کاشمر 1401 با همه تلخی و شیرینی‌هایش، به روزهای پایانی خود رسید و بوی بهار، با خانه تکانی و گُل‌کاری سطح شهر، جلوه شکوفه‌های درختان و به تکاپو افتادن قالیشویی‌ها به مشام می‌رسد. اگر برگ برگ تقویم این سال را ورق بزنیم، مملو از اخبار خوب و بد و وعده‌های عملی شده و نشده‌ای است که هر روز رنگ و بوی متفاوتی می‌دهد، اما ای‌کاش از گذران روزها و اتفاقاتی که طی یک‌سال دست کم در این شهر روی داده درس بیاموزیم و بر انجام خوبی‌ها همت بیشتری کرده و بر رفع ضعف‌ها تلاشی مضاعف کنیم. به ویژه آن‌که در این سال کاشمر می‌توانست بهتر از آنچه این روزها هست، مسیر توسعه را بپیماید، زیرا در این سال سختی‌ها و ناملایمات بر راحتی‌ها پیشی گرفته بود، هرچند تلاش شد با نگاه خوش‌بینانه نسبت به تهیه آخرین گزارش در واپسین شماره نشریه در سال 1401 به اختصار آنچه بر این شهر و منطقه در این مدت گذشته، بپردازیم.
تودیع با حاشیه
سال 1401 از چند روز قبل‌تر با آمدن کارناوال شادی به خیابان آغاز شد و رنگ بوی دیگری به حال هوای مردم دل گرفته این شهر داد. گرچه کرونا همچنان کم و بیش جلولان می داد. در همان آغازین روزهای سال شورای‌ششم پس از کش و قوس فراوان، شهردار جدید را انتخاب کرد. شاید بتوان یکی از مهمترین اتفاقات شروع سال را مراسم تودیع و معارفه شهردار که با حاشیه‌های بسیاری همراه بود دانست. مراسمی که در آن، زمانی برای ارائه گزارش از سوی شهردار قبلی در نظر گرفته نشده بود، هر چند عده‌ای امید بر زنده‌تر شدن این شهر با آمدن شهردار تازه نفس دیگری که از همان روز اول عدالت در توزیع منابع را سرلوحه کار خود قرار داده بود، داشتند.
حال خوب
از همان روزهای اول سال، شاهد رفت و آمدهای وزرا و مدیران کل و معاونین آنها به منطقه بودیم. اما در این میان برخی ائمه‌جمعه دیار ترشیز از بی‌حاصل بودن این حضورها و به نتیجه نرسیدن مصوبات گلایه داشتند، از سویی طبق روال همه ساله طوفان‌های شدید بهاره، خسارت‌های سنگینی به کشاورزان وارد نموده بود. خشکسالی و معضلات زیست محیطی و بی‌توجهی به اقدامات موثر در این زمینه، کاشمر را رکورد دار فرونشست زمین معرفی کرد؛ حتی به گفته کارشناسان با ادامه این روند بیم آن هست که ظرف دو دهه آینده کاشمر به تاریخ بپیوندد، اما هنوز مسئولان زنگ خطر فرونشست زمین را جدی نگرفتند.
تازه نفس‌ها
عمر فعالیت نماینده جوان دیار ترشیز در مجلس شورای‌اسلامی به نیمه رسیده بود و برای داشتن منطقه‌ای با کمترین مشکلات تلاش می‌کرد. اما شیخ موکل مردم به رغم حمایت از دولت رئیسی بارها در نطق‌های خود در جلسه علنی از اوضاع اقتصادی و تنگناهای کشور گله کرد. در این بین فرماندار تازه نفس کاشمر هم که مدت کوتاهی از صدور حکمش به عنوان بیست و دومین فرماندار این شهر نمی‌گذشت با برگزاری جلسات متعدد با صنوف، و اقشار مختلف در ادارات و سازمان‌ها و نهادها به همراه دیگر مسئولان برای رفع مشکلات منطقه تلاش می‌کرد، هرچند روابط‌اجتماعی قوی فرماندار جوان، فرمانداری را پذیرای میهمانان متنوع کرد اما خروجی این جلسات به دلیل عدم حضور خبرنگاران، باز خورد رسانه‌ای چندانی نداشت.
نهضتی برای بی‌خانمان‌ها
طرح نهضت ملی مسکن یک از طرح‌های جدی دولت سیزدهم برای مستاجرنشین‌ها بود، پروژه‌ای که قرار بود براساس آن هر ساله یک میلیون مسکن ساخته شود. در کاشمر هم با ثبت‌نام متقاضیان و قرعه‌کشی آنها بر روی کاغذ این طرح اجرا شد، اما تاکنون در بسیاری شهرها به خصوص منطقه ترشیز این امر محقق نشد. گرچه این طرح با همه خوبی و بدی‌هایش، امیدی برای مستاجرنشین‌هاست. بماند که جانمایی زمین جهت اجرای این طرح در کاشمر، انتقادهای بسیاری را به همراه داشته است.
