امروزه تشکیل انجمن‌ها،ngo ها و تشکل‌ها، که در حوزه‌های مختلف به صورت تخصصی به مسائل جاری اجتماعی و اقتصادی می‌پردازند، می‌تواند نقش بسزایی در ساختنِ شهر خوب ایفا نمایند و “رسانه” نیز می‌تواند یاریگر تحقق این امر باشد. رسانه‌هایی مانند صدا و سیما، فضای مجازی و نشریات می‌توانند مطالبه‌گر رفع کاستی‌های شهر باشند.
در این خصوص، جوانان یکی از گزینه‌های مطالبه‌گری و توسعه هستند که می‌توانند علاوه بر استفاده از رسانه، از طریق چهره به چهره با مدیران و مسئولان نیز اقدام به مطالبه‌گری کنند.
استفاده از جوان و فکر جوان، بهره‌برداری از فکرها و ایده‌های نو و خلّاقانه است. بهره‌وری بالا، فرصت‌سازی، فعالیت و مشارکت برای پرورش مدیران آینده، ویژگی‌هایی است که موجب می‌شود جوانان را در امور دخیل کرد. حتی وقتی جوانان وارد صحنه می‌شوند، می‌توانند خانواده‌های خود را وارد گود کرده و ظرفیت‌های بیشتری را نمایان کنند .
جهت توسعه، صرفاً پول ملاک نیست، استفاده از ظرفیت‌های علمی، توانایی و مهارت‌های جوانان می‌تواند یکی از بهترین راه‌کارهای توسعه و مطالبه‌گری باشد. متاسفانه ما نتوانستیم خودمان و ظرفیت‌هایی که داریم را به دیگران خوب نشان دهیم و بشناسانیم. ما در بحث ارتباط با دیگران جایگاه و دیدگاه خوبی نداریم. باید برای توسعه شهری و مشارکت جوانان آن‌چیزی که از توان‌مان بر می‌آید انجام دهیم و کاری که از توانش بر نمی‌آییم با استفاده از تجربه دیگران و هم‌فکری بزرگان مطالبه کنیم.
این روز‌ها به تدریج به ایام انتخابات شوراها نزدیک می‌شویم؛ انتخاباتی که قرار است وکلای مردم برای چهار سال راهی ویلای معروف خرمشهر شوند تا برنامه‌ریزی و مصوباتی را به بهترین شکل برای آبادی شهر و آسایش مردم تصویب کنند و ناظر بر اجرای آن باشند، خواه تا امروز این مهم آن‌طور که باید و شاید میسّر نشده باشد.
در شرایط فعلی آنچه مایه نگرانی است؛ ورود منفعت‌طلبان و جنگ روانی آن‌ها و تخریب چهره‌های کارآمد به منظور حذف رقبا است که می‌طلبد جوانان و به خصوص “رأی اولی‌ها” با دقت نظر مسائل را رصد کرده و فرق بین دوغ و دوشاب را متوجه شده تا خدای نکرده مورد سوءاستفاده افرادی قرار نگیرند که برای منافع خود قیصریه‌ای را به آتش می‌کشند. درسی که این دوره شورای‌شهر داد، این بود که باید دقت کرد نماینده‌ای را به شورا فرستاد که تنها به فکر انتشار تصویر خود و مطرح شدن و دنبال منافع خود و خویشانش نباشد. منافع شهر و مردم را در نظر بگیرد و هوچی‌گری نکند! باور داشته باشند مردم ولی نعمت‌شان هستند و کاری کنند که منفعتش به مردم برسد. شورای‌شهر جای شعار و لجاجت نیست. جای به رُخ کشیدن مدارک تحصیلی کذایی نیست. جای عمل است و می‌طلبد جوانان با چشم باز در این اتفاق سهیم باشند.
