موضوع انتخابات مجلس، نقشی تعیین‌کننده در سرنوشت حوزه‌های انتخابیه و وزن‌کشی گروه‌های سیاسی در بهارستان در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور دارد؛ از این‌روست که انتخابات مجلس، اصلی‌ترین مباحث جناح‌های مختلف و فعالان سیاسی تا اسفندماه امسال و زمان برگزاری انتخابات است، هرچند انتخابات هنوز تبدیل به موضوع بحث توده‌های مردم نشده و به نظر می‌رسد قشر وسیع مردم دلسرد و سرخورده شده‌اند و سیاست‌مداران را به حال خود گذاشته‌اند؛ اما جنجال‌ها و تاکتیک‌های تبلیغاتی گروه‌های مختلف اعم از راست و چپ، اصولگرا و اصلاح‌طلب و نیروهای بینابین دو جناح برای گرم کردن تنور انتخابات و جلب توجه مردم در ترشیز، کم و بیش آغاز شده است.
درواقع چهار‌ماه به برگزاری یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای‌اسلامی باقی مانده و جناح‌های سیاسی متنفذ در دیار ترشیز، سیاست راهبردی و استراتژی مشخصی برای این انتخابات در پیش گرفته‌اند. طبق روال همیشه، اصولگرایان تعداد زیادی نامزد معرفی کرده و تا این زمان سران این جناح به وحدت نظر و رویه‌ای متمرکز جهت اجماع و انتخاب یک گزینه نرسیده‌اند. اسامی مختلفی وابسته به این سلیقه فکری همچون “اسماعیل‌نیا، بلوکیان، جلالی، نیک‌بین، انبیایی، منظم، کوهسرخی و غیره“ به گوش می‌رسد که همگی در حال فعالیتند! جناح چپ و اصلاح‌طلب هم طبق روال همیشه با برنامه مشخصی در صحنه حضور دارند و با درایت شورای مشورتی و راهبردی، رویه‌ای در پیش گرفته‌اند تا بتوانند متناسب با آرایش رقبا گزینه‌ای معرفی نمایند که شانس برنده شدن در انتخابات را داشته باشد، اما هم‌چنان این جریان گزینه خود را معرفی نکرده است! البته حرف و حدیث‌هایی در خصوص امکان معرفی یکی از بانوان فعال شهرستان که توانمندی و کارآمدی لازم برای حضور در این کارزار را دارد، شنیده می‌شود.
اما اینک جریان راست در دیار ترشیز با دو سردرگمی عمده مواجه است؛ یکی چگونگی مقابله با برنامه‌ریزی‌های جریان رقیب ـ به خصوص با زمزمه‌هایی که شاید دکتر بنیادی به صحنه انتخابات نیاید ـ و دیگری سر و سامان دادن به سیاستها و برنامه‌های راهبردی خود به ویژه آن‌که خبرهایی از اجماع اصولگرایان به گوش نمی‌رسد و اختلاف سلیقه در بین آنان به اوج رسیده و در این میان نمیتوان از یک اصل خطرآفرین برای شکست این جریان نیز غافل شد و آن اعتماد افکارعمومی به آنان است.
در حالیکه جریانات سیاسی مختلف سرگرم برنامه‌ریزی برای انتخابات هستند، اما افکارعمومی به سوابق کاری نیروهای معرفی شده و مواعید داده شده از سوی این جریان‌های سیاسی در انتخابات قبلی مراجعه میکند و طبیعی است؛ تداوم این وضع بر موقعیت جریانهایی که در انتخابات پیشین توفیق داشته، در میزان آرای آن‌ها تأثیر جدی دارد. این در حالی است که در شرایط فعلی، جریان رقیب برنامههایی برای تخریب و تضعیف موقعیت اصلاحطلبان به اجرا گذاشته، حمله به کارنامه نماینده اصلاح‌طلب در دوره‌های کسب پیروزی این جریان و توزیع شبنامه و تخریب‌های کذایی و … از جمله این برنامه‌هاست، حال آن‌که افکارعمومی آگاهانه‌تر از قبل، جهتگیری خود را در انتخابات دارد.
در هر حال، اینک که در مسیر برگزاری انتخابات، عده‌ای به دنبال برنامه‌ریزی‌های لازم جهت حضور هستند و چه بسا اعلام اسامی پرشمار برای حضور در کارزار انتخابات به گمان عده‌ای دلیلی بر داغ بودن این عرصه است، با احترام به همه این افراد که قصد دارند خود را برای انتخاب به مردم عرضه کنند، شایسته است؛ آنان با درک تناسب و توازن توانایی و کارآمدی خود با مسئولیت خطیر نمایندگی به این عرصه وارد شوند و تنها به دنبال بهره‌برداری از فرصت موجود برای طرح نام خود و سهم‌خواهی از این کارزار نباشند. البته اگرچه هنوز اجماعی همه جانبه در بین گروه‌های سیاسی برای معرفی گزینه اصلی به عنوان نامزد نهایی انتخابات وجود ندارد، اما با توجه به آرایش کنونی و شایعات مربوط به اعلام اسامی کاندیداهای احتمالی، چاره‌ای جز رصد دقیق اوضاع نیست زیرا مردم با نگاهی به کارنامه نمایندگان دوره‌های قبلی مجلس و درک میزان توانمندی آن‌ها، به یقین در انتخابات پیش‌رو، هوشیارانه‌تر از قبل تصمیم می‌گیرند و کمتر شاهد اخذ آراء احساسی و قبیله‌ای به نامزدهای انتخاباتی هستیم زیرا اگر واجدین شرایط رأی‌دادن، حساسیت‌های این کارزار را درک و وظایف و مسئولیت‌های حیطه نمایندگی را بشناسند، گزینه‌های مطلوبی برای سپردن مسئولیت و فرستادن به بهارستان انتخاب می‌کنند که بتوانند با هم‌دلی و هم‌زبانی در راستای قانون‌گذاری صحیح و نظارت دقیق بر امور کشور اقدام و مسیر توسعه کشور را هموار نمایند.
