به گزارش صدای خاوران-در این هشت‌روز هفته که تنور انتخابات 1400 رو به گرمی می‌رود؛ شاهد گرم شدن بازار نامه‌نگاری احمدی‌نژاد با رئیس‌جمهور جدید آمریکا بودیم. البته بسیاری بر این عقیده‌اند که «محمود احمدی‌نژاد» در صورت تایید صلاحیت محبوب‌ترین نامزد ریاست‌جمهوری آینده ایران خواهد بود. هرچند که پیش‌بینی‌ها حاکی از این است که اجازه ورود به عرصه انتخاباتی به او داده نخواهد شد! البته احمدی‌نژاد هم نگفته و نمی‌گوید که آیا قصد نامزدی دارد یا خیر؟! اما بسیاری باور دارند رئیس‌جمهوری بعدی ایران اگر شخص او نباشد، نیز فردی شبیه به وی خواهد بود.
در این اوضاع و احوال “علی مطهری” نماینده مردم تهران در مجلس قبلی هم بر میلی بودن رسانه ملی تاکیدکرد و گفت: “در شرایطی که صداوسیما رهاست و هر کاری می‌خواهد می‌کند، باید این وضع اصلاح شود. بارها دیده‌ایم رئیس جمهور یک جا نطق می‌کند و صدا و سیما آن را پخش نمی‌کنند و یا قسمتی را که دوست ندارند پخش نمی‌کند و این عادلانه نیست”.
در این گیر و دار با طرح موضوع نقض برجام از سوی وزیر امورخارجه آمریکا و موضع دولت جدید این کشور درباره بازگشت به برجام، تیم دیپلماسی ایران واکنش نشان داده و مدعی شدند؛ «طرفی که باید مسیرش را تغییر دهد آمریکاست و نه ایران». آنان با کشیدن خط و نشان‌هایی اعلام کردند؛ دولت بایدن باید «سریعا اقدام کند»؛ چراکه «پنجره» ضرب‌الاجل ایران به واشنگتن برای برداشتن تحریم‌های اقتصادی «درحال بسته‌شدن» است. و پنجره فرصت برای دولت جدید ایالات متحده تا ابد باز نمی‌ماند.
این روزها ماجرای خرید واکسن روسی کرونا هم سر و صدای زیادی به پا کرد به طوری‌که سازمان نظام پزشکی کشور اعلام کرد: «واکسن مذکور توسط هیچ‌یک از منابع معتبر جهانی تایید نشده و اثر بخشی و بی‌خطری آن توسط مجامع جهانی و حتی شخصیت‌های علمی ستاد کرونا هم مورد تشکیک قرار گرفته است. حالا باید دید ملاحظات و سیاست‌های آقایان مسئول این نظرات کارشناسی را قبول می‌کند یا نه؟! جالب اینکه رئیس روابط‌عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت، از صدور مجوز مصرف اضطراری واکسن روسی کرونا در ایران خبر داد. با این حال برخی کارشناسان و نخبگان جامعه پزشکی نسبت به خرید و وارد کردن واکسن روسی به ایران هشداد داده اند.
در این گیر و دار دیدم مجلس که هفته‌ها در کمیسیون تلفیق روی لایحه بودجه کار کرد. اعداد و ارقام آن را به شگفت‌ترین شکل تغییر داد.
مجلس در صحن علنی همین محصول کمیسیون تلفیق را به عنوان کلیات لایحه بودجه رد کرد. به نظر وقتی مجلس قانونگذاری محصول گزینش از سوی آقایان باشد که مانع از نامزدی بسیاری از شایستگان بشود، نتیجه‌اش می‌شود کارهایی در مجلس که باید در کتاب‌های عجایب‌الغرایب بنویسند.
جالب اینکه سخنگوی کمیسیون برنامه‌وبودجه برای سرپوش گذاشتن بر این اتفاق بی‌سابقه عذری می‌آورد و کار را خراب‌تر می‌کند. او می‌گوید: “نمایندگان نمی‌دانستند به کلیات لایحه رای می‌دهند یا به گزارش کمیسیون تلفیق!!”. یعنی در واقع نمایندگان اصلا نمی‌دانستند به چه رای می‌دهند. این میان رئیس مجلس چه می‌کرده الله‌اعلم. در تاریخ قانونگذاری ایران، این اتفاق عجیب بی‌مانند است و ماندگار.
با خبر شدیم یک هیأت به نمایندگی از گروه طالبان، در حال مذاکره با مسئولین جمهوری‌اسلامی ایران بوده‌اند. این هیأت به صورت رسمی به ایران آمده و اخبار دیدارهای‌شان هم از رسانه ملی پخش شده است. همین ویژگی‌ها موجب پدید آمدن این سؤال شده که آیا «طالبان» تغییر ماهیت داده و حالا دیگر یک گروه تروریستی نیست؟ جالب اینکه گروه طالبان را دولت آمریکا در آغاز دهه۷۰ در افغانستان به وجود آورد تا حکومت رسمی و مردمی این کشور که نتیجه قیام مردم علیه حکومت وابسته به شوروی آن زمان بود را دچار مشکل کند. گروه تروریستی طالبان، شهر‌ها و مناطق مختلف افغانستان را به کمک دلار‌های آمریکایی تسخیر کرد حتی در سال ۱۳۷۷ در کنسولگری جمهوری‌اسلامی ایران در مزارشریف ۸ دیپلمات و یک خبرنگار ایرانی را به شیوه جنایتکارانه‌ای قتل‌عام کرد، لذا مذاکره آمریکا با طالبان به این دلیل قابل توجیه است که دولت آمریکا در رأس تروریسم قرار دارد کما اینکه مذاکره دولت افغانستان با طالبان نیز به دلیل اینکه این گروه بخشی از مردم آن کشور را تشکیل می‌دهد امری طبیعی و قابل توجیه است. اما جمهوری‌اسلامی ایران به هر دلیل اگر مذاکره با طالبان را لازم می‌داند، باید اولاً این مذاکره غیررسمی باشد و ثانیاً بر تروریستی بودن این گروه تأکید نماید تا با این اتهام مواجه نشود که برخلاف سیاست همیشگی خود که تقسیم تروریسم به بد و خوب را محکوم می‌کرد، حالا خودش پذیرفته است که «تروریسم خوب» هم وجود دارد!
تا هشت روز هفته بعدی خدانگهدار.
