ضمن تبریک به مخاطبان (صاحبان اصلی) نشریه آوای‌کاشمر بابت بیست و چهارمین سالگرد انتشار و امید به پایندگی و استمرار این نهاد مطبوعاتی، قدیمی‌ترین و باسابقه‌ترین نشریه منطقه، کتاب این شماره به یکی از بزرگ‌ترین مفاخر و سرمایه‌های بی‌کران این خطه زرخیر می‌پردازد. امید آن‌که در نسل جدید نیز شاهد ظهور و بروز چنین سرمایه‌های جاودانی باشیم.
کتاب “با من از روشنی ماه سخن می‌گفت“ (یادنامه مجتبی عبدالله‌نژاد) «مرحوم سرمایه اجتماعی فرهنگی در مقام پژوهنده و مترجم ادبیات فارسی می‌باشد».
مجتبی عبدالله نژاد مترجم و پژوهشگر و منتقد ادبی، متولد سال 1348 در شهر کاشمر است. در دانشگاه فردوسی مشهد در رشته ریاضی تحصیل‌کرده، زبان انگلیسی و ادبیات فارسی را نزد خود خوانده و در این زمینه به مهارت کم مانندی رسیده بود. مجموعه شعر آوازهای ماه و معادله‌های ریاضی نخستین اثر منتشر شده اوست که در سال 1373 در مشهد منتشر شد. سپس به ترجمه اساطیر جهان و نقد ادبی پرداخت. کتاب‌های او در این زمینه در مشهد منتشر و در تهران مجموعه‌ای از کتاب‌های پلیسی و جنایی را ترجمه کرد. در سال‌های اخیر با تسلط بی‌مثالی که بر ادبیات کلاسیک ایران داشت سعی در پیوند بین خوانندگان امروز با ادبیات کلاسیک داشت و در این مسیر پروژه تاریخ شفاهی ایران را آغاز کرد که با استقبال گسترده خوانندگان و منتقدات مواجه بود. پژوهش‌های زیادی از او در زمینه ادبیات کلاسیک ایران به یادگار مانده است. مجتبی عبدالله‌نژاد پس از سال‌ها تلاش و کوشش شبانه‌روزی در راه اعتلای زبان و ادبیات فارسی بامداد روز 15 آذر 1396 آرام گرفت.
آثار پلیسی و جنایی
مجتبی عبدالله‌نژاد معتقد بود کتاب‌های پلیسی تنها وسیله سرگرمی نیست، بلکه برگردان دقیق ساختارهای اجتماعی در اروپا و بازتاب‌دهنده این طرز تفکر است که عقل بشری یگانه منبع شناخت در جهان است. با این تفکر بود که کمک شایانی به پروژه ترجمه تمامی آثار آگاتاکریستی کرد. وی علاوه بر ترجمه ۲۳ اثر از آگاتاکریستی چندین اثر از رابرت آرتور و جک هیگینز را نیز به فارسی برگرداند. (از متن کتاب)
یادنامه روان شاد مجتبی عبدالله‌نژاد در 116 صفحه به کوشش یاران و دوستان وی در ترشیز کهن دیارمان منتشر گردید. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد. خواندن آثار ترجمه و تألیف این بزرگ‌مرد دیارمان را به اهالی دیارمان توصیه می‌کنیم.
