مهدی نایه‌در آفت امروز نظام پژوهشی را حاکمیت رویکرد “تحقیق برای تحقیق” تا تحقیق و مطالعه برای حل مسائل و مشکلات جامعه عنوان کرد و گفت: این موجب شده بسیاری از مطالعات، جز قفسه کتابخانه‌ها راه به جایی نبرند.
وی اظهار کرد: متاسفانه هیچ اعتباری به عنوان اعتبار پژوهشی در اداره‌ها و نهادهای محلی وجود ندارد و این در حالی است که امروز کمتر شهرستان یا منطقه‌ای را می‌بینیم که فاقد دانشگاه باشد.
نایه‌در در خصوص نقش‌آفرینی واحدهای آموزش‌عالی شهرستانی در حل مسائل مبتلا به توسعه محلی گفت: واقعیت این است که این مراکز در این حوزه، آن‌چنان که باید و شاید نقش‌آفرین نبوده‌اند.
نایه‌در افزود: شاید بتوان مطالعاتی را یافت که اعضای هیات علمی مراکز دانشگاهی شهرستان در آن مشارکت داشته‌اند، اما مطالعات مستقل با موضوع مسائل شهرستان‌ها کمتر توسط آنان انجام شده است چرا که حل مسائل، نیازمند پژوهش‌ها و تحقیقات علمی است و متأسفانه به دلیل وجود ساختار اداری متمرکز معطوف به مرکز، اداره‌ها و نهادهای محلی در شهرستان‌ها اعتباری برای انجام پژوهش ندارند و این خود باعث شده صرفاً مراکز آموزش عالی، مراکز آموزشی باشند حال آنکه می‌توانند و باید نقش موثری در توسعه پایدار محلی داشته باشند.
وی اضافه کرد: این نکته را نباید از نظر دور داشت که با توجه به شرایطی که هر روز کیک اقتصاد کوچک و کوچک‌تر می‌شود به تبع آن از سهم اعتبارات پژوهشی کشور نیز کاسته می‌شود.
