در این هشت‌روز هفته که هنوز خلق‌ا… تعداد صفرهای اختلاس “دبش” را می‌شمرند؛ خبرهایی از رنج بیماران SMA و “گروگانگیری شش‌ماهه داروها از سوی وزارت بهداشت” شنیدیم و دست به دعا بردیم که خدا نکند که پای رانت در میان باشد. ماجرای حمله سایبری و اختلال سراسری در پمپ بنزین‌ها پیش آمد و البته وقتی کانال ۱۲ اسرائیل مدعی حمله گروه هکر اسرائیلی به نام «گنجشک درنده» به سامانه سوخت ایران شد؛ قوت قلبی برای برخی ایجاد کرد که اسرائیل پارسال به دنبال براندازی نظام بود و امسال به هک سامانه سوخت رضایت داد. القصه به قدر مجال این ستون به وقایع این هشت‌روز هفته می‌پردازیم.
انباشت مشکلات در سایه بی‌نقص دانستن امور
در این هشت‌روز هفته بعد از افشای ماجرای فساد دبش، تحلیل‌های محفلی برخی سیاسیون و تلقی آنها این بود که «چای دبش» فرصتی برای ضربه زدن سیاسی بوده و این حرف و حدیثها! البته بخش مضحک و طنزآمیز این تصور این است که ضربه‌ای که ما به مخالف سیاسی‌مان می‌زنیم باعث «سفید شدن» خودمان می‌شود. با این حال آقایان بد نیست بدانند در این اوضاع، مردم باورشان می‌شود که کسی نیست در برابر «غول هفت سر فساد» از آنها دفاع کند، و این‌طوری اوضاع به جای بهتر شدن خراب‌تر می‌شود! در این میان یک نماینده مجلس قبلی مدعی شد؛ مجموع دزدی‌ها در پرونده‌های بزرگ اختلاس در ایران بیش از ۵۷ میلیارد دلار ارزیابی شده و این رقم برابر با کل وامی است که کره جنوبی از صندوق بین‌المللی پول گرفت و ضمن نجات اقتصاد ورشکسته خود، در جمع ده اقتصاد برتر دنیا قرار گرفت. به ادعای او ابر مسئله سیاسی امروز ایران، ادعای عدم وجود مشکل است. در واقع این موضوع در اصل یکی از موانع اصلی بر سر راه توسعه ایران است که به تدریج می‌رود تا کشور را در گرداب خود ببلعد.
استراتژی نامشخص دولت سیزدهم
در این گیر و دار که انتقادها به دولت در خصوص بودجه سال آینده را شنیدیم، یک استاد اقتصاد گفت: “دولت آقای رییسی بودجه سال١۴٠١و ١۴٠٢ را بر مبنای برنامه ششم ارائه داد که در دولت آقای حسن روحانی تدوین شده بود. حال سئوال این است که اگر این دولت و برنامه‌اش بد بود چرا آن را اجرا کردید؟ حالا دولت سیزدهم خودش برنامه هفتم را نوشته و تصویب کرده و اصلا شبیه برنامه توسعه نیست، زیرا باید در کلان بگوید استراتژی‌ها چیست؟ اما استراتژی توسعه اقتصادی دولت مشخص نیست! به گفته او در تبلیغات انتخاباتی، آقای رییسی می‌گفت؛ “من هفت هزار برنامه دارم اما بنده حتی هفت صفحه برنامه از ایشان ندیده‌ام.” در این اوضاع و احوال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای صدور مجوز مجموعه شهر «نامه به آسمان» محمدرضا شفیعی کدکنی، آن را در اختیار اهالی شعر قرار داده تا نظرشان را در مورد این اشعار اعلام کنند تا سپس در مورد مجوز آن تصمیم گیری شود؛ در واکنش به این عمل وزارت ارشاد، یک فعال سیاسی پیش‌بینی کرد؛ پس از “کدکنی” نوبت به مولوی و حافظ و سعدی و… هم خواهد رسید. به گفته او همین الان اگر نهج‌البلاغه را بدون انتساب به امام علی برای گرفتن مجوز بدهند، بعید است که مجاز شناخته شود.
در این میان آش اداره امور مملکت به قدری شور شده که یک اصولگرای دو آتشه هم در واکنش به گفته خطیب جمعه مشهد که فرمودند؛ “تا حد زیادی تحریم‌ها را خنثی کردیم، بدون این‌که بنشینیم برجام را امضا کنیم”؛ به ایشان پیشنهاد داد: از مسئول مذاکرات برجام سوال کنند چرا پس از سالها مخالفت و حتی دشمنی با برجام، اکنون نه تنها با آن مشکلی ندارند بلکه دنبال راه گریزی می‌گردند تا از میان آقای سعید جلیلی و عواملش راه فرار به سمت اجرایی شدن برجام پیدا کنند؟ زیرا خوب می‌دانند خنثی کردن تحریم بدون وجود برجام، آب در هاون کوبیدن است.
در این گیر و دار آیت‌الله جوادی آملی خطاب به دبیر شورای عالی و رئیس مرکز ملی فضای مجازی یک درس اخلاق به آنان داد و مدعی شد؛ «این‌که هم فضای مجازی بسته شود و هم فیلترشکن فروخته شود با اخلاق سازگار نیست.»
با تبریک فرارسیدن یلدا و آرزوی پیروزی سیاهی و تاریکی بر روشنایی و نور، تا هشت روز بعدی خدانگهدار.
