در این هشت‌روز هفته در کنار همه نگرانی‌ها و مشکلات در این مملکت گل و بلبل و بیم از رفتن به استقبال جنگ، فکر کردن به چالش‌ها و دردسر‌هایی که در صورت پیروزی احتمالی ترامپ و بازگشت آمریکا به تندروی‌های او برای تحت فشار دادن ایران خواب را از چشم ما ربود، چون از زمان شکل‌گیری مذاکرات هسته‌ای مستقیم میان ایران و آمریکا که در نهایت به امضای برجام منجر شد، انتخابات‌های ریاست‌جمهوری ایالات‌متحده برای افکارعمومی کشورمان اهمیت دارد و حرف و حدیث‌ها درباره بودجه 1404 و تصویب آن توسط نمایندگان و بی‌مسئولیتی مجلسی‌ها در قبال آن و خبرهای ریز و درشت دیگر که به قدر مجال این ستون به آنها می‌پردازیم؛
20درصد تصمیم‌گیر برای80 درصد
در این هشت‌روز هفته در شرایطی که ادعاهایی مبنی بر آماده شدن ایران برای حمله به اسرائیل از طریق خاک عراق مطرح شده و سایه جنگ بر سر ملت بدجوری افتاده، گمانه‌زنی‌ها درباره نتایج انتخابات آمریکا هم روح و روان خلق‌ا… را می‌خورد و می‌خراشد؛ برخی‌ها تردید ندارند پیروزی بالقوه ترامپ در سال ۲۰۲۴ می‌تواند تنش‌ها با ایران را افزایش دهد و تلاش‌های دیپلماتیک آینده را پیچیده کند. در واقع پیروزی ترامپ می‌تواند زمینه‌ساز بازگشت آمریکا به تندروی‌ای باشد که پیش‌تر تهران را تحت فشار قرار داده بود. در این میان آمریکا هم با افزایش نیروهای نظامی خود در خاورمیانه این پیام را به ایران داده که اگر بار دیگر به اسرائیل حمله کند، نمی‌تواند اسرائیل را کنترل کند.
در این گیر و دار، مخالفت‌ها با FATF وارد فاز جدی‌تری شده و تندروها خط و نشان می‌کشند و برخی رسانه‌های آنها نیز ساز مخالف را بیشتر از گذشته کوک کرده‌اند، به طوری‌که ۷۷ دفتر بسیج دانشجویی سراسر کشور وارد میدان شده و پیرامون پیوستن به FATF نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهور نوشتند. این در حالی است که مسعود پزشکیان وعده حل و فصل این پرونده را داده بود، اما حالا مخالفانی را پیش روی خود می‌بیند در این خصوص یک وزیر دولت اصلاحات گفت؛ باید اجرای FATF به یک مطالبه ملی تبدیل شود زیرا در حال حاضر 20درصد جامعه از FATF خبر دارند و با آن مخالفت کرده و برای ۸۰ درصد دیگر جامعه تصمیم‌گیری می‌کنند. به گفته او اگر ما به FATF نپیوندیم، همچنان شاهد هزاران میلیارد تومان دزدی خواهیم بود.
دولت و مواجهه با۳۰۰ نماینده مختلف‌المنافع
در این اوضاع و احوال که بدجوری مردم گرفتار رتق و فتق امور زندگی‌شان هستند صحبت‌های برخی نماینده‌های مجلس نمک بر زخم مردم می‌پاشد. یکی از آنها سخنان مصطفی میرسلیم، نماینده سابق مجلس است که گفته بود؛ کاهش تعرفه و تسهیل واردات گوشی‌های اپل تا موقعی که رفتاری خصمانه با نرم‌افزارهای ایرانی دارد، به مصلحت نیست! حال آن‌که تصویری از او حین کار کردن با گوشی آیفون در صحن علنی مجلس در فضای مجازی باز نشر شد! یا آقای رسایی یکی دیگر از مجلسیان که توصیه کرد، فیلترینگ طوری باشد که کسی امکان ورود نداشته باشد و البته او از وجود فیلترشکن‌ها هم شاکی بود؛ جالب این‌که ایشان بی‌سر‌و‌صدا توییت‌هایش را می‌نویسد و به خلق‌ا… می‌گوید: “اینجا منطقه جنگی است و بودن ما ضرورت دارد!” اما نباید عموم وارد شوند و البته این طوری آقایان خاص بودن خود و هم‌فکرانشان را در چشم مردم می‌کنند و این تضاد و تناقض‌های رفتاری را به رویشان نمی‌آورند!
در این میان در حالی که فرونشست زمین به جز کویر در سواحل ایران هم دیده می‌شود و کسی گوشش بدهکار مشکلات زیست‌محیطی و قصه دردآور فیلترینگ و دردسرهای حجاب اجباری و ناترازی انرژی و… نیست؛ گلایه‌های یکی از وزاری دولت چهاردهم از وضعیت مجلس کشورمان در نبود احزاب قدرتمند هم شنیدنی بود. او مدعی شد؛ محصول پارلمان غیرحزبی کشورمان، مجلس ایران را به مجلسی با حدود ۳۰۰ نماینده که هرکدام ترجیحات و مطالبات شخصی و منطقه‌ای خود را دارند و تنظیم روابط با این تعداد افراد از عهده هیچ وزیری بر نمی‌آید، تبدیل کرده است. به گفته او آثار منفی این وضعیت در جریان رسیدگی به لایحه بودجه به وضوح دیده می‌شود، زیرا دولت با دو یا سه حزب اصلی سر و کار ندارد بلکه با ۳۰۰ نماینده مختلف‌المنافع روبروست و در حالی‌که آنان در بودجه اعمال قدرت می‌کنند، ولی مسئولیت‌پذیری متناسب با این قدرت را ندارند.
تا هشت روز بعدی خدانگهدار
