این کتاب که توسط نویسنده صاحب سبک و فرهیخته به روح بلند آیت‌ا… بروجردی تقدیم شده و به سه نوع اسلام یا مکتب در اسلام امروزی می‌پردازد و به بررسی جنبش اصلاح‌طلبی دینی که در دهه80 محدود به سیاست نبود و با شکل‌گیری مفهوم «روشنفکری دینی» که مفهومی در بین سال‌های 76 ـ 1368 فربه و فرهمند شد و دکترین جریان فکری «حکومت دموکراتیک دینی» بود و حاملان آن انقلابیون جوانی که به اصلاح‌طلبانی میان سال تبدیل شده بودند.
بعد از دولت دوم خرداد 76 که به نوعی پایان اصلاح‌طلبی سیاسی بود در کنار آن اصلاح‌طلبی دینی، یا پروژه روشنفکری دین نیز افول کرد و از سوی روشنفکران عرفی مورد نقد قرار گرفت. در این بین سکوت و یا تغییر گرایش روشنفکران دینی در برابر موج سکولاریسم به تضعیف این نحله انجامید. اما درست در همین زمان اتفاق دیگر در همسایگی ایران باعث صورت‌بندی تازه از ترکیب دین و دولت شد.
حمله نظامی آمریکا به افغانستان و عراق که باعث شکل‌گیری یک دولت شیعه البته با تفکرات جدایی دین از دولت در اندیشه های فردی چون آیت‌الله سیستانی در عراق شد.
گفته‌اند: بزرگ‌ترین هنر شریعتی جز آن نبود که اسلام را از سیمای «فرهنگ» به صورت «ایدئولوژی» دگرگون ساخت، بلکه آیین زندگی را به روش مبارزه تبدیل کرد و ایدئولوک‌ها را به جای فیلسوفان نشاند، از تمدن اسلامی عبور کرد و به انقلاب اسلامی رسید و اگرچه همواره به انقلاب بدون آگاهی می‌تاخت، خود پرچم انقلابی شد که سودای آگاهی داشت. بر این آگاهی اما نام ایدئولوژی نهادند! معرفت چهارم فراخ‌تر از معارف سه‌گانه: علم و فقه و فلسفه که شریعتی آن را با عرفان هم در آمیخت که ایدئولوگ‌های رقیب از آن غافل بودند و این‌گونه بود که ایدئولوژی اسلامی متولد شد. اسلام‌گرایی بر جای جوهر اسلام نشست که معنایی فراخ‌تر از آن دیانت محمدی داشت، نه فقط توضیح‌المسائل مؤمنان را تهیه می‌کرد که قانون اساسی شهروندان را نیز در کنار داشت. نه فقط انسان اسلامی می‌ساخت، که جمهوری‌اسلامی نیز تأسیس می‌کرد. این چنین شد که دنیا و آخرت یکی شدند. عرف و شرع آمیخته شدند و عبور از چراغ قرمز همچون نماز قضا شده، مستوجب عقوبت شد.
حزب اسلامی شأن نیایشگاه دینی یافت و پوشش مذهبی نه فقط نهاد تقوای فردی، که مظهر پرهیزکاری اجتماعی شد. ایدئولوژی اسلامی از معنا عبور کرد و به صورت رسید. در صورت‌ها موی رویید و محاسن مؤمن در صورتش تجلی یافت، تسبیح خداوند از سجاده نماز و صحن مسجد به سرای جامعه تسری یافت. زنان مؤمن هم چادر نه فقط به دستور شارع که به اشاره قانون بر سر کردند. (از مقدمه کتاب)خواندن و غور در بنیان های فکری کتاب و اثر فوق را به اهالی پژوهشی و تحقیق دیار ترشیز توصیه می کنیم.
