موضوع نحوه برخورد با بدحجابی اکنون برخلاف همیشه جدی است و با توجه به اتفاقات ناگواری که پیش آمده دولت و مجلس قصد دارند به‌رغم اختلاف نظراتی که وجود دارد، در این زمینه اقداماتی انجام دهند. این در حالی است که همه مسئولین هرگونه برخورد فیزیکی در مبارزه با بدحجابی را نهی کرده و در مصاحبه‌هایش بانوان و دختران و زنان ایران را جزِ عمیق‌ترین و بهترین زنان عالم می‌دانند که حجاب را آگاهانه انتخاب می‌کنند! ـ هرچند برخوردهای خشنی که این روزها تصاویر آن دیده می‌شود با این گفتمان همخوانی ندارد ـ اما در مجموع باید دید این بحث حجاب چیست و از کجا به وجود آمده و پدیده بدحجابی چیست؟ این بحث می‌تواند ذهن هر انسان حقیقت‌جو را به خود مشغول کند. در نگاهی تاریخی به مقوله حجاب در می‌یابیم، اسلام به‌عنوان آخرین آیین الهی و بالطبع کامل‌ترین دین برای همیشه و همه بشریت، لباس را هدیه الهی، معرفی نموده و پوشش زنان را با اعتدال مناسبی به جامعه بشری ارزانی داشته است. از این‌رو در حجاب اسلامی سهل‌انگاری‌های مضر و یا سخت‌گیری‌های بی‌مورد وجود ندارد، لذا نباید این‌گونه برداشت شود که حجاب سد راه انجام فعالیت‌های زنان در جامعه می‌باشد و یا در ارتقاء علمی آنان مشکل‌ساز خواهد بود، اما متأسفانه در جامعه امروز حجابی که اسلام به آن به‌عنوان مصونیت نگاه می‌کند با مسائل سیاسی و اقتصادی ترکیب‌شده و از حجاب در راستای رسیدن به اهداف سیاسی و اقتصادی بهره‌برداری می‌شود. از این‌رو با نظر داشت به این‌که چقدر می‌تواند ورود نیروی انتظامی به مقوله مبارزه با بدحجابی به صواب نزدیک باشد باید به این نکته توجه داشت که پدیده بدحجابی یا بی‌حجابی قطعاً یک امر اجتماعی است ولی لزوماً نباید به معنای فساد اجتماعی یا بیماری تلقی شود؛ آنچه در این‌باره قابل‌توجه است، تفاوت هنجارها و دستگاه‌های ارزشی جوامع و افراد است. در واقع در جوامع گوناگون، برخی از هنجارها با یکدیگر تفاوت دارند و اگر اشکالی به بدحجاب‌ها و بی‌حجاب‌ها وارد باشد این است که هنجارهای اجتماعی و مذهبی و ملی جامعه خود را زیر پا می‌گذارند و از هنجارهایی تبعیت می‌کنند که متعلق به جوامع دیگر است.
از آنچه در مورد حجاب زنان در اسلام مطرح شده، پوشش کامل موی سر و بدن است به‌گونه‌ای که برجستگی‌های بدن هم مشخص نباشد تا بدین‌وسیله، زنان از طمع‌ورزی برخی مردان مریض‌القلب، مصون بمانند، این میزان حجاب خود فلسفه‌ای قابل دفاع دارد و تمام چیزی است که انتظار رعایت آن از سوی زنان ما می‌رود. در عین‌حال در زمینه شکل و رنگ و نوع حجاب، اسلام هیچ نظری ندارد و این تابع عرف جامعه است. امروز زنان محجبه کشورهای مسلمان و غیرمسلمان از جمله مراکش و مصر و ترکیه و اروپا همان‌گونه لباس نمی‌پوشند که زنان ایرانی در بر می‌کنند زیرا این امر تابع عرف و سلیقه هر جامعه است و شکل ثابتی ندارد، مهم این است که آن حداقل‌ها رعایت شده باشد.
به‌یقین حجاب، ارزشی است که ریشه در اعتقادات دینی جامعه ما دارد و گروه‌ها و قشرهای زیادی از جامعه اهمیت زیادی برای آن قائل‌اند به همین دلیل برخورد سلبی و اجباری جوابگو نیست و نمی‌توان به‌زور افراد را وادار کرد که حجاب خود را حفظ کنند. در واقع از طریق برخوردهای غیرفرهنگی نمی‌توان با معضلات اجتماعی مبارزه کرد، لذا باید برای حفظ ارزش حجاب از شیوه‌های درست و مؤثر بهره جست زیرا مشکل بدحجابی نه از طریق امر و نهی‌های معمول و نه از طریق برخورد قضایی بلکه به‌صورت عملی و از طریق ارائه الگوی پوشش و احیای اصل امربه‌معروف و نهی از منکر حل خواهد شد.
آیا تابه‌حال به این فکر کرده‌اید که با احیای امربه‌معروف و نهی از منکر توسط “آحاد جامعه“، می‌توان با کمترین هزینه، امنیت روانی، اخلاقی و اجتماعی را ایجاد کرد و دچار افراط و تفریط نشد.
