ـ ضمن تشکر از شما، بهعنوان اولین سؤال بفرمایید حضرتعالی شرایط فعلی کشور را چگونه ارزیابی میکنید، به نظر شما دولت یازدهم در این شرایط توانسته موفقیتی داشته باشد؟
ضمن عرض سلام خدمت شما و خوانندگان نشریه، باید در پاسخ به این سؤال عرض کنم، شرایط فعلی کشور، کاملاً استثنایی است و نمیشود در این شرایط، فقط کارنامه دولت را ارزیابی نمود، بلکه باید کارنامه حاکمیت را مورد بررسی قرار داد. در سالهای اخیر، اگرچه ایران گرفتار تحریمهای غیرانسانی و غیراخلاقی آمریکا شده اما در این وضعیت، شاهد مخالفتهای غیرمنطقی مخالفین دولت در داخل و چوب لای چرخ دولت گذاشتن نیز هستیم به همین جهت دیگر نمیتوان همه اقدامات خوب را به نام دیگران و مشکلات را به اسم دولت ثبت کرد. اگر بخواهیم شرایط کشور را مورد ارزیابی قرار دهیم باید دید؛ همه ارکان حکومت در رفع مشکلات چه نقشی داشتهاند زیرا در به وجود آمدن مشکلات فقط دولت مقصر و تصمیمگیر نیست بلکه مجموعهای از مسئولان داخلی غیردولتی و مجموعهای از مسائل خارجی در کنار هم دخیل هستند ولی مردم همه مشکلات را با عملکرد دولت مرتبط میدانند در صورتیکه نباید اینگونه باشد.
ـ به چوب لای چرخ گذاشتنها برای دولت اشاره کردید. آیا این قضیه از سوی نهاد خاصی اعمال میشود؟
بهعنوان مثال یکی از این چوب لای چرخ گذاشتنها طرح) افایتیاف) است. لایحه مربوطه از چند سال قبل به مجلس ارائه داده و مجلس تصویب نموده ولی شورای نگهبان دو مورد را تصویب و دو مورد دیگر شامل پالرمو و سیافتی را رد کرده و به مجمع تشخیص مصلحت نظام فرستاده ولی این نهاد طرح را دو سال نگه داشته و موردبررسی قرار نداده است و همین امر مشکلاتی برای دولت ایجاد کرده است.
ـ دولت در این خصوص اقدام خاصی انجام نداد؟
متأسفانه هرچه دولت فریاد زد و اقتصاددانها درخواست نمودند که طرح معطل نمانَد وگرنه مجامع بینالمللی کشور را در لیست سیاه قرار میدهند، اما متأسفانه موردتوجه قرار نگرفت.
ـ اگر تصویب نشود چه اتفاقی میافتد؟
اگر تصویب نشود؛ دیگر هیچ ارتباطی با بانکهای خارجی نخواهیم داشت. در این مدت اگرچه بهسختی نفت را فروختیم ولی پول را نمیتوانستیم برگردانیم حتی کشورهایی که با ما ارتباط دارند هم نتوانستند پولمان را به خودمان برگردانند.
ـ پس مجمع تشخیص مصلحت نظام هم در مشکلات به وجود آمده دخیل است؟
برخی مشکلات به وجود آمده را باید بهپای برخی از دستگاههای دیگر مانند مجمع تشخیص مصلحت نظام گذاشت.
ـ شما معتقدید بسیاری از مشکلات به خاطر سنگاندازیهای دیگران است؟
همه مشکلات نه، مسئولیت تعدادی از نابسامانیها، بر دوش دولت است. وقتی نیروها و مسئولان قوی، توانمند و باتجربه را دعوت به کار نکنند طبیعتاً نیروهای ضعیفتر نمیتوانند بار سنگینی بردارند.
