در این هشتروز هفته با نزدیک شدن به موعد ابلاغ قانون حجاب و گمانهزنیها برای بروز نارضایتیهای بیشتر اجتماعی، خبرهایی هم درباره رفع فیلترینگ خیلی آرام و مرحلهای رسید و در این میان زمزمههایی از گرانی بنزین و نگرانیها از فشار افتصادی بیشتر با آغاز ریاستجمهوری ترامپ شنیدهایم که به قدر مجال این ستون به آنها میپردازیم.
گسلهای اجتماعی فعال میشود؟
بعد از نگرانی از فعال شدن گسلهای زمین و هزار و یک مشکل محیطزیستی، حالا با خبرهایی در خصوص ابلاغ قانون «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب»، نگرانیها در فضای سیاسی و اجتماعی درباره تبعات ابلاغ و اجرای این قانون بالا گرفته به طوریکه بعد از برخوردهای تند در قالب گشت ارشاد و نگرانی از دادن مجوز به گروههای امر به معروف و نهی از منکر و حتی اتباع خارجی و مجازاتهای مالی سنگین و محرومیتهای اجتماعی قابل ملاحظه، ممکن است برخی گسلهای اجتماعی نیز فعال شود و شاهد واکنشهای اجتماعی باشیم. حتی آیتالله جوادیآملی یکی از مراجع تقلید هم درباره حجاب اعلام کردند: “مسائلی مانند حجاب و امثال آن با بگیر و ببند حل نمیشود، با ادب و عدل حل میشود”. معاون اول رئیسجمهور هم با انتقاد از اولویت قرار دادن مسائل فرعی در کشور، مدعی شد؛ ما به عفاف و حجاب اعتقاد داریم اما آیا در این شرایط، این مساله باید مهمترین مسئله کشور شود؟ او با بیان اینکه در برخی مسائل و طرحها نفوذ و سلیقه یک فرد را مشاهده میکنیم، تاکید کرد: “وفاق ملی به این معنا نیست که هرچه حاکمیت گفت؛ مردم بگویند چشم!!“ به ویژه در شرایطی که با اپیدمی خشونت در جامعه مواجه هستیم. از منظر یک استاد دانشگاه، قانون عفاف و حجاب یکی از مصادیق خشونت علیه زنان است و خشونت نباید تبدیل به قانون شود.
در این میان وزیر ارتباطات هم از بررسی طرحهای رفع فیلترینگ در مرکز ملی فضای مجازی خبر داد و تأکید کرد: رفع فیلترینگ به صورت مرحلهای انجام میشود این در حالی است که برخی از فیلترفروشان در این مرکز عضو هستند و از قضا سخت موافق فیلتر میباشند و حاضر نیستند به این راحتی از درآمد فروش فیلترشکن بگذرند.
خطر طالبانی دیگر بیخ گوش ما
در این اوضاع و احوال که برای چند روزی در غزه آتشبس اعلام شد؛ سایه جنگ بر سر سوریه افتاد و شاهد درگیری در این کشور هستیم. البته زمزمههایی شنیده میشود که تحریرالشام از قدرتگیری دوباره طالبان در افغانستان الگوبرداری کرده و با فاصله گرفتن از القاعده و خودداری از راهاندازی عملیات تروریستی خارجی به سمت به رسمیت شناخته شدن بینالمللی رفته است و البته این امکان وجود دارد که در آینده با موضعی عملگرایانهتر به نوعی با ترکیه نیز همکاری کند و از آنکارا خواستار میانجیگری و حل معضلات مرتبط با خود شود و البته بینوا کشور ما که بین دو حکومت طالبانی گیر میافتد.
در این گیر و دار که یک مسئول در دستگاه قضا مدعی شد، حجم وارده پروندهها با تعداد قضات موجود در کشورمان تناسبی ندارد خبرهایی داشتیم از این که فقط بایگانی پرونده چای دبش فضای یک اتاق را بهطور کامل اشغال کرده است، از اینرو به نظر میرسد؛ بهتر باشد مسئولان به دنبال کاری برای کاهش جرمانگاری از خلقا… باشند و چه بسا اگر فقط به همین موضوع فسادهای اقتصادی و مالی، اختلاس، ارتشا و… رسیدگی کنند، فرصت پرداختن به سایر مسائل کم اهمیتتر را پیدا نمیکنند.
در این اوضاع و احوال گفتگوی صدا و سیمای میلی با رئیسجمهور هم حرف و حدیثهای زیادی در پی داشت و گویا دوست دارد فضا را انتخاباتی نگاه دارد و مجریان این نهاد در قامت رقبای رئیسجمهور با او گفتوگو کنند. البته نحوه برخورد مجریانش با مسعود پزشکیان و سعی در ایجاد چالش برای رئیسجمهور دو پرسش مهم ایجاد میکرد که آیا صداوسیما نخواست با پزشکیان رویکردی تعاملی داشته باشد؟ و آیا صداوسیما سیاسی عمل کرد؟ هرچه بود به نظر یک فعال سیاسی اصلاحطلب، رویکرد و رفتار صداوسیما در قبال رئیسدولت وفاق هم ناجوانمردانه بود و هم غیرعادلانه چون در دولت محمود، صداوسیما میکروفون را به او میداد تا هرچه میخواهد بگوید و صداوسیما هم او را تشویق میکرد. اما در دولت تدبیر همین صداوسیما یا رئیسجمهور را به گفتوگوی تلویزیونی دعوت نمیکرد یا اگر دعوت میکرد، شدیدترین چالشها را به وجود میآورد و باز در دوره آقایرئیسی شیوه آرامش در قبال رئیسجمهور را پیش گرفت و فقط فرصتی در اختیار آقای رئیسی قرار میداد تا برنامهها و وعدههایش را بگوید و حالا در دوره آقای پزشکیان بار دیگر صداوسیما در قامت منتقد ظاهر شده و ناجوانمردانه رفتار کرد.
تا هشتروز بعدی خدانگهدار