اسلام به معنای تسلیم بودن انسان و سرنهادن در راه خداوند و اطاعت از دل و جان در مقابل اوامر و دستورهای خداست، ولی طبق روایات، دین آفات و موانعی دارد که به بعضی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.
پیامبر فرمود: آفَةُ الدِّينِ ثلاثةٌ: فقيهٌ فاجِرٌ. و إمامٌ جائرٌ. و مُجتَهِدٌ جاهِلٌ
سه چیز آفت دین است؛ دینشناس بدکار، زمامدار نالایق و ستم‌پیشه و مسلمان و تلاشگر ناآگاه و همچنین عمل بد عده‌ای از مسلمانان آفت بزرگی است برای دین. عده‌ای می‌گویند اگر اسلام این است که این دارد؛ اصلاً من نمی‌خواهم مسلمان باشم.
شیخ بهایی(ره) می‌گوید:
آبادی میخانه ز ویرانی ماست
جمعیت کفر از پریشانی ماست
اسلام به ذات خود ندارد عیبی
هر عیب که هست از مسلمانی ماست
ورود خُرافه در دین و تحریف و بی‌خاصیت کردن دین، از آفات آن است که فقط از متدیّنین بی‌سواد ساخته است و عالم دنیاطلب. اهل علمی که به دنبال مدح و ثنا و به دنبال قدرت است و بالانشینی.
در کشور ما حکومت به نام جمهوری اسلامی است و مردم انتظار دارند؛ دستورات دین مقدس اسلام در مرحله اول توسط بزرگان نظام و نخبگان آن اجرا شود، ولی متأسفانه فاصله عمل به قوانین ارزشمند اسلام زیاد شده و باعث دلسردی گردیده است، در اسلام نسبت به حقوق افراد خصوصاً ضعفا و فقرا و زیردستان خیلی سفارش شده است و توصیه به اجرای عدل و مساوات می‌کند که در عمل اجرای آن ضعیف است.
امروز سن ازدواج بالارفته پسرها و دخترها مجرد هستند و از طرفی آمار فحشاء و تن‌فروشی بیداد می‌کند که این نظر اسلام نیست؛ عده‌ای برای امرار معاش، سطل‌های زباله را می‌گردند و این نظر اسلام نیست، آن‌هم در کشوری که دارای بزرگ‌ترین منابع نفت و گاز و معادن خدادادی است.
این‌که عده‌ای پول غذا و دارو و اجاره مسکن ندارند و صاحب یک وجب خانه هم نیستند ولی افرادی صاحب املاک بی‌شمار، ساختمان‌های مجلل و خانه‌های خالی از سکنه‌اند، این نیز با نظر اسلام مغایر است. این‌که بانک‌ها با دریافت جرائم دیرکرد وام‌ها، که همه مراجع دریافت آن را حرام می‌دانند؛ صاحب ثروت‌های عظیم شده‌اند و عده‌ای را به خاک سیاه نشانده‌اند، نظر اسلام نیست. این‌که شب عید، سفره فقرا خالی و پدران شرمنده و خجالت‌زده فرزندان باشند. این‌که زنی به خاطر تأمین لباس و کفش و غیره خدای‌نکرده تن به فحشاء بدهد، این‌که فاصله یک ساعت کار یک کارگر با فلان فرد دیگر چندین میلیون تومان است، این‌که عده‌ای از امتیازات و امکانات ویژه برخوردار هستند و دیگران محروم از آن و این‌که عده‌ای با پرداخت رشوه و پارتی به مقاصد خود می‌رسند، این‌که عده‌ای نان را نسیه بخرند، قدرت خرید یک کیلو میوه را نداشته باشند، این‌که این‌همه فاصله طبقاتی باشد و کسانی که ندانند چگونه خرج کنند نه خمسی، نه زکاتی، این نظر اسلام نیست.
خداوند در قرآن سوره حجرات به برابری انسان‌ها تأکید دارد، طبقه‌بندی جامعه سبب شده عده‌ای با انباشت ثروت بی‌شمار و عده‌ای در فقر مطلق به سر ببرند.
علی(ع) اولین اقدامش در زمان حکومت، برابری همه در توزیع ثروت بود و اجازه نداد عده‌ای از رانت ویژه و انحصاری استفاده کنند و گفت اگر مهریه همسران‌تان هم کرده باشید آن را پس می‌گیرم و علی در آخرین لحظات عمر شریفش فرمود: مبادا دیگران در عمل به دستورات قرآن از شما پیشی بگیرند … امروزه می‌بینیم بعضی از کشورهای غیرمسلمان، غیرمستقیم به اسلام عمل می‌کنند و بهره می‌برند و ما بی‌بهره‌ایم.
نقل شد که در کشور آلمان در شهر هامبورگ، چند دانشجوی ایرانی با دانشجویان هم‌دوره خود به رستورانی می‌روند و غذا سفارش می‌دهند، آن‌ها می‌بینند جلوی سایر مشتریان در بشقاب غذای کمی است، تعجب می‌کنند و سفارش غذای زیادی می‌دهند بعد از صرف غذا، یک‌سوم غذایشان اضافه آمده و روی میز است که یکی از مشتریان که خانم مسنی است می‌گوید؛ چرا غذای زیادی سفارش دادی و غذا را تلف کردی و بعد تلفن می‌زند و مأموری از سازمان امنیت اجتماعی با لباس فرم می‌آید و دانشجوی ایرانی را به خاطر غذای اضافه50 یورو جریمه می‌کند. دانشجو می‌گوید ما پول غذا را دادیم دیگر چه اهمیتی دارد؛ مأمور می‌گوید: آن مقدار که می‌توانی مصرف کنی باید سفارش بدهی. پول مال توست ولی منابع مملکت متعلق به جامعه است. و جای دیگر نقل‌شده یک ایرانی در کشوری مأموریت دارد؛ برای انجام کار بانکی به دنبال بانک می‌گشت؛ دنبال ساختمانی شیک با تابلویی زیبا بود، اولین مکان که به چشمش خورد به سمتش حرکت کرد نزدیک شد دید مدرسه است تعجب کرد که چه مدرسه خوبی به دنبال بانک گشت و بانک را پیدا کرد و دید یک ساختمان قدیمی و محقر. با تعجب از رئیس بانک پرسید؟ چرا مدرسه با آن شیکی و بانک به این سادگی؟ جواب شنید: در این بانک ما هشت نفر کارمند هستیم که پول‌ها را جابجا می‌کنیم و اگر زلزله بیاید و ویران شود ما هشت نفر مرده‌ایم، ولی در مدرسه500 نفر دانش‌آموز با چهل یا پنجاه نفر معلم و استاد که سرمایه گران‌قیمتی هستند و اگر آن‌ها آسیب ببینند خسارتش جبران‌ناپذیر است، لذا ما بهترین ساختمان‌ها و امکانات را به مدرسه‌ها می‌دهیم؛ چون آینده کشورمان در مدارس ساخته می‌شود. اینجاست که می‌گوییم:
اسلام به ذات خود، ندارد عیبی
هر عیب که هست از مسلمانی ماست.
