قرآن را بهتر بشناسیم

قرآن را بهتر بشناسیم
(خطوط سرانگشتان و بادهای بارورکننده)
قال‏الله الحکیم: وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً وَ بُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ ( نحل 89)
به تو (محمد) این کتاب را نازل کردیم که روشنگر هر چیز است و مایه هدایت و رحمت و بشارت برای مسلمانان است.
بهترین معرّف قرآن خودِ قرآن است که گفته‌اند: آفتاب آمد دلیلِ آفتاب. پس چه‌بهتر که معرفی را از خود قرآن بخوانیم.
هُدىً وَ بُشْرى‌ لِلْمُؤْمِنِينَ؛ هُدىً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِينَ‌؛ هُديً وَ رَحْمَةً وَ بُشْري‏ لِلْمُسْلِمينَ
همه‌جا سخن از نورافشانی و هدایت است که گاهی آمیخته با بشارت برای مؤمنان و گاه توأم با موعظه و اِنذار برای پرهیزگاران و زمانی آمیخته با رحمت برای همه مسلمین است.
در جای دیگر خدای متعال قرآن را این‌گونه معرفی می‌کند: نَزَّلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ‌ءٍ
قرآن بیان‌کننده تمام علوم و معارف ضروری و سودمند بشری است. و در آیه دیگر در سوره بنی‌اسرائیل آیه 82 خداوند قرآن را به‌عنوان شفای آنچه در دل‌ها و افکار است معرفی می‌کند: وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ. مراجعه‌ کننده به قرآن بدون بهبودی و درمان باز نمی‌گردد بلکه قرآن به‌حق او را درمان می‌کند که درمان او همان فهم قرآن و پذیرفتن و عمل کردن به آن است.
خداوند متعال که برای جسم بشر غذای مناسب از حیوان و گیاه فراهم کرده، برای روح او و هدایت و سعادتش نیزکتابی را به‌وسیله کامل‌ترین انسان فرستاده است.
قرآن برای عموم طبقات و جمعیت‌ها معجزه است. برای سخن‌سنجان از نظر بلاغت، برای حکما از نظر حکمت، برای دانشمندان از جنبه‌های علمی، برای جامعه شناسان از جهات اجتماعی و بالاخره برای عموم جهانیان از نظر اموری که به آن دسترسی ندارند مانند علوم غیبی و….
در اینجا به بعضی از نکات خارق‌العاده در قرآن توجه کنید:
نظم در کلمات قرآن: قرآنی که در طول 23 سال و در موضوعات مختلف به‌کاررفته از آن‌چنان نظمی برقرار است که در توان بشر نیست. به‌عنوان نمونه واژه نور 23بار و واژه ظلمت نیز23 بار در قرآن به کار رفته است، کلمه دنیا 115 بار؛ آخرت هم 115 بار کلمه موت 145 بار و کلمه حیات هم 145 بار؛ کلمه شیطان 88 بار و ملائکه هم 88 بار، کلمه صالحات (کارهای خوب) 167 بار، کلمه سیّئات (کارهای بد) 167 بار؛ کلمه ناباوری 17 بار و کلمه باور هم 17 بار ذکرشده؛ اسم ابلیس 11 بار ذکرشده و پناه بردن به خدا از ابلیس هم 11بار. عبارت “آن‌ها گفتند که” 332 بار آمده و قرآن عبارت او گفت را 332 بار به‌کاربرده است.
خطوط سرانگشتان: یکی دیگر از اعجاز قرآن است. روزی شخصی که استخوانی در دست داشت نزد پیامبر(ص) آمد و پرسید؛ ای محمد(ص) تو می‌گویی من وقتی مثل این استخوان پوک شدم خداوند دوباره مرا زنده می‌کند؟ خداوند با نازل کردن این آیه پاسخش را داد: “آری ما می‌توانیم حتی سرانگشتانش را هم درست کنیم”.
تأکید بر سرانگشتان نشان از معنای خاصی دارد زیرا هر اثر انگشت منحصر به همان انگشت است، هر شخصی که زنده است یا سال‌ها پیش از دنیا رفته اثرانگشتانش مخصوص خود اوست به این دلیل در همه کشورها از اثرانگشت به‌عنوان تشخیص هویت استفاده می‌کنند.
