سرمایهگذاریها در خلیلآباد رضایتبخش نیست انتقاد مردم از مسئولان به معنای روی برگردانی نیست کاشمر به لحاظ پوشش دیجیتال، دوم است عمده مدارس کاشمر بافت بسیار فرسودهای دارند بسیاری از تجهیزات درمانی فرسوده است حرمت مؤمن؛ بالاتر از حرمت کعبه سفر کمیسیون برنامهوبودجه مجلس عایدی نداشت! ۹۵۰واحد مسکونی زلزلهزده کاشمر در حال ساخت است قانون “عفاف و حجاب”، قابلیت اجرا ندارد مردم دوست دارند مسئولان همانند خودشان زندگی کنند
مجلس دهم که از هشتم خردادماه سال ۱۳۹۵ آغاز به کار کرد، پس از چهارسال در هفتم خرداد 99 به کار خود خاتمه داد. مجلسی که ترکیبی از نمایندگان اصلاحطلب، اصولگرا و میانهرو بود و همواره از سوی دو جریان اصلی کشور و مردم، نقدهایی به آن صورت گرفت
مجلس شورایاسلامی از هفتم خرداد ماه امسال دوره جدید خود را آغاز کرد. دیار ترشیز برای ده دوره قبلی شش نفر به این پارلمان فرستاده و اینک، نوبت به هفتمین نفر رسیده که با پرچم اصولگرایی برای اولینبار بر صندلی بهارستان تکیه بزند
جامعه ایرانی متأثر از تحولات و اتفاقات مختلفی است که در ساحَتهای متفاوت رخ داده و بهنحوی اعتماد و امید خود را به آینده تاحدودی از دست داده و هر آن منتظر رخداد تازهای است. مؤید این سخن نیز کاهش معنادار و چشمگیر مشارکت مردم در انتخابات اخیر بود.
از میان نمایندگانی که تاکنون به مجلس راه یافتهاند، چند نفر شانس بیشتری برای ریاست مجلس یازدهم دارند یا دستکم این توان را در خود میبینند که بر کرسی نخست بهارستان بنشینند؛ علیرضا زاکانی، محمدباقر قالیباف، حمیدرضا حاجی بابایی، مرتضی آقا تهرانی و مصطفی میرسلیم.
جمعه دوم اسفندماه، انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورایاسلامی برگزار شد. انتخاباتی که نسبت به ادوار گذشته از شور و حرارت کمتری از حیث رقابت برخوردار بود و همین امر موجب شد تا تحلیلها و نظرات مختلفی درباره چرایی کاهش مشارکت مردم در آن از سوی چهرههای سیاسی مطرح شود. در همین رابطه "محمد مهاجری" فعال سیاسی اصولگرا معتقد است: پایگاه مردمی این مجلس محدود است و این بدان معنا نیست که این پایگاه محدود خواهد ماند. نمایندگان مجلس آتی اگر تلاش کنند با رأی مردم به ویژه آن بخش بزرگی که شرکت نکردند هماهنگ شوند و تنها نماینده کسانی نباشند که در انتخابات شرکت کردند، میتوانند پایگاه خود را تقویت کنند.
مردم باید احساس کنند با رأیی که میدهند و انتخابی که میکنند در سرنوشت خود تأثیرگذار هستند و میتوانند مشکلاتی را که در زندگی داشته و یا ایراداتی که نسبت به شیوه مدیریتها دارند، با رأی خود تغییر دهند.
نمی توان از این مجلس انتظار داشت که در یکسری مسائل مهم خارج از اراده و خواست مجموعههای بالای نظام تصمیم گرفته شود. عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت میگوید: «افرادی که در یک ناعدالتی توزیع قدرت به مجلس راه پیدا کردهاند، به هیچ وجه نمیتوانند «عدالتخواه» باشند و بخواهند عدالت را برقرار کنند و یا نام «مجلس عدالتخواه» را بر روی خود بگذارند.»