجام آن، لایه‌های پنهان آن رویداد یا واقعیت را با افزودن اطلاعات سازگار دیگر به آن، آشکار و افق دید وسیع و عمیق‌تری را پیش روی خواننده باز می‌کند، اما فراتر از این‌ها اگر حیطه دانش خبرنگار فراتر از مرزهای رویداد و وقایع باشد و علوم اجتماعی و سیاسی و اقتصادی را هم در برگیرد، او می‌تواند اخباری که تهیه‌شده را تحلیل کند یعنی اثرات آتی آن واقعیت یا رویداد را بر جامعه تبیین نماید. به‌عبارت‌دیگر نوعی پیش‌بینی یا پیش‌گویی انجام دهد و وارد حیطه‌هایی از آینده‌پژوهی و آینده‌نگاری بشود ازاین‌رو است که اکنون ایجاد قدرت پیش‌بینی مزیت رقابتی پایدار برای معدود نشریات معتبر است.

صد و پنجاه سال، چشم‌ انتظار یک‌ کلمه: «قانون»

صدای خاوران-در شرایط فوق‌العاده حساس کنونی، تنها گفت‌وگوی مبتنی بر عقلانیت و مدارا‌ با مردم، و رعایت انصاف در قدرت است که می‌تواند از این چرخه بی‌اعتمادی و بحران عبورمان دهد. راهِ قدرت تنها از طریق فهم متقابل، عدالت، آزادی، انصاف و مدارا می‌گذرد. مردم ایران بارها نشان داده‌اند که شایسته اعتمادند، اکنون نوبت حاکمیت است که نقش خویش را ایفا کند؛ و به یکصد و پنجاه سال چشم انتظاری پایان دهد. همین!

انتقاد مخرّب نیست، سازنده است

صدای خاوران-وقوع انقلاب‌‎اسلامی و تأکید بنیان‌گذار و رهبران آن بر نظر و رأی مردم، سرفصلی تازه در تاریخ این سرزمین گشود، جلسات نقد و میزهای مناظره رونق گرفت و همگان فرصت یافتند با شرکت در انتخابات مختلف در مهم‌ترین امور کشور نقش مستقیم ایفا کنند. هنگامی‌که مردم خود را شریک حکومت بدانند موفقیت و شکست آن نیز برایشان اهمیت پیدا می‌کند، مدیران حکومتی را از خود می‌شمارند و سعی می‌کنند نظرات و پیشنهادات سازنده‌ را به آنان منتقل نموده و اشتباهات‏شان را متذکر شوند. بنابراین در حکومت‌های مردمی، عموم افراد جامعه شریک مدیران و حاکمان هستند نه مقابل آنان و اگر تذکری می‌دهند نه برای تخریب و سنگ‌اندازی بلکه برای بهتر شدن روند امور است که البته ممکن است این نظرات همیشه درست نباشد ولی شکی نیست که در ابراز آن سوءنیتی ندارند.

“نفوذ” و ضرورت شناسایی عوامل و مسیرهای آن

صدای خاوران-در همین ارتباط، اخیراً شاهد برخی اقدامات و اظهارنظرهای هدفمند در جهت تخریب و اهانت به رئیس‌جمهور بودیم که روند امور نشان می‌دهد این حرکات کاملاً برنامه‌ریزی شده و هدفمند است و تندروها در این مسیر تا آنجا پیش رفتند که مهدی فضائلی عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب هم در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «تضعیف سیاست‌های کلی نظام و سهم‌خواهی گروهی از یک سو، و توهین به رئیس‌جمهور محترم از سوی دیگر، تهدید یکی از مهمترین عوامل پیروزی، یعنی انسجام ملی است.» و آیت‌الله صادق آملی‌لاریجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام هم اعلام کرد: «در چنین شرایطی، هرگونه صدا یا رفتار تفرقه‌انگیز، آگاهانه یا ناآگاهانه، در خدمت تقویت جبهه‌ صهیونیسم قرار می‌گیرد.» شکی نیست که آنچه برخلاف انتظارات دشمن، قدرت واقعی ایران در جنگ 12 روزه بود، همبستگی ملی بود که اتفاقاً در رفتارهای رسمی پس از جنگ و تمرکز بر خواندن و پخش سرودهای مربوط به ایران نیز بازتاب جدی داشت. اما سیاست‌‏های تندروها در حمله به این عامل قدرت، همسو با خط تبلیغی اسرائیل و در جهت شعبه‏‌شعبه کردن مردم است.

به بهانه جوان‌گرايـي، بی تجربه‌ها را منصب ندهیم!

