• امروز : پنجشنبه, ۹ فروردین , ۱۴۰۳
  • برابر با : Thursday - 28 March - 2024
پارس وی دی اس
10

آئین های نوروزی به بلندای تاریخ روستاهای دیار ترشیز

  • کد خبر : 4800
  • ۲۵ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۱:۴۱
آئین های نوروزی به بلندای تاریخ روستاهای دیار ترشیز
آيينهاي قاشق زني، کوزهشکني، چهارشنبه سوري، آش چهارشنبه سوري، فالگوشي، علفه، از مهمترين رسوم سنتي و محلي به شمار ميروند که همواره با جذابيتهاي منحصر به فردي همراه بوده است.

آمادگي براي مراسم نوروز

اين مراسم در اين دیار از روز اول چله کوچک با برگزاري جشن سده آغاز مي‌شد، در اين شب جوانان آتشي بر پشت‌بام‌ها مي‌افروختند يا گلوله‌هايي از پارچه درست کرده آتش زده و به آسمان پرتاب مي‌کردند و آواز مي‌خواندند (صد به غله پنجاه به نوروز) و بدين‌وسيله ضمن شکرگذاري از اين‏که زمستان را به‌سلامت سپري مي‌کنند از خداوند مي‌خواستند گرما و روشني خورشيد را افزون کرده و بر اين باور بودند که به‌زودي لطف خداوند ارزاني‌شان گشته و کشتزارهاي‌شان سرشار از نعمت از جمله گندم خواهد بود.

 

قاشق‌زني:

در مراسم قاشق‌زني از هر خانواده اعم از غني يا ضعيف، يک نفر انتخاب مي‌شد قاشقي تهيه مي‌کرد و پوششي بر سرنهاده و با کوبيدن درب منازل اهل محل از آنان تقاضاي کمک مي‌کرد و اهالي نيز از آنچه در منزل داشتند اعم از گندم، جو، آرد، کشمش و… قدري در قاشق وي مي‌ريختند و هدف از برگزاري اين آيين، اول آن‌که افراد متمکن با انجام اين‌کار، درد ضعيفان را احساس کنند؛ دوم اين‏که از کمک به آنان از هر طريق ممکن کوتاهي نکنند و سوم خودشان دچار غرور نگردند و بالاخره هرکس به هر طريق جهت رفع نيازمندي ديگران بکوشد.

کوزه شکستن:

در هر خانواده براي هر شخص بالغ يک کوزه تهيه مي‌شد و آن بدين منظور بود که اگر فرد در طول سال خداي‌ناکرده گناهي مرتکب مي‌شد يا خطايي از او سر مي‌زد، ريگي در کوزه خود مي‌انداخت و شب چهارشنبه‌سوري کوزه‌اش را از پشت‌بام به زير مي‌انداخت تا بشکند و بر اين باور بودند که اگر کوزه شکست، خداوند او را بخشيده است و نيز کوزه‌اي که کمترين ريگ را داشت دليل آن است که اين شخص کمترين گناه را در طول سال مرتکب شده، پس همگان صادقانه سعي مي‌کردند سال آينده مرتکب گناهي نشده و خالي‌ترين کوزه متعلق به خودشان باشد.

فال‌گوش ايستادن:

سقف خانه‌هاي قديم، اکثراً گنبدي شکل بود و در اين سقف سوراخي تعبيه مي‌شد. در شب چهارشنبه‌سوري اشخاصي از مردم روستا به پشت‌بام‌ها مي‌رفتند و از سوراخ پشت‌بام به گفتگوي اهل خانه گوش فرا مي‌دادند تا به مضمون سخنان آنان پي ببرند و اهل خانه نيز از حضور فردي غريبه بر پشت‌بام منزل‏شان آگاه بودند، پس سعي مي‌کردند آن شب در تأييد و تعريف از اهل محل و خويشان سخنان زيبا بگويند و خداي‌ناکرده از سخنان ناروا و غيبت و تهمت به ديگران دوري جويند، چون شخصي بر بام است و سخنان آنان را مي‌شنود.

لینک کوتاه : https://sedayekhavaran.ir/?p=4800
  • نویسنده : غلامحسین دباغ
  • منبع : صدای خاوران
پارس وی دی اس

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.