قوانین علمی: اثر انگشت در چهارماهگی در رحم مادر شکل می‌گیرد و در تمام عمر انسان ثابت و منحصربه‌فرد می‌ماند. خطوط سرانگشتان در افراد مختلف متفاوت است و در میان هیچ‌یک از انسان‌ها مشابهی و مانندی ندارد حتی دوقلوها. اثرانگشت بهترین راه برای تشخیص هویت افراد می‌باشد. خداوند در سوره قیامت می‌فرماید: لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ﴿۱﴾ وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ﴿۲﴾ أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ﴿۳﴾ بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ﴿۴﴾ خداوند می‌فرماید: سوگند به روز رستاخیز و سوگند به نفس سرزنش کننده، آیا انسان گمان می‌کند که نمی‌توانیم استخوان‌هایش را گرد آوریم ما سرانگشتانش را هم می‌توانیم درست کنیم. پزشکان علم تشریح پژوهش گسترده‌ای بر روی افراد مختلفی از ملیت‌ها و اقوام مختلف و از تمام سنین انجام داده‌اند آنان با حقیقت علمی بزرگی روبرو شده‌اند و اعتراف کردند اثرانگشت هیچ فردی از گذشته تاکنون و تا آینده مانند و نظیری در میان دیگر انسان‌ها ندارد. شگفت‌تر آن‏که در آیه سخن از درست کردن تمامی انگشتان به میان آمده است، زیرا کلمه سرانگشتان در آیه تمامی انگشتان را شامل می‌شود. بنابراین درست کردن آثار انگشتان تمامی انسان‌ها در روزی که همه زنده می‌شوند گوشه‌ای از قدرت عظیم خداوند است و نیز دلیلی بر توانایی خداوند متعال بر زنده کردن مردگان با اعضای کامل‏شان می‌باشد. به این دلیل جای شگفتی نیست که اثرانگشت از نشانه‌های آفرینش خداوند می‌باشد که راز آفرینش را در خود نهفته دارد و بدون شک شاهدی است بر زندگی دوباره انسان‌ها و نیز نشانه‌ای است که خداوند چقدر توانا است.
بادهای بارورکننده: خداوند در 1400 سال قبل در سوره حجر می‏فرماید: وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنْتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ. ما بادها را برای بارور ساختن (ابر و گیاهان) فرستادیم و از آسمان آبی نازل کردیم و شما را با آن سیراب ساختیم و درحالی‌که شما توانایی حفظ و نگهداری آن را نداشتید.
تا ابتدای قرن بیستم خیال می‌کردند بادها تنها ابرها را حرکت می‌دهند ولی اکنون علم هواشناسی نقش باروری بادها را در تشکیل باران و باروری گیاهان نشان داده است. گرچه قران 1400 سال قبل آن را بیان نموده است. دانشمندان می‌گویند بر روی سطح اقیانوس‌ها و دریاها به خاطر برخورد جریان‌های آب، حباب‌هایی تشکیل می‌شود که وقتی این حباب‌ها می‌ترکند هزاران ذره با قطری معادل یک‌صدم میلی‌متر به هوا پرتاب می‌گردند و با گردوغبار آورده شده توسط بادها ترکیب می‌شوند و به لایه‌های بالاتر جوّ برده می‌شوند. این ذرات که توسط باد به ارتفاعات بالابرده شده‌اند با بخار آب ترکیب شده و در اطراف این ذرات متراکم می‌شود و به قطره‌های کوچک آب تبدیل می‌گردد و به‌صورت باران فرود می‌آیند. اگر باد چنین خاصیتی نداشت، ذرات کوچک آب در ارتفاعات بالا شکل نمی‌گرفتند و باران ایجاد نمی‌شد.
نکته اینجا است که نقش حیاتی بادها در تشکیل باران قرن‌ها قبل در قرآن اشاره شده، آن زمان که مردم اطلاع بسیار کمی داشتند. هم‏چنین دانشمندان درباره ویژگی بادها می‌گویند در گل‌های همه گیاهان عناصر نر و ماده وجود داد و میوه زمانی تشکیل می‌شود که عنصر نر، عنصر ماده را بارور کند و این باروری به‌وسیله باد صورت می‌گیرد. بنابراین گیاهان با بارور شدن تولیدمثل می‌کنند و نسل‏شان زیاد می‌شود و این به لطف بادها است که خداوند در سوره حجر می فرماید: و ارسلنا الریاح لواقع. ما بادها را برای بارورساختن ابر و گیاهان فرستادیم.