بیست و چهارسال پیش، در میانه دولت اصلاحات و در دیماه 1378، نشریه آوایکاشمر پا به عرصه وجود گذاشت و در مسیر اطلاعرسانی که یکی از ابزارهای توسعه است، ورود پیدا کرد. “آوایکاشمر“ از آغاز انتشار، اصول ششگانهای مانند صداقت در اطلاعرسانی، اعتدال، پرهیز از نفی دیگران، دفاع از حقوق شهروندان، توسعه و همزیستی را برای خود تعریف کرده و وفاداری به اصول فوق را در مقاطع مختلف سرلوحه کار خود قرار داده است.
اینکه نشریه در ربع قرن انتشار تا چه اندازه توانسته است به پروتکلهایی که برای افقهای پیش روی ترسیم کرده جامه عمل بپوشاند، متضمن مطالعه و بررسی فعالیت نشریه در این ادوار است.
اما در این مجال که ایام تولد این مولود فرهنگی است، به خود میبالیم که در دهه سوم فعالیت این نشریه توانستهایم رسالت خود را در حد توان ایفا كرده و در راستای اطلاعرسانی، تلاش نماییم. هرچند به قول محمد مهاجری؛ «اگر راست بگویم شما ناراحت میشوید و اگر دروغ بگویم، خدا ناراحت میشود. شما بگویید کدام را انتخاب کنم؟»
ما تلاش کردهایم “آوایکاشمر” در این سالها همچون سایر رسانهها وظیفه اطلاعرسانیِ شفاف را انجام داده و مشکلات را به گوش مسئولین برساند. در همین یکسال اخیر گزارشات متعدد اجتماعی در این نشریه در خصوص معضلات منطقه منتشر شد که گاه مسئولان را برای رفع آن مصرتر کرد و این مایه خرسندی ما شد که نشریه در ربع قرن حیات خود مورد اعتماد افکارعمومی قرار گرفت و توانست در ارتباط تنگاتنگ با مردم به حوزههای مختلف ورود نماید.
به یقین آگاهی مردم و مسئولین از مسائل و مشکلات و یا طرحها و برنامهها، آن هم در سطح شهر و منطقه از طرق مختلف قابل حصول است، اما از این میان مطبوعات محلی با توجه به گستره توزیع محلی و منطقهای و طبع و نشر آن توسط اصحاب مطبوعات، متخصصین و مردم محلی و آشنایی آنها با شرایط، موقعیت و خواستهای منطقه، حائز اهمیت فراوان است. به طوریکه در صورت پرداخت صحیح و مناسب به مشکلات، نیازها، برنامهها و طرحها، در مطبوعات محلی و آشنایی مردم، با آنها باعث افزایش مشارکت مردمی در امور مربوط به شهر و منطقه خود شده و توسعهای همه جانبه را در سطح محلی و منطقهای به وجود خواهد آورد.
در طول مدت فعالیت، ایام پر فراز و نشیبی را طی کردیم و عدهای برای حذف ما تلاش کردند، اما همچنان با تمام نامهربانیها و بدون هیچ تغییری در نگاه سیاسیمان و در اهدافمان که همانا “اعلام حرف مردم” است، به راهمان ادامه میدهیم.
خوشبختانه در سال گذشته نشریه صرفا به سمت مطالب تولیدی و گزارشهای اجتماعی و تحقیقی رفت، و کمتر به “خبرنویسی” خوشایند مسئولین! روی آورد.
بدیهی است در عصری که از آن با عنوان «عصر ارتباطات» یاد میکنند و «ارتباطات» را سنگ پایهی اولیهی تمدن بشری به شمار میآورند، برای تحلیل مسایل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی نمیتوان به ابزارها و وسایل ارتباط جمعی بیتوجه یا کمتوجه بود، و به راحتی برای فرار از مشکلات، با انگهای مختلف مطالب انتقادی رسانه را ندید. بدون شک این ابزارها نقش بهسزایی در شکلگیری رفتارها و پدیدههای مختلف دارند. این مهم بهگونهای با زندگی روزمرهی شهروندان پیوند خورده که نبودِ آنها به مانند نقصی بزرگ در روند همزیستی اجتماعی انسانها تلقی میشود. لذا به جرأت میتوان گفت هرگونه توسعه بدون در نظر گرفتن سهم رسانه، ابتر خواهد ماند. جامعهشناسان ارتباطات معتقدند که نشریات محلی به دلیل کارکردهای ویژهی خود در حوزهی مسایل بومی، عمدهترین نقش را در شکلگیری رفتارهای اجتماعی در پایهایترین سطح خود دارا هستند و در نحوهی قضاوت و عکسالعمل مردم در سطوح مختلف ملی و بینالمللی نیز از این رهگذر به شکل غیرمستقیم نقشآفرینی میکنند، هرچند تا به امروز نقش و جایگاه مطبوعات محلی و برنامهریزی منطقهای به عنوان دو ابزار مهم توسعه، در کنار یکدیگر و در تعامل با هم مورد مداقه قرار نگرفته و تأثیرات و تأثرات آنها بر همدیگر بحث نشده است.
خوشبختانه یا متاسفانه، بسترهای پنهان، محرمانه و مخفی در کشور و منطقه وجود دارد که رسانه میتواند با ورود به این حوزهها، جایگاه ویژهای پیدا کنند هرچند باید مواظب بود تا در دایرهی خطرها نیفتیم و منجر به شکست و تعطیلی نشویم! با این حال “آوایکاشمر” توانست به برخی لایههای پنهان اخبار وارد شده تا رسالت خویش را بهتر انجام دهد.
بیشک «آوایکاشمر» به عنوان مطبوعهای محلی که رسالت اطلاعرسانی به شهروندان منطقه و آگاه ساختن مسئولین و مردم از مشکلات و انعکاس راه حلها را بر عهده دارد، تلاش دارد در نیمههای دهه سوم فعالیت خود و با توجه به اینکه جایگاهی در بین افکارعمومی یافته، به این امور توجه بیشتری مبذول دارد و با کمک تیم خبرنگاران آنگونه که باید مسائل و مشکلات منطقه را از نظر خبری، گزارشی و تحلیلی پوشش دهد.