فضای مجازی با چاشنی “تخریب”
به قلم علیرضا افتخاری-سردبیر نشریه آوای کاشمر
چندسالي است كه با توسعه تكنولوژي و ورود رسانههاي جديد، فضاي انتخاباتي شكل تازهتري به خود گرفته است؛ فضايي كه متأثر از نقشآفريني شبكههاي اجتماعي است و اين امكان را در اختيار کاندیداها قرار ميدهد كه موجهاي حمايتي خود را پيوستهتر از هميشه در بستر اين شبكهها پديد آورند. گستردگی فعالیتهای انتخاباتی به ویژه در فضای مجازی را میتوان یکی از ویژگیهای انتخابات فعلی دانست که در صورت توجه به الزامات آن، قابلیت مطرح شدن به عنوان یک مزیت را دارد. اما این روزها بیشتر این فضا به صحنه “ضد تبلیغ” برخی افراد با چاشنی “تخریب” مبدّل شده است.
موضوعات انتخاباتی به ویژه امور مربوط به انتخابات مجلس، مدتهاست در فضای مجازی مطرح گردیده و شاهد گفت و شنودهایی در این خصوص در کانالها و گروههای متعدد هستیم که برخی از آنها به منظور تخریب رقبای نامزد مورد نظرشان تشکیل شدهاند.
گرچه گسترش موضوعات مربوط به انتخابات در فضای مجازی یک اصل ضروری است و برای برگزاری انتخاباتی پرشور، مفید محسوب میشود، اما نظارت بر این فعالیتها نیز اقدامی ضروری به حساب میآید تا از این طریق فضای سالم انتخاباتی ایجاد و شاهد دیده شدن همه تفکرات و سلایق سیاسی و اجتماعی بوده و در 11 اسفند نیز انتخاباتی پرشور و مبتنی بر اصول اخلاقی را برگزار کنیم؛ اما شاهد هستیم عدهای از طریق فعالیت در فضای مجازی نه تنها به برگزاری انتخاباتی پرشور و مبتنی بر اصول اخلاقی کمکی نمیکنند، بلکه در راستای حمایت از کاندیدای انتخاباتی موردنظر خود، با ایجاد کانالها و گروههای تلگرامی و با درج مطالبی نادرست و اتهامزنی و دروغ پراکنی در جهت تخریب کاندیداهای رقیب فعالیت میکنند و جالب آنکه نام دروغپراکنیهای خود را “شفافیت” و “اطلاعرسانی” نهادهاند، و از این طریق سعی در تاثیرگذاری بر افکارعمومی و “مهندسی انتخابات” را دارند. هرچند تخريبگران انتخاباتي، به خيال خام خود با پردازش برخي افکار سطحي و بيمايه سعي در انحراف فکري بخشي از جامعه را دارند اما قاطبه مردم در عمل نشان دادهاند که پاي صندوقهاي راي واکنشي متفاوت از خواست تخريبگران خواهند داشت.
این افراد به صورت ناشناس با ایجاد کانال و گروههای تلگرامی و یا صفحات اینستاگرامی اقدام به تخریب چهره کاندیداها کرده و با ارسال لینک گروه، کانال و صفحه برای چهره خاص و یا قرار دادن لینک در گروههای تلگرامی پرمخاطب، اقدام به انتشار مطالب دروغ و تخریبی خود میکنند. از آنجا که این افراد به خوبی میدانند این اقداماتشان جرم است و نهادهای ذیربط در پی شناسایی آنها هستند، به منظور جلوگیری از شناسایی شدن، بلافاصله اقدام به حذف اکانت خود کرده و بعضاً برخی افراد ناآگاه، اقدام به بازنشر مطالب ارسالی آنان میکنند، در حالیکه باز نشر اینگونه مطالب نیز مصداق نشر اکاذیب است و جرم محسوب میگردد، زیرا پخش کردن مطالب دروغ در فضای مجازی و در دسترس دیگران قرار دادن این مطالب و نسبت دادن یک رخداد نادرست و خلاف حقیقت به دیگری، مصداق انتشار اکاذیب است و طبق ماده ۱۸ قانون جرایم رایانهای انتشاردهندگان اکاذیب افزون بر اعاده حیثیت به حبس از ۹۱روز تا ۲ سال و یا جزای نقدی از پنجمیلیون ریال تا چهلمیلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهند شد.
اما آنچه در این مدت گلایهمندی عدهای را برانگیخته است، عدم برخورد به موقع، سریع و قاطع دستگاه قضا با بر همزنندگان تامین امنیت روانی جامعه است، مگر نه اینکه “پلیس فتا” به منظور پیگیری، تحقیق و کشف جرایمی که در فضای مجازی، اتفاق میافتد، ایجاد شده و ایجاد امنیت و کاهش مخاطرات برای فعالیتهای مختلف در جامعه اطلاعاتی، ممانعت از تعرض، به ارزشها و هنجارهای جامعه، مراقبت و پایش از فضای تولید و تبادل اطلاعات، با هدف پیشگیری از تبدیل شدن این فضا به بستری برای انجام فعالیتهای غیرقانونی، از وظایف ذاتی آنها میباشد؟ همه میدانند ظلمي که تخريبگران انتخاباتي به جامعه ميکنند، در عمل کاهش اعتماد عمومي را به دنبال خواهد داشت که ممکن است مشارکت را تحتالشعاع خويش قرار دهد.
فرافکني و پاشيدن تخم اراجيف در جامعه پيرامون کانديداهايي که قرار است با تاييد شوراي نگهبان به مرحله رقابت برسند، ظلم به جامعه و نظام است و ثمرهاي جز افت مشارکت اجتماعي به دنبال نخواهد داشت.
لذا اگر تامین امنیت روانی حق اساسی مردم است که باید چنین باشد، مسئولین مربوطه باید نسبت به درج تمام مطالبی که خلاف قانون است به شدت برخورد کنند و عملکردشان طوری نباشد که چنین برداشت شود؛ “عدهای در برابر قانون برابرتر هستند”! باید شرایطی ایجاد شود که انتخابات اخلاقی و شکوهمند داشته باشیم که به خیر کشور و دین مبین اسلام باشد.
ما باید رقیب را پذیرفته و نسبت به حضورش نگران نباشیم. نباید به گونهای فکر کنیم که حضور رقیب، زندگی را بر ما تنگ میکند! و با دیدن آن، طوری حرکت و به گونهای برخورد کنیم که انگار نمیخواهیم رقیب را ببینیم.