دوگانه سازی باحجاب ـ بی‌حجاب گسل خطرناک اجتماعی
در این هشت‌روز هفته در حالی که دمیدن در آتشِ دوقطبی حجاب و بی‌حجاب و سیاست‌های سخت‌گیرانه در این خصوص، به بحث‌وجدلی برجسته تبدیل‌شد، خبرهایی هم شنیدیم که یحتمل دوستی با روسیه و چین به حدی رسیده که از آن شعار قدیمی “نه شرقی، نه غربی جمهوری‌اسلامی”، بخش اولش به فراموشی رفته است، که به حد مجال این ستون بدان‌ها خواهیم پرداخت.
افتادن در دامن روسیه و چین، درست یا غلط!!
در این اوضاع و احوال که دوستی با روسیه به حدی رسیده، برخی جریان‌های داخلی با کوبیدن بر طبل حمایت از روسیه در جنگ اوکراین سعی دارند به‌عنوان پرچم‌دار حمایت از پوتین هزینه‌هایی برای کشور ایجاد کنند، وزیر ارشاد دولت روحانی و سفیر اسبق ایران در كویت گفت: “بعد از تجربه ۴۰ ساله به نظر می‌رسد، ما باید رابطه متوازنی با همه قدرت‌های جهانی برقرار کنیم. این‌که تمام اعتماد خود را در کاسه یک یا دو کشور گذاشته و بعد سایر دنیا را نادیده بگیریم، نتیجه‌اش همین وضعیتی است که امروز داریم“. به گفته او، این‌که قدرتی مانند آمریکا را نادیده بگیریم و بگوییم حتی حاضر نیستیم با آن سر یک میز بنشینیم، ضعف جدی در سیاست خارجی است.
جالب این‌که هم‌زمانی سفر ولادیمیر پوتین برای حضور در ایران با سفر جو بایدن به اسرائیل و عربستان حکایت از آن داشت که وضعیت منطقه وارد مرحله حساس و پیچیده‌ای شده که می‌تواند آبستن وقوع هر سناریویی باشد.
مذاکرات هسته‌ای احیای برجام هم چند ماهی است در بن‌بست قرار گرفته و طرفین پس از مدت‌ها تعلیق، ماه قبل در دوحه با میانجی‌گری اروپا با یکدیگر مذاکره کردند، اما گفتگو‌های دوحه هم نتوانست فاصله ایران و آمریکا را پر کند و مذاکرات بدون نتیجه به پایان رسید و آقایانی که نمی خواستند زلف مشکلات اقتصادی را به برجام گره بزنند؛ کمکم با وجود تنگناهای اقتصادی و مشکلات معیشتی متعدد در کشور، حساب کار دستشان آمده است.
همه باهم برابرند؛ بعضی‌ها برابرترند!
این روزها که موضوع حجاب، باعث ایجاد یک شکاف عمیق اجتماعی در بدنه جامعه شده و بعضی‌ها بیمِ رشد طالبانیسم در کشور را دارند؛ آیت‌الله جوادی‌آملی آب پاکی روی دست آقایان ریخت و گفت: “مساله حجاب با فشار سرنیزه حل نمی‌شود“. به گفته او فرض با فشار این روسری یک قدری جلو بیاید، این عفاف و حجاب نیست! زیرا با بگیر و ببند، حداکثر ممکن است ظاهر حفظ شود.
در این میان دیدیم آقایانی را که در حمایت از تولید داخل و ممنوعیت واردات سخنوری می‌کنند؛ خودشان عالم بیعملاند! جالب این‌که بسیاری از چهرههای سیاسی به ویژه از جریان اصولگرایی با نگاه ضدغربی از محصولات وارداتی برند با آخرین دستاوردهای فناوری غرب استفاده می‌کنند! مثلا توییت‌های برخی از این چهره‌ها نشان می‌دهد که از گوشی آیفون استفاده می‌کنند. یکی از آنها علی خضریان نماینده عضو جبهه پایداری است که از قضا مخالف واردات آیفون هم هست! یا کفش برند ریباک مصطفی میرسلیم که حاشیه‌ساز شد؛ در حالی که میرسلیم مدعی دفاع از تولید داخلی در برابر واردات است.
این روزها شاهد واکنش‌های تند و کنایه‌آمیز به افشای بازداشت و عفو پسر میرسلیم هم بودیم آش به قدری شور شده که این بار خودی‌ها همدیگر را زیرسئوال بردند، به طوری‌که مشاور علی لاریجانی در مجلس دهم، با مقایسه موضوع پرونده پسر میرسلیم با ردصلاحیت لاریجانی در سیزدهمین انتخابات ریاست‌جمهوری مدعی شد؛ پشت موضوع ردصلاحیت آقای لاریجانی یک جریان سیاسی بود و مساله حضور کوتاه‌مدت دختر ایشان در خارج از کشور بهانه بود.
دختر آقای لاریجانی برای سفر به خارج از کشور، تمکین به شوهر کرده بود، اما پسر آقای میرسلیم برای براندازی با سازمان منافقین همکاری کرد و با توجه به دسترسی‌های خاص آقای میرسلیم به جاهای مختلف پسر او این امکان را داشت که دنیایی از اطلاعات را جمع و جور کرده و تحویل منافقین دهد، لذا اصلاً این دو با یکدیگر قابل قیاس هم نیستند اما اقدام دوگانه شورای نگهبان در رویه بررسی صلاحیت‌ها قابل دفاع نیست و انگار قرار است پدران از عملکرد فرزندان مصون باشند؛ نباید در ارتباط با دختر آقای لاریجانی آن جوسازی صورت می‌گرفت، اگر هم قرار است پدران چوب رفتارها و اعمال فرزندان را بخورند چرا در پرونده به این مهمی در ارتباط با آقای میرسلیم، استثنا قائل شده‌اند. نکته جالب ماجرا این‌که نه قوه‌قضائیه و نه رسانه‌های اصولگرا تاکنون درباره این پرونده اطلاع‌رسانی نکردند. حال اگر این بازداشت مربوط به فرزند یکی از مسئولان دولت روحانی یا اصلاح‌طلبان بود، اصولگرایان چه داد و فریادها و فضاسازی‌هایی که راه نمی‌انداختند…!
تا هشت روز هفته بعدی خدانگهدار.
