در این هشت‌روز هفته در حالی که حذف تیم ملی ایران از رقابت‌های جام 2022در کنار سایر رخدادهای هفته‌ها و ماه‌های اخیر و نگاه میلی بعضی‌ها به تیم‌ملی برای مردم تلخ و غم‌انگیز بود. خبرهای ریز و درشتی هم از تعطیلی گشت ارشاد تا تحرکات دیپلماتیک در حوزه سیاست خارجی به قصد احیای مذاکرات برجام و فقدان نظام تدبیر دولت سیزدهم و شعارزدگی آن برای بهبود اوضاع اقتصادی کشور داشتیم که به قدر مجال این ستون به آنها می پردازیم؛
آغاز رایزنی‌های برجامی
هرچند دولت سیزدهم در روزهای آغازین فعالین خود مدعی شد؛ قصد ندارد زلف مسائل و مشکلات اقتصادی را به برجام و تحریم‌های برجامی گره بزند اما این روزها با آرام شدن تدریجی فضای داخلی در ایران، تیم دیپلماسی دولت سیزدهم، زمینه را برای تحرکات دیپلماتیک در حوزه سیاست خارجی به قصد احیای مذاکرات احیای برجام شتاب داده‌اند؛ از سفر معاون سیاسی وزیرخارجه ایران به قطر و سپس مسکو و دیدار با سرگئی لاوروف مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای روسیه تا تماس‌های تلفنی وزیر با دبیرکل سازمان ملل و مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا با محوریت مذاکرات، تحریم‌ها و مسائل پادمانی با آژانس که این روند، نشان‌دهنده تلاش‌ها برای بازگرداندن دوباره طرف‌ها به میز مذاکره است، زیرا شکست مذاکرات به معنای ورود به فضای تنش پیش روی تهران و پایتخت‌های غربی است. هرچند برخی کارشناسان خاجی معتقدند؛ گفتگو‌های دو طرف در یک وضعیت بن‌بست قرار گرفته و از شتاب لازم برای قرار گرفتن روی ریل برخوردار نیست.
نگاه “میلی” به تیم “ملی”
در این اوضاع و احوال جانبداری جدید دولتی‌ها و چهره‌های بعضا تندرو اصولگرا از بازیکنان نسل فعلی تیم ملی فوتبال ایران، به دلیل مصلحت‌اندیشی و مرتبط با «فضای کنونی» خیلی بو دار بود؛ وگرنه بسیاری از همین بازیکنان، تا پیش از آن‌که «خط قرمز» محسوب شده و منتقدان آنها سخت مورد عتاب قرار بگیرند، در کانون انتقادات چهره‌های همین جریان بودند به طوری که وقتی همین بازیکنان سرود ملی را نخواندند، “بی‌غیرت” تلقی شده و ناگهان مورد علاقه آقایان قرار گرفتند و یکباره از آنها به عنوان «باغیرت» یاد شد؛ لذا این چنین دوگانگی در این جریان و تغییر نگاه به تیم و بازیکنان ملی، به غیر از مصادره تیم ملی به سود خود، دلیل دیگری می‌توانست داشته باشد؟ در واقع اگر اسم این تیم «ملی» باشد، این نگاه «میلی» که یکباره حاصل شده، غیر از بهره‌گیری سیاسی در این فضا، معنی دیگری هم دارد؟! اما از جام جهانی فوتبال و اخبار آن‌که بگذریم، قطر این روزها به جز فوتبال، فرصت داشت به مسائل دیگری هم توجه کند به طوری که شاهد قرارداد ۲۷ ساله بین این کشور به عنوان بزرگترین تولیدکننده با بزرگترین واردکننده ال‌ان‌جی در میدان مشترک گاز با ایران بودیم؛ جالب این‌که ما با افت سالانه ۲۸ میلیون مترمکعبی در تولید میدان گازی پارس جنوبی، با چالش فقدان تکنولوژی و سرمایه برای پاسخ‌گویی به تامین نیاز داخل مواجهیم و پروژه‌های توسعه ال‌ان‌جی در کشور متوقف مانده و ورود سرمایه به کشور همچنان منوط به توافقات و برجام است و برنامه‌های صادراتی فقط روی کاغذ باقی است.
ناکارآمدی تیم اقتصادی دولت سیزدهم
در این گیر و دار که زمزمه تطیلی گشت ارشاد شنیده شد؛ بعضی‌ها این خبر را تنها برای فریب و آرام کردن معترضان تلقی کردند زیرا مسئولان دستگاه قضا مدعی شدند به نظارت‌ها ادامه می‌دهند. در این اوضاع و احوال پس از قریب ۱۶ ماه که از روی کار آمدن دولت رئیسی می‌گذرد یک اقتصاددان با بیان این‌که اقتصاد ما گروگان سیاست است، گفت: “دولت‌های آقایان خاتمی و روحانی و حتی احمدی‌نژاد در چندماهه اول کار خود روند تورم را کاهشی کردند اما در دولت آقای رئیسی، این روند معکوس بوده و از همان ابتدا نرخ تورم صعودی شد“ به گفته او؛ “این دولت به شدت شعارزده است و با شعار هم که مشکلی حل نمی‌شود“، گواه ادعایش این بود که برنج که دیگر ارز و دلار نیست که برای آن بهانه بیاوریم، قیمت برنج در ابتدای این دولت ۴۰ هزار تومان بود و الان در برخی اقلام قریب ۱۰۰ هزار تومان است، لذا این رشد ۶۰ درصدی تنها در ۱۶ ماه با هیچ متر و معیاری پذیرفته نیست.
تاهشت روز بعدی خدانگهدار