صدای خاوران-گاهي مديريت و فرماندهي در ميادين نظامي و حتي قضايي با مديريت و مسئوليت در عرصه‌هاي سياسي و اجرايي با هم خلط مي‌شود. فردي که در جبهه‌هاي جنگ، فرمانده خوبي بود، ممکن است در مديريت‌هاي اجرايي نتواند مدير مطلوبي باشد و بر عکس. يا فردي در مسئوليت اجرايي موفق عمل کند، اما نتواند از عهده سِمَت قضايي برآيد. پيامبراکرم اُسامة بن زيد را به فرماندهي لشکر منصوب کرد و فرمود: همه به لشکر او ملحق شوند؛ اما معلوم نبود که او را به مسئوليت‌هاي مهم اجرايي و يا قضايي نيز به گمارد. البته گاهي ممکن است موردي پيدا بشود يک فرد نظامي در عرصه‌هاي مديريتي نيز خوش بدرخشد، چنان‌که شهيد باکري پيش از فرماندهي، شهردار موفقي بود.

جنگ ۱۲ روزه، آیینه‌ای تمام‌نما از چالش‌ها و فرصت‌ها

صدای خاوران-به‌رغم موفقیت‌های روز اول رژیم صهیونیستی در ترور فرماندهان و دانشمندان هسته‌ای و مردم غیرنظامی، آشکار شد که اسرائیل نمی‌تواند بدون ورود ایالات‌متحده به جنگ، به هیچ‌یک از اهداف خود دست یابد زیرا مقامات اسرائیلی یا واکنش شدید ایران را پیش‌بینی نکرده بودند، یا بیش‌از حد به آسیب‌های وارده روز نخست به توانایی‌های نظامی ایران دل‌خوش بودند، یا تصور می‌کردند با حملات خود به نهادهای حاکمیتی و نظامی، مردم قیام نموده و کار جمهوری‌اسلامی را در خیابان‌ها تمام می‌کنند! اما هیچ‌یک از این اتفاقات رخ نداد. ایران بعد از ساعات اولیه شروع جنگ، خود را به‌سرعت بازسازی کرد، جانشین‌های فرماندهان شهید معرفی شدند و با آرامش و قدرت، حملات پهپادی و موشکی خود را به سمت اسرائیل آغاز کرد و در پی حملات موشکی ایران، توهّم قدرت رژیم صهیونیستی فرو ریخت. پس از مدتی که از جنگ گذشت، ایران موفق شد ضربات سهمگینی را به اسرائیل وارد کند و در چنین شرایطی احتمال ورود آمریکا به درگیری بیشتر شد. جنگ۱۲روزه با به تصویر کشیدن وابستگی کامل اسرائیل به ایالات‌متحده، نشان داد رژیم صهیونیستی بدون آمریکا نمی‌تواند به‌تنهایی اهداف جنگی خود را پیش ببرد و دوام بیاورد.

همدلی، مسیری دو طرفه

صدای خاوران-شاید بسیاری از دوستان و دشمنان این سرزمین اعتراضات صنفی معلمان و پرستاران و کامیونداران و نهادهای انتظامی و... را نسبت به امور معیشتی نشانه‌ی گسست اجتماعی تلقی کرده و با مشاهده‌ی اعتراضات مدنی به برخی از قوانین مصوب و سرپیچی اجتماعی نسبت به نحوه‌ی برخورد با حجاب بانوان تصور می‌کردند که جامعه‌ی ایران در حال فروپاشی است و با یک تلنگر خارجی تار و پود آن از هم گسیخته و راه برای پذیرش بیگانگان و بیگانه‌پرستان باز شده است لیکن این رویارویی ۱۲ روزه مهر باطل بر همه‌ی این گمانه‌زنی‌ها و تصورات بود.

شورای‌شهر جای کارورزی و سیاه‌‍‌مشق نوشتن نیست

صدای خاوران-امروز با شورایی در منطقه ترشیز مواجه هستیم که برخی از اعضای آن، بعد از گذشت چهارسال هنوز راجع به بسیاری از موضوعات مهم هیچ موضعی ندارند و سکوت می‌کنند، اعضایی که حاضر نیستند هزینه صراحت بیان و ابراز نظر خود را بپردازند و حتی در تصمیم‌گیری‌های مهم، صحن شورا را ترک می‌کنند تا در جلسه رأی‌گیری حاضر نباشند و بتوانند هر دو طرف مخالف و موافق یک طرح را داشته باشند. مطلوب ما برای شوراها این است که افراد متخصص و متناسب با نیاز شورا وارد این کارزار شوند و اگر تخصصی در زمینه کمیسیون‌های مربوط به شورا ندارند، راهی شورا نشوند. شورای‌شهر جایی برای کارورزی و سیاه‌‍‌مشق نوشتن نیست. آنجا جایی برای عرضه ایده‌های برتر و خلاقیت‌های ذهنی است. نمایندگان در شورا فرصتی ندارند که بخواهند آموزش ببینند و یاد بگیرند که برای شهر چگونه تصمیم گرفته می‌شود. مطمئناً صراحت بیان و موضع‌گیری شفاف در تصمیم‌گیری‌های شورا، حداقل کاری است که یک عضو شورا به عنوان نماینده مردم می‌تواند انجام دهد چیزی که الآن در این شورا کمتر شاهد آن هستیم.