نقره داغ شدن بی‌انصاف‌ها
روزها می‌گذشت و مشکلات اقتصادی مردم روز به روز بیشتر می‌شد. در این میان برخی کسبه هم با سوءاستفاده از وضعیت موجود به دنبال سودهای کلان و بیشتری بودند، اما در این مدت با تلاش‌های شبانه‌‌روزی نیروهای نظامی و انتظامی و امنیتی و بسیج بسیاری از محتکران و گران‌فروشان شناسایی و با صدور احکام قضایی و تعزیراتی نقره داغ شدند.
همه در میدان
تلاش همه بر این بود تا با به نتیجه رساندن پروژه‌های مختلف، جذب سرمایه‌گذار و شناسایی مزیت‌های نسبی و رقابتی، زمینه اشتغال بیشتری را فراهم کنند، مسئولان خدمت به مردم را موهبت الهی می‌دانستند و برای ایجاد کسب و کارهای نو برنامه‌ریزی کردند. در حالی که بانک‌ها همچنان سنگ بزرگ پیش پای تولید بودند، اما برخی کارخانه‌ها جان گرفتند و با افزایش نیرو در تلاش بر افزایش تولید بر آمدند. با همت نماینده بهارستان‌نشین اعتبار خوبی به منطقه ترشیز تزریق شد و فقط همت مسئولان را برای جذب نیاز داشت. بماند که بخشی از این اعتبارات میلیاردی با به کار گماردن مسئولان نابلد، یا نابلدان مسئول برگشت هم خورد.
چند اشتباه
صفحات نشریه را ورق می‌زدم به روزهایی که در آن حوادث ناگواری اتفاق افتاده بوده، رسیدم. اگرچه نمی‌توان باعث و بانی بخش قابل‌توجهی از اتفاقات مربوط به گشت ارشاد و… را مسئولان ندانست؛ اما در این میان بودند برخی که با حضورشان در خیابان‌ها، علاوه بر آسیب‌رساندن به اموال عمومی بهانه به دست آن ور آبی‌ها دادند. هرچند اعتراض به وضع موجود اقتصادی، تورم، گرانی، نرخ بالای دلار و دیگر مشکلات حق مردم است اما در این بین عده‌ای با گرفتن ماهی از آب‌گل آلود و تلاش برای رسیدن به اهداف‌شان. جان مردم این سرزمین را به خطر انداختند. بماند که در این بین اشتباهاتی هم از طرف مقابل رخ داد. شهر ما نیز متأثر از حمله تروریستی شاه‌چراغ و دستگیری فعالان مدنی و روزنامه نگاران و… ایجاد فضای امنیتی، بود و فیلترینگ سفت و سخت ادامه داشت. اما مردم پای نظام ماندند و در راهپیمایی 22 بهمن باز هم این مهم را نمایان کردند.
تکرار یک اتفاق
بسیاری هنوز سرمای سال 86 را فراموش نکرده‌اند. اتفاقی که خسارت‌های بسیاری برجای گذاشت، اما بعد از گذشت 15 سال مجدد شاهد همان زمستان سخت بودیم. هرچند کودکان کاشمر پس از گذشت10سال برف دیدند، اما از سویی قطع گاز در بسیاری شهرهای کشور از جمله کاشمر مشکلاتی برای شهروندان به وجود آورد و سرمای سختی که مسئولان برای اروپایی‌ها تصور می‌کردند، دامان خودشان را گرفت.
چند یادآوری
در این روزهای پایانی سال 1401، بنای پراکندن گرد یاس و ناامیدی در فضای پر التهاب کنونی نیست، زیرا همه سختی‌ها و تلخی‌ها به امید آسایش و شیرینی می‌گذرد. البته به ذکر چند نکته از آنچه باید مسئولان به فکرشان باشند، در آستانه سال نو خالی از لطف نیست. هنوز حتی یک متر از قطعه دوم جاده کاشمر به شادمهر به نتیجه نرسیده است، برخی معتقدند؛ بود و نبود شورای‌ششم فرقی نمی‌کند، همچنان کاشمری‌ها نگرانِ حضور سگ‌های بلاصاحب، در سطح شهر هستند. صاحبان نفوذ در کلاته‌بزی و در سکوت قانون، به تخلفات‌شان ادامه می‌دهند. کودک همسری و تعداد پرشمار زنان مطلقه جوان، اعتیاد و بیکاری مهمترین آسیب‌های شهر است. تنها فرودگاه بخش خصوصی کاشمر تعطیل شد و گرانی مسکن و مواد غذایی بیداد می‌کند، سفره‌ها کوچک شده و دم عید بسیاری شرمنده خانواده‌شان شده‌اند. امیدواریم با در نظر گرفتن شایسته‌سالاری در عزل و نصب‌ها، مشکلات مدیریتی در این شهر به کمترین حد برسد. این تنها گوشه‌ای از اخبار کاشمر در تقویم 1401 بود، هرچند صدها سوژه دیگر خبری بود اما مجالی برای پرداختن به آنها نداشتیم، به هر حال ثانیه‌ها در گذرند؛ به چشم بر هم زدنی 29 اسفند هم از راه می‌رسد، ای‌کاش روزهای آخر امسال، روزشمار زندگی‌مان پر از خیر و برکت باشد.
