مطابق بررسی اولیه، خراسانرضوی با بیش از 200 غار شناسایی شده میتواند در حوزه جاذبههای غارنوردي، داراي ظرفیتهای عظيمي باشد اما اكنون به دلیل کملطفی مسئولان امر این ظرفیتها به دست فراموشی سپردهشده و کمتر کسی به پتانسیل گردشگری این مکانها توجه میکند.
در همین خصوص دبیر کارگروه غارشناسی حفاظت محیطزیست خراسانرضوی گفت: تاکنون بر اساس اعلام انجمن غارشناسی و غارنوردی خراسانرضوی تعداد200دهنه غار شناسایی شده است که از این تعداد مطالعات 26 دهنه غار انجام گرفته است.
محسن جهانپور افزود: با توجه به سازه زمینشناسی نمیتوان پیشبینی کرد چه تعداد غار دیگر در خراسانرضوی وجود دارد، اما مهمترین غارهای شناسایی شده 30 دهنه هستند که در شهرستانهای مشهد، بردسکن، کلات نادر، روستای کارده، بجستان، نیشابور، زاوه، طرقبه و شاندیز، درگز، سرخس و خواف قرار دارند.
وی اعلام کرد: غارها علاوه بر اهمیت تاریخی، زمینشناسی، گردشگری و باستانشناسی واجد ارزشهای زیستگاهی به لحاظ وابستگی زیستی گروههای مهمی از حیاتوحش از جمله خفاشها، خزندگان، حشرات و حتی برخی پستانداران بزرگ جثه هستند.
جهانپور تصریح کرد: اعتبارات مورد نیاز برای مطالعه و درجهبندی هر دهنه غار بسیار ناچیز و نیازمند نگاه ویژه متولیان تصمیمگیری استانی و ملی است.
مجوزهای مشکلساز
مدیر انجمن غار و غارشناسی خراسانرضوی گفت: اکثر غارهایی که موقعیتشان مشخص است در جنوب خراسانرضوی قرار دارند، در منطقه بجستان و نیشابور غار زیاد و در سمت سرخس هم چندین دهنه داریم.
جواد نظامدوست، خاطر نشان کرد: غارهای شاخصی که داریم و رسیدگی کمتر شده غار مغان در روستای مغان کوه خلج است که تاریخی است و غار بزنگان در سرخس که از نظر ساختار جانوری فوقالعاده ولی رها شده است.
وی در ادامه با بیان اینکه مهمترین مشکل ما با صنعت و معدن است، افزود: متأسفانه بدون هیچ کار کارشناسی مجوز معدن صادر میکنند، این مجوزها در حوزههای متفاوت زیستمحیطی ضربه میزند.
نظامدوست افزود: یکی دیگر از عواملی که به غارها ضربه جدی میزند عدم ارائه آموزشهای لازم به گردشگران است، اگر فردی باشد که قبل از ورود به غار آموزش لازم و اطلاعات را به گردشگران بدهد قطعاً آسیب کمتری به غار وارد میشود.
غارها دارای ارزشهای تاریخی فراوانی هستند بنابراین میتوان از این ظرفیت برای رونق گردشگری طبیعی استفاده و با برنامهریزی صحیح گردشگران بسیاری را به این استان جذب کرد.