رومن رولان می‌نویسد، دو گروه هیچ‌گاه به زندگی عادی بر نمی‌گردند؛ آنان‌که به جبهه و جنگ رفته‌اند و آنان‌که عاشق شده‌اند، من که خود در دسته دوم قرار می‌گیرم و در وادی ورزش عاشق هستم، بر این باورم که ورزش و جوانان نیاز به انسان‌های عاشق و دلداده دارد. از این رو پیش از هر مطلبی ضمن تبریک انتخاب رئیس جدید اداره ورزش و جوانان شهرستان و سپردن سکان امور برای اولین‌بار به یک بانوی مجرب و متخصص در این حوزه، یقین دارم اگر قرار باشد ورزش شهرم را در سالی که گذشت، تحلیلی داشته باشم باید یک سری آمار و ارقام، که چه کردیم ارائه شود و کندوکاوی در بدنه ورزش، متولیان و مسئولین هیئت‌های ورزشی و بیلان کاری صورت گیرد که نه‌تنها از نظر کمی بلکه از نظر کیفی آثارش مشاهده گردد و صعود و یا سقوط جایگاه ورزش شهرستان پیشرفت و پس رفت‌ها ملاحظه شود.
اگرچه همواره ورزش در تمام دنیا، با زشت و زیبایی‌هایی همراه بوده و هست و شکست و پیروزی جزئی از مسابقات و قهرمانی‌هاست؛ اما در کاشمر با وجود حدود 25 رشته ورزشی به‌استثناء چند رشته، بعضی از رشته‌ها گاه‌وبی‌گاه فعالیتی به مناسبتی نشان می‌دهند و مجدداً به خواب می‌روند، اگر فوتبال، فوتسال، بسکتبال، دومیدانی و رشته‌های رزمی، باستانی، کشتی، ژیمناستیک، شنا و وزنه‌برداری را قرار باشد زیر ذره‌بین ببریم، در این چند خط خلاصه نمی‌شود و به جرات می‌توان گفت که تفاوت از زمین تا آسمان است.
اما آنچه مهم‌تر از این‌ها است، پایگاه و جایگاه ورزش شهر است که در گذشته که قطب ورزش خراسان بزرگ بوده است، کسب کرسی‌های استان و کشور، احترام و مرام پهلوانی و انسانیت بوده و خواهد بود.
با این حال زیبایی‌هایی که در سال گذشته داشتیم، موفقیت گروه‌های فوتسال و ورود به لیگ یک فوتسال ایران و موفقیت بسکتبال، رزمی، کشتی و… است که بارها عنوان شد، و تکرار مکررات است.
اما گاه یک نقطه سیاه یا کور، اعتبار یک شهر را زیر سؤال می‌برد هم‌چون مناظره متولی قبلی ورزش و رئیس هیئت فوتبال در سیمای خراسان!
فرهنگ ناب ایرانی همواره زبانزد عام و خاص بوده و سرلوحه ورزش جوانمردی، صداقت، راستی و یکرویی است که متأسفانه این روزها کمرنگ شده است و ضرورت برگشت به اصل خویش احساس می‌شود و چه بسا تعداد اندکی همواره با شایعه‌پراکنی، دروغ و افترا به دنبال تخریب یک مسئول، یک پیشکسوت و… هستند و هر زمان که سهم و پستی را صاحب شوند از یک فرد حمایت و چنانچه موضوع برعکس باشد، فریاد واویلاها بلند، از این رو نیاز شدید به این داریم که متولی ورزش فردی لایق، شایسته، مدیر، متخصص، متعهد و با استقلال رأی باشد.
ندهد هوشمند روشن‌رأی
به فرومایه کارهای خطیر
بوریاباف اگرچه بافنده است
نبرندش به کارگاه حریر
متولی ورزش است که حرمت ورزش را نگه می‌دارد؛ و اما چه کنیم؟ که به جایگاه اصلی برگردیم؟
باید بپذیریم امروزه ورزش به‌عنوان یک صنعت بزرگ، می‌تواند در زمینه‌های مختلف مؤثر افتد و جایگاه یک شهر و حتی یک کشور را تغییر دهد.