ـ در مجموع کارنامه دولت را از بُعد اقتصادی چگونه میبینید؟
حضور مدیران ضعیف، موجب شد؛ فشارهای بیرونی و مخالفین داخلی بسیار بیانصاف، هر روز علیه دولت اقدامی را انجام دهند. با این حال کارنامه دولت از بُعد اقتصادی قابل دفاع نیست و متأسفانه حاکمیت نتوانست وظیفه خود را نسبت به کشور و مردم بهخوبی ادا کند.
ـ انتخابات مجلس یازدهم را چگونه ارزیابی میکنید؟
اکثریت مردم در انتخابات سال گذشته از قوه مقننه و مجلس جدید ناامید بودند و پای صندوقها نیامدند. آنها احساس میکردند که کاری از این مجلس ساخته نیست و نخواهد توانست مشکلات کشور را رفع کند به همین جهت 58 درصد واجدین شرایط پای صندوق نیامدند.
ـ مجلس، پسوند “انقلابیگری” را یدک میکشد و شعار “شفافیت” میدهد، نظرتان درباره این پسوند و این شعار چیست؟
اگرچه نمایندگان مجلس یازدهم، با شعار “شفافیت” و “رفع مشکلات اقتصادی” به بهارستان راه یافتند اما از ابتدا دیدیم نهتنها هیچ قدمی برای کاهش قیمتها انجام ندادند، بلکه شاهد افزایش فراوان نرخها نسبت به گذشته بودیم. از سویی انتظار داشتیم همان روزهای اول، طرح شفافیت را ارائه دهند که نهتنها بعد از چندین ماه طرح شفافیت را دادند بلکه در صحن مجلس رأی هم نیاورد و عملاً به هر دو قول داده شده، عمل نکردند. در واقع از وقتی مجلس شروع به کار کرد، شمشیر را از رو بستند و تلاش کردند تا رئیسجمهور را استیضاح کنند. لذا معتقدم کسانی که این حرفها را زدند یا مبتدی هستند و یا میخواهند آب را گِلآلود کرده و از آن ماهی دلخواه خود را بگیرند.
ـ به نظر شما مجلس به قولهای داده شده به مردم توانست عمل کند؟
به نظر من مجلس یازدهم نهتنها نتوانست به قولهایی که به مردم داده عمل نماید، بلکه اصلاً توان چنین کاری را هم ندارد. در واقع مجلس یازدهم قدرت گرفتن تصمیمهای کلان و بزرگ را ندارد، اگرچه ابتدا فکر میکردیم سهواً خود را وارد کارهای جزئی میکند اما بعد از مدتی دیدیم توان فکری و اندیشه آنها همینقدر است، بهطوریکه اخیراً آیتالله جنتی هم آنها را مورد عتاب قرار داده و خطاب به مجلس گفتند چرا خود را مشغول کارهای بیارزش و کمارزش میکنید؟
ـ شفافیت فقط باید در رأی باشد؟
به نظر من شفافیت نهتنها در رأی، بلکه در همه مسائل باید باشد از جمله سبک زندگی، میزان اموال و داراییهای افراد قبل انتخابات، حین نمایندگی و بعد از آن، چنین شفافیتی در رأی هم باید باشد. هرچند عدهای میخواهند دو دوزه بازی کنند، به چیزی رأی بدهند و چیز دیگری به مردم وانمود کنند. البته بسیاری از مردم تجربه لازم را دارند و فهمیدهاند که این شعارها واقعی نیست.
ـ مجلس با برخی مصوبات و تغییرات در قانون انتخابات ریاستجمهوری، میخواهد تغییراتی ایجاد کند آیا از این تغییرات به دنبال اهداف خاصی هستند؟
یکی از کارهای بیارزش انجام شده همین تغییر برخی قوانین مرتبط با انتخابات ریاستجمهوری است. متأسفانه از شوراینگهبان سؤال نکردند که مشکلتان با ریاستجمهوری چیست و یا میدانستند و تجاهل کردند و بهجای رفع مشکلات، یک قانون خاص برای یک نفر خاص تصویب کردند و طرح آنها برای سن و جایگاه بهگونهای بود که فرد مورد نظرشان از آن در بیاید و فقط همان فرد بتواند کاندیدا شود و این شأن مجلس را بسیار پائین آورد. حال آنکه میتوانستند احزاب را قدرت بدهند نه اینکه با نیت اصلاح قانون ریاستجمهوری، قانونی وضع کردند که صدای شورای نگهبان هم درآمد و ایرادات فراوانی بر آن گرفت.
