در این هشت روز هفته در حالی‌که مجلس انقلابی تصمیم گرفت یکی از نمایندگان حق نطق نداشته باشد! بذل و بخشش رئیس سازمان اوقاف و بازگشایی سفارت عربستان در یکی از هتل‌های لوکس تهران پس از گذشت هفت‌سال و درخواست رئیس ستاد اقامه نماز از رئیس‌جمهور برای تخصیص بودجه جهت نمازخوان کردن مردم خبرساز شد! موضوع اصلاح قانون انتخابات هم در شرایطی که کشور با بحران مشارکت و بحران ناکارآمدی در عرصه‌های مختلف مواجه است؛ از جمله خبرهای ریز و درشتی بود که به‌قدر مجال این ستون به آن‌ها خواهیم پرداخت.
ناکامی بزرگ در بخش فرهنگی کشور
در این اوضاع‌واحوال که حال بخش‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و هنری خوش نیست؛ رئیس ستاد اقامه نماز در نامه‌ای به رئیس‌جمهور خواستار بازنگری در آئین‌نامه ترویج و توسعه فرهنگ نماز و در نظر گرفتن طرح و بودجه برای کار‌های فرهنگی در تمامی وزارتخانه‌ها شد؛ عده‌ای با دیدن این خبر خوشحال شدند که بحمدالله مسئولان در فکر ترویج نماز و فرهنگ دینی هستند و حتی برای آن بودجه در نظر می‌گیرند اما ناکامی بزرگ این است که کار جمهوری‌اسلامی به‌جایی رسیده که باید با بودجه دولتی، مردم را به خواندن نماز و انجام عبادات ترغیب و تشویق کند؟ مدیرمسئول روزنامه جمهوری‌اسلامی در این خصوص مدعی شد؛ این‌که بعد از گذشت ۴۴ سال از استقرار نظام جمهوری‌اسلامی و آن‌همه تبلیغات دینی که توسط رسانه ملی صورت گرفته و برنامه‌هایی که دستگاه‌های متعدد و مختلف فرهنگی با بودجه‌های کلان اجرا کرده‌اند و آن‌همه نیرو که برای این کار استخدام شده‌اند، هنوز به بازنگری در آئین‌نامه ترویج و توسعه فرهنگ نماز و ایجاد ساختار سازمانی برای ترویج و توسعه آن در دستگاه‌های اجرائی نیاز داریم!
در این گیرودار بذل و بخشش رئیس سازمان اوقاف و اجاره چند صد هکتاری اراضی و بنای اوقافی در استان قزوین در حالی‌که یک زوج جوان نمی‌توانند یک زیرزمین در حاشیه‌ای‌ترین نقاط این شهر با ماهی یک‌میلیون تومان بدون پول پیش اجاره کنند مثل بمب صدا کرد. گویا 150 هکتار زمین با یک دامداری هزار رأسی در روز روشن با ماهی یک‌میلیون تومان به یکی از بستگان رئیس سازمان اوقاف واگذار شده و این ماجرا وجه قابل‌تأملی دارد که نکند سازمان اوقاف بدون هرگونه نظارت و بازرسی رسماً تبدیل به حیاط خلوت فساد در کشور شده باشد!
بازگشت به هفت‌سال پیش!!
این روزها گویا بدجوری کارد به استخوان رسیده و ممنوعیت بیان نطق و نظر شامل نماینده مجلس هم شده است، به‌طوری‌که هیئت‌نظارت بر رفتار نمایندگان مجلس، تصمیم گرفت آقای احمد علیرضا بیگی که خود شخصیتی نظامی ـ امنیتی ـ سیاسی است، حق سخن از تریبون مجلس را نداشته باشد! این در حالی است که یکی از مهم‌ترین نماد‌های آزادی در کشور، باز بودن تریبون مجلس و آزاد بودن نمایندگان به‌عنوان نماینده مجلس در نطق و اظهارنظر است. جالب این‌که این روزها، موضوع اصلاح قانون انتخابات نیز کارشناسان سیاسی را به بیان نقدهایی سوق داد که مهم‌ترین آن تیشه زدن به ریشه جمهوریت نظام و بی‌خاصیت و از درون خالی شدن نهاد اساسی و زیربنایی انتخابات به‌عنوان زیربنای جمهوری‌اسلامی است.
در این میان صعود شتابان قیمت‌ها، داده‌های اقتصادی را دچار یک دگردیسی جدی کرد به‌طوری‌که ارقام جدید در مورد شاخص‌هایی مانند «رقم خط فقر» و «نرخ خط فقر» منتشر شده نشان داد؛ اعدادِ مبنا در مذاکرات مزدی ۱۴۰۲ تناسبی با واقعیت‌ها ندارد. در این اوضاع هرچند مسئولان مدعی بودند برجام به سفره مردم گره نمی‌خورد؛ اما مردم خوب می‌دانند باز شدن گره‌های کوری که سال‌هاست در سیاست خارجی و روابط بین‌الملل کشورمان وجود دارند، عوامل اصلی حل مشکلات اقتصادی است. با تحرکاتی که آغاز شده و مقامات ایرانی و آمریکایی روشن‌تر از گذشته درباره چیزی به نام «توافق» سخن می‌گویند، نوعی بازگشت به برجام است. انتشار غیرشفاف اخبار مربوط به این توافق‌ها موجی از امید به قلب‌های مردم سرازیر کرده که خداکند نتیجه‌بخش باشد. در این گیرودار برقراری مجدد رابطه بین ایران و عربستان با میانجی‌گری چین هم برای دولت سیزدهم خیلی اتفاق شیرینی بود هرچند به نظر دستاورد چشمگیری نباشد و به‌نوعی بازگشت به هفت سال پیش به‌حساب آید.
تا هشت روز بعدی خدانگهدار.
