فرض کنید المپیاد ریاضی که برگزار میشد، به شرکتکنندههای کشورهای دیگر میگفتند: «شما چهارمم بشی از نظر ما قهرمانی!» چرا؟ چون سه نفر اول قطعا از کشور ما بودند.
یا در مسابقات وزنهبرداری جهانی و المپیک، بهداد سلیمی و حسین رضازاده حدود بیستسال در حال شکستن رکورد یکدیگر و خودشان بودند و وزنهبردارهای کشورهای دیگر برای سلامتی و کاهش وزن در مسابقات شرکت میکردند. خلاصه ما آن قدیمها یا کلا رکورد نمیزدیم، یا اگر رکورد میزدیم، رکوردهای بهدردبخور را جابهجا میکردیم.
اما الان دیگر شرایط عوض شده، ما اخیرا چندتا رکورد را ثبت کردیم که خیلی عجیب بود. رکورد افزایش یکشبه و ناگهانی قیمت سیبزمینی و کلا همهچیز، رکورد ایستادن توی صف؛ رکورد اظهارنظر و حاشیهسازی هنرمندان.
آخرین رکوردی هم که شکستیم، رکورد مصرف روزانه بنزین در کشور است. یعنی رکوردشکنی گینس در خون ماست، منتها الان دیگر مدام رکوردهای منفی ثبت میکنیم که منفی در منفی مثبت بشود.
ما روزانه 94میلیون لیتر بنزین مصرف میکنیم، البته این دیگر اسمش مصرف نیست، واقعا به بنزین حمله میکنیم. یک مشکل شخصی با بنزین داریم که اینطوری حمله میکنیم. تازه این آمار برای مواقعی است که خبر گرانشدن بنزین پخش نشده باشد، کافی است یک منبع آگاه هم بگوید بنزین مثلا قرار است سهدرصد گران شود. جوری به پمپبنزینها حمله میکنیم که نازل هم برایشان نماند، چه برسد بنزین!