گاهی برخی عملکردها و طرح‌ها باعث تضعیف جایگاه مجلس می‌شود. وقتی که افراد توانمند تاییدصلاحیت نمی‌شوند آن عیار، جاافتادگی و پختگی مجلس ضعیف می‌شود. یعنی اکنون مجلس یازدهم را با مجالس دهم، ششم، پنجم، چهارم و حتی اول که مقایسه کنیم خواهیم دید که در برخی موارد قابل قیاس نیست.
به همین جهت اگر به طرح‌هایی که مجلس می‌دهد نگاه کنید نشان می‌دهد در برخی موارد کارهای ابتدایی به صحن مجلس می‌آید.
مورد دیگر وجود دستگاه‌های موازی است که باعث تضعیف جایگاه مجلس می‌شود. مثلا شورای عالی انقلاب‌فرهنگی. حال این‌که مصوبات مجلس را نهادی به نام شورای‌نگهبان هست که بررسی کند؛ اما جایی نیست که مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجمع را سبک‌سنگین، چکش کاری و بیرون دهد.
از طرف دیگر علاوه بر آن مجمع تشخیص مصلحت به جای این‌که به کار اصلی خود یعنی حل اختلاف میان شورای نگهبان و مجلس شورای‌اسلامی و مشورت دادن به مقام معظم‌رهبری بپردازد به دیگر مسائلی می‌پردازد که شاید ارتباط چندانی به وظایف اصلی این نهاد نداشته باشد.
لذا در خصوص مصوبه اخیر مجمع نیز که گفته شده آنچه در مجلس تصویب می‌شود اگر با نظرات مجمع تشخیص مصلحت مغایرت داشت شورای نگهبان باید رد کند به نوعی تضعیف جایگاه و کارکرد مجلس قلمداد می‌شود.
گاهی اوقات مجلس نیز در جهت تضعیف خود قدم برمی‌دارد، مثلا برخی نمایندگان طرحی را آوردند که اگر مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی یا شورای دیگری، شخصی را متضرر کرد حق شکایت به دیوان عدالت اداری را ندارد که خوشبختانه تصویب نشد.
همین مصوبه اخیر مجمع تشخیص که به مجلس نیز ابلاغ شده که می‌گوید رئیس مجلس باید همان‌طور که مصوبات خود را برای شورای‌نگهبان می‌فرستد یک نسخه را هم برای مجمع بفرستد تا در کمیسیون‌های مجمع بررسی تا اگر مغایر با سیاست‌های ابلاغی باشد بازگردانده شود به نوعی تداخل در کار مجلس است.
لذا اگر این روند طی شود اگر مصوبه‌ای از مجلس در مجمع رد شود آنها به شورای‌نگهبان بازگشت می‌زنند و شورای‌نگهبان نیز که قبلا می‌گفت طبق شرع مقدس یا فلان بند قانون اساسی، حال باید بگوید طبق بند فلان سیاست‌های ابلاغی برنامه 5 ساله هفتم. وقتی که برنامه 25 ساله با چین مصوب می‌شود ولی نمایندگان مردم خبردار نمی‌شوند نباید چندان تعجب کرد که با مصوبات این‌چنینی نیز مجلس تضعیف گردد.
در حالی که هر قرارداد با خارجی‌ها اول باید به تصمیم نمایندگان مجلس برسد. در مجلس ششم آقای خرازی وزیرخارجه وقت به افغانستان رفت و قول کمکی از سوی ایران را داده بود، اما به محض این‌که این خبر منتشر شد فریاد مجلس بلند شد که برای چه چنین قولی دادید و اول باید با مجلس صحبت کنید، اگر مجلس مجوز داد بروید و قول دهید. آن هم مجلس ششم که با دولت آقای خاتمی همراه بود. ولی به محض این‌که خبر یک تخلف اعلام شد سر و صدای مجلس بلند شد و جلوی این بدعت گرفته شد.
