روند انتخاب شهردار کاشمر چند ماهی است تبدیل به یکی از بحث برانگیزترین مسائل در سطح شهر شده است و این روند از همان روزهای اول بعد از انتخابات شورای‌شهر رقم خورد و تاکنون هم که دو بار اعضای شورا، افرادی را به عنوان شهردار انتخاب کرده اند!، ادامه دارد.
طبق قانون، اعضای شورا مشخص‌کننده‌ی این مسئله هستند که چه فردی برای شهرداری گزینه بهتری است و سایر افراد بیرون از شورا می‌توانند درباره عملکرد شورا، اظهارنظر کنند.
در شرایطی که مشکلات عدیده‌ای برای شهر به وجود آمده و مردم و شهرداری با مشکلات اداری و مالی و اجرایی و غیره مواجه هستند، انتظار می‌رفت شوراییان با دقت و سرعت بیشتری در انتخاب گزینه خودشان وسواس به خرج می‌دادند، ضمن آن‌که همچنان این سؤال برای بسیاری از شهروندان مطرح است که چرا اکثریت اعضای شورا تحت تاثیر نظرات و کینه‌های شخصی عضوی از شورا، مانع ادامه کار شهردار موفق قبل گردیدند و شورا و شهر را دچار این سردرگمی فعلی ساختند.
تا دوره قبل انسجام و سرعت در انتخاب شهردار بدون هیچ حاشیه‌ای انجام می‌شد و زبانزد شهرهای هم‌جوار بود، اما در این دوره به نظر می‌رسد اعضای محترم شورای‌شهر در دو راهی اجرای قانون یا نادیده گرفتن آن مانده‌اند و گویا تا به این لحظه زیر پا گذاشتن قانون قوّتش بیشتر بوده است.
در ماده 3 آیین‌نامه اجرایی شرایط احراز تصدی سمت شهردار مصوب سال 1397 آمده است؛ “کسانی را می‌توان به سمَت شهردار در شهرهای با جمعیت50 تا200 هزار نفر انتخاب کرد که پنج‌سال سابقه مدیریتی میانی داشته باشند” و یا کسی می‌تواند شهردار شود که “دارای حُسن شهرت” و “نداشتن محکومیت کیفری و عدم اعتیاد به موادمخدر” را دارا باشد.
حال باید پرسید آیا تمامی این شرایط را که در 6 بند و 7 تبصره در آیین‌نامه اجرایی آمده است، اعضای شورا در گزینه‌های معرفی‌شده خود لحاظ کردند تا جلوی طولانی شدن پروسه انتخاب شهردار را بگیرند؟ آیا ریاست محترم شورای‌شهر حاضر است برای هرکدام از گزینه‌ها پاسخ‌گوی سؤالات خبرنگاران باشد؟
توجه کنیم در دوره‌های قبل که شورا ترکیبی تقریباً برابر بین سلیقه‌های سیاسی بود، در کمترین زمان ممکن شهردار انتخاب می‌شد و کارهای اجرایی سامان می‌یافت. این وضعیت برای شورای شهری که اکثریت‌مطلق آن را اصولگراها تشکیل می‌دهند و با شعارهای آبادانی و شفافیت و توسعه پا به عرصه انتخابات گذاشتند! زیاد خوشایند نیست. هرچند پیش‌بینی می‌شد که تجربه‌ی کم برخی منتخبین و از طرفی مدیریت و کنترل برخی افراد تندرو و غیرمسئول از بیرون و تأثیرگذاری شدید بر اعضای شورای‌شهر این اتفاقات را رقم زند و اسامی گزینه هایی برای شهرداری شهر مطرح شود که شاید کمتر کسی گمان می‌برد. اسامی که در سکوت خبری و بدون انتشار و برنامه‌های آنان برای اطلاع افکارعمومی بدون هیچ معیاری تأیید و یا رد شدند و در یک جنگ زرگری و بدون ارائه برنامه، به‌یک‌باره و در یک تصمیم از قبل برنامه‌ریزی‌شده و با حذف اجباری شخصی که مهم‌ترین بدشانسی‌اش، نام خانوادگی‌اش بود، به‌یک‌باره گزینه‌ای با شش رأی، منتخب شوراییان شد.
اما طولانی شدن روال تأیید شهردار منتخب از سوی استانداری، و شایعاتی که این روزها نسبت به رایزنی‌های شدید از سوی برخی آقایان جهت تأیید صلاحیت وی به گوش می‌رسد، این گمان را به ذهن متبادر می‌کند که آیا گزینه‌ای که صلاحیتش دارای شبهه است، آیا می‌تواند برای شهر مثمرثمر باشد و آیا نهادهای نظارتی و امنیتی که باید تأییدصلاحیت را بدون هیچ ملاحظه‌ای انجام دهند، سفارش پذیر هستند که بعضی ادعای رایزنی و سفارش با آنها را می‌کنند؟
طبق قانون، اعضای شورای‌شهر قسم یاد کرده‌اند که جهت اداره صحیح شهر و منافع مردم با اهتمام کامل عمل کنند، این قسم بالاتر از هر میثاق‌نامه‌ای است که این روزها برخی از اعضای شورای‌شهر و یا طرفداران آنها، کاندیداهای پیشنهادی مدیریت شهری را “مجبور” به قبول آن می‌کنند.
اعضای شورا بهتر از ما مسائل شهر را می‌دانند و یقیناً با توجه به مسئولیتی که بر دوش‌شان نهاده شده برای شهر دلسوزترند، ولی بنده یادآوری می‌کنم که شورای‌شهر دوره چهارساله‌ای است که چهارماه آن گذشته است، اگر فردی مدیر و آشنا به مسائل شهرداری که توانایی هماهنگ کردن امور شهر را با سایر نهادها و دستگاه‌ها دارد، انتخاب نکرده باشند، همه اعضاء در انجام وظایف خود شکست خورده‌اند.