باور کنیم ما هیچ‌کدام به‌تنهایی کامل نیستیم باید گرد هم آییم تا با اتحاد و انسجام، یکدیگر را کامل کنیم، جامعه‌ای که اختلاف رأی و سلیقه نباشد هیچ رشدی در کار نیست. باید به تفاوت‌ها احترام بگذاریم و وجه مشترکمان را جشن بگیریم.
به‌اندازه‌ای که در این شهر با این پتانسیل بالا در جهت‌های مختلف انرژی صرف می‌کنیم، اگر یکپارچه و همسو شویم. تضمین و تعهد اخلاقی می‌دهم؛ ظرف سه سال سکوها و کرسی‌ها را کسب کنیم، مشروط بر این‌که یک سند راهبردی تنظیم شود و با حضور اساتید و علمای ورزش، مسئولین شهرستان و پیشکسوتان عاشق و باتجربه و حمایت همه‌جانبه مسئولین شهر از متولی ورزش که دلسوز و با برنامه باشد، با برنامه‌های درازمدت، میان‌مدت و کوتاه‌مدت و به کار گماردن مسئولین هیئت‌های ورزشی که علاوه بر علم ورزشی و تخصص عاشق کار باشند و آنان را موظف کنند در قبال پذیرفتن مسئولیت، متعهد شوند و برنامه‌ها و تقویم ورزشی در طول سال را به متولی ورزشی ارائه کرده و طبق برنامه‌های استان و کشور در مسابقات شرکت نموده و میزان عملکرد آن رشته به اطلاع مسئولین و جامعه ورزشی رسیده و در صورت موفقیت تشویق شوند و چنانچه بی‌برنامه و باری به هر جهت بودند، جایگزینی برای آن‌ها گمارده شود.
در این میان جذب افراد خیر و مشارکت کارخانه‌ها و مؤسسات در بدنه ورزش و کمک‌های مالی، فرهنگ‌سازی و تشکیل گروه‌های استعداد یاب و نخبه از سطح پایین آموزشگاه‌ها و بستن قرارداد با ارگان‌ها و سازمان‌ها و استفاده بهینه از امکانات آنان برای رشد و پیشرفت ورزش و جوانان هم می‌تواند به خوب شدن حال ورزش کمک کند و وقتی حال ورزش شهر خوب باشد؛ حال مردم شهر خوب می‌شود، آمار زندان‌ها و بیمارستان‌ها کمتر می‌شود و نشاط به جامعه برمی‌گردد. حال در پایان یک سؤال از مسئولین شهر دلسوزان، پیشکسوتان و متولیان امر تربیت و جوانان.
دو سال تلاش و نزدیک به 100 سفر و دعوت از سه مدیرکل اداره ورزش و جوانان به شهرستان و کسب کلیه موافقت‌نامه‌ها برای ضلع شرقی استادیوم آزادی و گردآوری خیرین و بستن قراردادها صورت گرفت که اگر دو سال قبل استارت خورده بود با فعال شدن خوابگاه، دفاتر هیئت‌های ورزشی و واحدهای تجاری درآمد بزرگی به بدنه ورزش و رشته‌های مختلف تزریق می‌شد، که در حال حاضر متوقف‌شده چه کسی مسئول و جوابگو است که چرا اجرا نشد؟ و هزاران اماو اگر و چرا؟
اگر مفید بود، چرا اجرا نشد؟ و اگر مفید نبود، چرا همان ابتدا متوقف نشد و آیا کسی پاسخگوی فرصت‌سوزی‌ها هست؟!
امید که روزی یکپارچه برای وطن و شهرمان دور از هر رنگی یک‌صدا شویم و شایستگی و لیاقت را به ارمغان بیاوریم.
