عوامل کُندی کار انتصاب مدیران دولت چهاردهم در حوزه مسائل اعتقادی کار فرهنگی کم انجام دادهایم حال ناخوش کورهداران نانهایی که آجر شد بهرهبرداري کامل از آرامستان بهشت بقیع تا پایان سال پیشرفت بازسازی مناطق زلزلهزده مطلوب است اعتباری که به دست زلزلهزدگان نرسید! “وفاق ملی” پاشنه آشیل دولت پزشکیان! از وعده های مسعود تا دغدغه های انتخابات آمریکا کودکآزاری؛ طعمی تلخ و ماندگار! شادی مردم را از آنها نگیرید!
گزارشهای متعدد رسانهای و محفلی، گروههای سیاسی تندرو زیرمجموعه اصولگرایی را در صف مقدم سهمخواهی از دولت آینده رئیسی به تصویر میکشد. نام جبهه پایداری همانند حضور پرسروصدایشان در مجلس یازدهم در فرایندهای تشکیل دولت سیزدهم نیز پررنگ است.
به نقل از خبرگزاری خبرآنلاین، گویی بسیاری از نمایندگان مجلس که نام انقلابی را هم روی خود میگذارند، برخلاف توصیههای رهبری، نمایندگی را فرصتی برای خدمت به مردم حوزههای انتخابیه خود و کل مردم ایران نمیدانند و به آن به عنوان سکوی پرتابی برای حضور در دولت و مناصب اجرایی و وزارت مینگرند. با این وجود آیا از چنین نمایندگانی میتوان انتظار توجه به مطالبات مردم را داشت؟