آمار و ارقامی که این روزها به وسیله نهادهای رسمی و غیررسمی اعلام می‌شود، تردید‌ها را افزایش می‌دهد. به عبارتی هرچه از زمان ارائه این آمارها در ظرف این دوسال بیشتر می‌گذرد، نشان دهنده این است که شرایط کشور روز به روز از نظر اقتصادی “سخت‌تر” می‌شود ولی آمار و ارقامی که به وسیله دستگاه‌های دولتی ارائه می‌شود، نشان دهنده این است که وضع “بسیار‌خوب” است! این تناقض، در شرایط فعلی زندگی مردم بسیار تعیین‌کننده است. آماری که از متغیرهای پولی و اعتباری در آخر خرداد 1402توسط بانک مرکزی منتشر شده، نکات بسیار مهمی دارد هرچند معتقدم هنوز در اینجا تحفّظ کرده‌اند یعنی برخی آمارها را آن‌طور که باید و شاید نگفته‌اند، ولی نزدیک به صحیح بودن است. به عنوان مثال نرخ رشد نقطه به نقطه متغیرهای پولی و اعتباری در پایه پولی خرداد 1401، نسبت به خرداد1400 بیش از 27 درصد است و در خرداد 1402 نسبت به خرداد سال قبل بیش از 41 درصد می‌باشد.
یکی از عوامل تورّم، بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی است. سال گذشته نسبت به 1400، بیش از 27 درصد و امسال نسبت به سال گذشته 171 درصد بیشتر است. رشد نقدینگی در سال 1401یعنی پارسال نسبت به سال گذشته بیش از سه ممیز هفت، و امسال نسبت به سال گذشته بیش از 29 است. این نمونه‌ها نشان می‌دهد که آیا آمار بانک مرکزی که به صورت رسمی اعلام می‌شود، درست است یا ادعاهای سخنگوی دولت یا دیگران که برای مردم بیان می‌کنند؟ معتقدم آمار و ارقامی که بانک مرکزی تأیید می‌کند و به عنوان انتشارات بانک مرکزی مطرح می‌شود، به حقیقت نزدیکتر است.
مقام معظم‌رهبری امسال را به نام سال مهار تورم و افزایش تولید نام‌گذاری کردند. تورم همچنان افسارگسیخته افزایش پیدا می‌کند و نقدینگی اعم از پول و مسکوکات و بدهی دولت به بانک‌ها همه نشان دهنده این امر است که تورّم سرسام‌آور است و چهار اسبه می‌تازد. آقایان اگر بگویند تورمی که مهار شده، بر دریافت‌کنندگان حقوق‌های نجومی فشاری وارد نمی‌کند، درست است. ولی افرادی که برای ابتدایی‌ترین مسائل زندگی خود امروز مستاصل هستند، به شدت تحت فشارند. به عنوان مثال، اکنون بیش از220 نوع دارو نایاب است و بندگان خدایی که بیمار دارند و از وضع مالی خوبی برخوردار نیستند، به شدت در رنج هستند. یا در شرایطی که شیرخشک کمیاب شده، توصیه به فرزندآوری چه حال و روزی برای پدر و مادرانی ایجاد می‌کند که با مصائب فراوان به دنبال یک قوطی شیرخشک هستند. به نظر می‌رسد آقایان به جای حل مشکل، صورت مسئله را پاک می‌کنند. راه علمی توأم با ریاضت برای دولتمردان در این میان وجود دارد، اما به جای کاهش هزینه‌های خود، اقدام به چاپ اسکناس می‌کنند که تورم‌زاست. البته برخی قبول ندارند که نقدینگی باعث افزایش تورّم است همان‌طور که در مجلس هشتم همین اختلاف نظر را با آقای احمدی‌نژاد داشتیم و در اواخر کار، ایشان پذیرفتند که دیر بود. برخی از دست‌اندرکاران فعلی، بعضاً مسائل علمی را قبول ندارند و خود را نیازمند استفاده از نظرات کارشناسان و متخصصین نمی‌دانند. در صورتی که همه این مسائل راه حل دارد و کشورهای دیگر توانسته‌اند تورّم‌های خود را یک رقمی کرده و حتی به صفر برسانند یا منفی کنند، ولی متاسفانه در کشور ما گویی اراده‌ای برای حل این مشکل وجود ندارد. بنابراین آقایان فقط اقدام به “گفتار درمانی” می‌کنند، در حالی‌که این موضوع گره‌ای از مشکلات مردم باز نمی‌کند.
