تبِ انتخابات مجلس یازدهم از همان صبح سوم اسفندماه که خبرِ آمدن ویروس ریز و کوچکی به نام “کرونا”را شنیدیم، فرونشست. اگرچه بر اساس نتایج اعلام شده از شمارش آراء یازدهمین دوره انتخابات مجلس، حکایتِ مشارکت کمِ واجدین شرایط رأی دادن و رأی اندک راه یافته ترشیز به مجلس و فضای ناامیدی و بیمِ مردم از بیماری ناشناخته، همه دست به هم داد تا پیروزی اصولگرایان نه به چشم بیاید و نه حول آن تحلیل خاصی صورت گیرد. البته با توجه به فعل و انفعالات پیش از انتخابات و ردصلاحیت کاندیداهای اصلاح‌طلبان و جایگزینی اضطرارگونه دقیقه نود کاندیدای دیگر، این احساس هم وجود داشت که اصولگرایان در دیار ترشیز همچون بسیاری از نقاط کشور در میدانی بی‌رقیب توفیق خواهند یافت، لذا این چنین پیروزی‌ای حلاوت چندانی نداشت به ویژه آن‌که میزان مشارکت در انتخابات مجلس یازدهم، بسیار پائین و بی‌سابقه بود تا آنجا باید گفت، این کاهش مشارکت، هشداردهنده و یک زنگ خطر به حساب می‌آید و باید به بررسی همه‌جانبه آن پرداخت.
با این حال، اینک با اعتقاد به این‌که باید به راه یافته به مجلس همچون تمامی نماینده‌ها احترام گذاشت و فرصت فعالیت داد، بنا نداریم الان درباره وی قضاوت زودهنگام کنیم، بلکه باید عملکرد آینده او معیار هرگونه قضاوت مثبت یا منفی قرار گیرد. اما انگار این روزها عده‌ای دایه مهربان‌تر از مادر شده‌اند و حتی کمترین تحلیل آراء انتخابات اخیر را هم برنمی‌تابند و از این‌که به تحلیل انتخابات و مقایسه میزان آراء راه یافتگان به مجلس در ادوار مختلف بپردازیم به مذاقشان خوش نمی‌آید و حتی خط و نشان می‌کشند! اما آقایان نباید فراموش کنند که با شعار “انقلابی‌گری” و “تغییر وضع موجود” و “رفع مشکلات معیشتی مردم” به میدان آمده‌اند و ما در آینده این موضوعات را که مطالبه مردم و شعار و وعده آنان بوده را همواره مدنظر خواهیم داشت. به گفته یک فعال سیاسی مطرح اصولگرا: «رفقای عزیز اصولگرا که معرکه گرفته‌اند که مجلس یازدهم انقلابی است و هر که نمی‌پسنددش، ضد انقلاب است و همراه دشمن و رسانه‌های بیگانه، بدانند یادمان نرفته انقلابی‌ترین و مردمی‌ترین و خالص‌ترین و بهترین آدم‌تان احمدی‌نژاد، تو زرد درآمد، چه برسد به مجلس یازدهمی‌ها که انگشت کوچک او هم نمی شوند».
با این تفاسیر، اصولگرایان باید تمام توان‌شان را برای تحقق شعارهای خود و مطالبات مردم به کار گیرند، زیرا اگر آنان نتوانند در مسیر رفع مشکلات اجتماعی و اقتصادی کشور برنامه‌ریزی درستی داشته باشند و زمینه‌ساز شکل‌گیری تحولی گسترده در ساختار تصمیم‌گیری کشور نشوند و تمامی توان خود را فقط صرف رفع مشکلات درون گروهی خود و اتهام‌زنی و بدگویی علیه دولت و یا اصلاح‌طلبان نمایند، بی‌شک فرصت چهارساله حضور در مجلس را از دست می‌دهند. این نکته را به مثابه یک نقد نه، بلکه یک پیش‌بینی از آینده مجلس یازدهم می‌توان در نظر گرفت زیرا این رفتارها و گفتارها از این طیف دور نیست.
