جنگ تحمیلی ۱۲ روزه و دفاع جانانه‌ی ملت بزرگ ایران و نیروهای مسلح از تمامیت ارضی میهن خویش حاوی نکات تلخ و شیرین بسیاری بود که توجه به آن‌ها می‌تواند روشنگر مسیر حرکت ما در آینده باشد. گرچه بسیاری از این موارد از سوی برخی متخصصان و دلسوزان یادآوری شده بود ولی در جریان این نبرد نابرابر به اثبات رسید و اکنون چراغی است فرا راه ما برای گشودن افقی تازه در مناسبات نظامی، امنیتی، اطلاعاتی، سیاسی و اجتماعی که در این نوشتار قصد پرداختن به همه‌ی این موارد نیست چرا که نه نگارنده متخصص تمامی این حوزه‌هاست و نه می‌توان همه‌ی این موارد را در یک مقاله تبیین کرد اما آنچه واضح و روشن است این‌که ما بر خلاف تصورات گذشته در زمینه‌هایی که برشمردیم دچار رخنه و نفوذ شده‌ایم و حتی در مواردی شکاف‌ها و حفره‌های عمیقی خودنمایی می‌کند ولی در زمینه‌ی اجتماعی و روابط دولت و ملت که اتفاقا دشمن بدان امید بسته بود و شاید برخی از خودی‌ها نیز از آن بیم داشتند آنکه سربلند و سرافراز بیرون آمد ملت رشید و آگاه ایران بود.
شاید بسیاری از دوستان و دشمنان این سرزمین اعتراضات صنفی معلمان و پرستاران و کامیونداران و نهادهای انتظامی و… را نسبت به امور معیشتی نشانه‌ی گسست اجتماعی تلقی کرده و با مشاهده‌ی اعتراضات مدنی به برخی از قوانین مصوب و سرپیچی اجتماعی نسبت به نحوه‌ی برخورد با حجاب بانوان تصور می‌کردند که جامعه‌ی ایران در حال فروپاشی است و با یک تلنگر خارجی تار و پود آن از هم گسیخته و راه برای پذیرش بیگانگان و بیگانه‌پرستان باز شده است لیکن این رویارویی ۱۲ روزه مهر باطل بر همه‌ی این گمانه‌زنی‌ها و تصورات بود.
در این روزها مردم نشان دادند که با همه‌ی دلخوری‌ها و انتقاداتی که به اوضاع اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مملکت دارند ولی در هنگام خطر یکدل و یک‌صدا پای ایران می‌مانند و برای حفظ یکپارچگی آن تا پای جان می‌ایستند.
اکنون که غبار جنگ و نزاع تا حدودی فروکش کرده فرصتی است تا همگان آنچه روی داده را با تعمق و تدبر بیشتر بنگرند و به صورت جدی نسبت به اصلاح رویه‌های غلط اقدام کنند و هرکس در این مسیر قرار نگیرد خواسته یا ناخواسته در جهت خواست دشمن حرکت کرده است.
ملت ایران از این آزمون سربلند بیرون آمد و حالا نوبت حاکمیت است تا این اتحاد و انسجام را قدر دانسته و در جهت تقویت آن گام‌های عملی بردارد چرا که ارتباط دولت و ملت رابطه‌ای دو سویه است و همانطور که علی(ع) تبیین فرموده‌اند این دو نسبت به یکدیگر حقوق و وظایفی دارند که لازم است بدان توجه نمایند.
بی‌گمان اگر قدر این سرمایه‌ی ارزشمند ملی آن‌گونه که شایسته و بایسته است دانسته نشود دشمن زخم خورده مترصد فرصتی است تا با رخنه در صفوف مردم و انگشت گذاشتن بر نقاط ضعف، منفذهای ایجاد شده را تبدیل به شکاف‌های عمیق نموده و ماهی مقصود خویش را از این آب گل‌آلود صید نماید.
اتفاق تلخ از دست دادن سرداران و دانشمندان و بسیاری از مردان و زنان و کودکان است که اگر با ژرف‌اندیشی و بصیرت حاکمان همراه شود بی‌تردید ثمراتی شیرین در پی خواهد داشت و نقطه عطفی در تاریخ پر افتخار ایران سربلند خواهد بود.