ـ بسیاری تلاش میکنند رئیسجمهور آینده نظامی باشد، آیا فکر میکنید با روی کار آمدن رئیسجمهور نظامی مشکلات رفع میشود؟
جامعه ایرانی بهطور منطقی میانه خوبی با رئیسجمهور نظامی ندارد و تاکنون هرکدام از نظامیها، کاندیدا شدهاند مردم به آنها رأی ندادند زیرا تجربه آن را دارند. مثلاً دولت آقای احمدینژاد اسماً نظامی نبود، ولی عملاً یک دولت کاملاً نظامی بود. اکثریت مسئولان حتی فرمانداران را از بین نظامیان و سرهنگها انتخاب کردند چه برسد به استانداران. از نظر اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی بدترین دولت بعد از انقلاب بود. بهرغم درآمد بسیار، در دولت آقای احمدینژاد نهتنها مشکلات کشور رفع نشد بلکه اقتصاد کشور با بیماری اقتصاد هلندی رو به رو شد و صنایع داخلی کشور را واردات بیرویه جنسهای بنجل چینی، به خاک سیاه نشاند. بنابراین تلاش برای سپردن دولت به یک فرد نظامی، یک تجربه شکستخورده است که در گذشته کشور را خاکسترنشین کرده است.
ـ چه پیشنهاد خاصی دارید؟
شورای نگهبان و وزارت کشور نباید محدودیت ایجاد نکند بلکه باید اجازه دهند در برابر افراد نظامی، افراد غیرنظامی قوی، باتجربه و باسابقه هم کاندیدا شوند که اگر اینگونه باشد، مردم همانند دورههای گذشته به غیرنظامی رأی خواهند داد. در واقع باید در کاندیداها تنوع سلیقه و از همه جناحها وجود داشته باشد. متأسفانه اکنون رئیس مجلس به گفته مجلسیان، با نمایندگان برخورد نظامی دارد لذا این تفکر نمیتواند کشور را بهصورت آباد و آزاد اداره کند بلکه تفکر نظامیگری خود را میخواهد حاکم کند و این با منطق دموکراسی منافات دارد.
ـ برای برگزاری انتخابات حداکثری باید چه اتفاقی بیفتد؟
انتخابات حداکثری لوازمی دارد که از حاکمان شروع میشود. اگر کاندیدای قوی، مقتدر، دانشمند و با برنامه که در اداره کشور سابقه مدیریت قبلی داشته، معرفی شود، احتمال اینکه مردم انتخابات حداکثری برگزار کنند وجود دارد ولی اگر به دنبال انتخابات حداقلی باشند، و انتخاب را محدود کنند و به عده کمی اجازه ورود دهند، همان اتفاق سال گذشته در انتخابات مجلس، برای انتخابات ریاست جمهوری هم رُخ خواهد داد.
ـ حرف آخر
امیدواریم سال 1400 سالی خوب و پر از موفقیت برای همه ملت ایران بهخصوص همشهریان عزیز باشد. همچنین از همهکسانی که در راه تنویرافکار عمومی قدم بر میدارند بهویژه از دستاندرکاران نشریه وزین آوایکاشمر که بهحق در این شرایط دین خود را نسبت به کشور و همچنین مردم منطقه ادا میکند، صمیمانه تشکر میکنم و آرزوی سلامتی و توفیق و بهروزی همه را دارم.