در این میان، در سپهر سیاست ترشیز این روزها شاهدیم برخی فرصت‌طلبان که در ایام تبلیغات انتخابات، در تمام ستادهای انتخاباتی متعدد اصولگرایان زنبیل گذاشتند تا در صورت کسب موفقیتِ هر کدام از نامزدهای این طیف، راهی برای کسب منافع بیشتر خود باز کرده باشند، دایه مهربان‌تر از مادر شده و در مقابل هرگونه تحلیل انتخابات مجلس برافروخته می‌شوند، این در حالی است که راه یافته مجلس یازدهم به خوبی می‌داند که مجلس یازدهم هم منتقدانی دارد، اما انتقاد آنان بعید است به یک هزارم نقد و تخریب عزیزان علیه نماینده ترشیز در مجلس دهم برسد! به ویژه آن‌که همین عزیزان که در انتخابات دوره قبل مجلس شکست خورده بودند، از روزهای اول به تحلیل آماری نتایج انتخابات پرداختند و مدت‌ها نقل محافل‌شان همین مسائل بود و منتقدان آن روز، تا پایان دوره بیکار ننشستند و در دوسال اخیر، شمشیر را برای رقیب از رو بستند و در خط مقدم تخریب‌چیان، خبرنگارنماهایی قرار داشتند که با مواضع ژله‌ای خود هر دم به سویی رفتند و سازی می‌نواختند تا رقیب را به هر قیمتی از میدان به در کنند و اینک هم با همان تفکر منفعت‌طلبی، خود را هر طور شده می‌خواهند به راه یافته مجلس وصل کنند غافل از این‌که مردم آگاهند و قدرت تحلیل مسائل را دارند.
شکی نیست که مجلس یازدهم با توجه به مشکلات جاری کشور و کمبود بودجه دولت و فشارهای بین‌المللی، راه دشواری پیش رو دارد و در این میان، راه یافتگان ناچارند مواضع پیشین خود را در چنین شرایط سختی ادامه دهند و حتی اگر خود این نمایندگان هم نخواهند، طرفداران‌شان این انتظار را از آنها دارند تا با دولت سرشاخ شوند و همین مسائل سبب می‌شود که کم‌کم اختلافات درون گروهی شکل بگیرد. لذا به گمان برخی منتقدان، نقدهای زود هنگام مجلس یازدهم، چه بسا موجب خوشحالی و استقبال راه یافتگان مجلس یازدهم شود! زیرا مجلس بعدی صرفِ‌نظر از نوع برگزاری انتخابات و ترکیب آن، با وعده و وعیدهای رنگارنگی که در همۀ زمینه‌ها به خصوص بهبود شرایط اقتصادی کشور شکل گرفته، برای تحقق آن وعده‌ها در این شرایط سخت و بی‌سابقه، برنامۀ کارآمد و راهکار مشخصی ندارد، پس دوستانِ اصولگرای منتخب، ممکن است ترجیح دهند با دامن زدن و برجسته‌کردن هر انتقاد یا حمله‌ای به مجلس یازدهم و کشاندن ماجرا به نزاع‌های لفظی بی‌حاصل جناحی، اصل قضیه را بپوشانند و افکارعمومی را به دنبال نخود سیاه بفرستند!
اما جای بسی سرافرازی است که کارنامه اصلاح‌طلبان ترشیز در هر دوره که بر مسندی قرار گرفته‌اند قابل قبول بوده است، بدون آن‌که به گذشته‌های دور نقب بزنیم، عملکرد نماینده مردم منطقه در مجلس دهم با وجود همه تنگناها و مشکلات کشور قابل تقدیر است و امید می‌رود منتخب مجلس یازدهم نیز وعده‌های خود را به یاد داشته باشد زیرا ما به عنوان نماینده افکارعمومی وظیفه خود می‌دانیم همان چیزهایی را از ایشان مطالبه کنیم که وعدۀ تحقق‌اش را داده و یقین داریم که این بهترین شیوۀ پاسخ‌گو کردن مجلس در برابر افکارعمومی است!
به هر حال، در جریان تبلیغات انتخابات مجلس یازدهم عده‌ای مدعی شدند: “ما بهتر می‌زنیم” طیفی از مردم هم با حضور یا عدم حضور خود پاسخ دادند: “گر تو بهتر می‌زنی بستان بزن!” حالا هم منتظرند ببینند که چگونه می‌زنند! امید که در روزهایی که می‌آیند، حسرت روزهایی که گذشته است را نخوریم. به ویژه آن‌که سر وصدای انتظارات، خواسته‌ها و دعواها برای تغییر فلان مدیر و بهمان رئیس، در حالی که هنوز جوهر اعتبارنامه راه یافته به مجلس خشک نشده، بلند گردیده است. به هر حال همه دعا می‌کنیم شاهد روزهای بهتری برای مردم دیار ترشیز در ابعاد مختلف فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی باشیم.
