“سیدمصطفی قریشی یزدی”، به تعبیر بسیاری از کاشمری‌ها یک بسیجی دو آتیشه از جنس تند است. هرجا پای نهی از منکر به میان بیاید و موضوع امر به معروف مطرح باشد، نام او هم هست. او از جوانی در زمینه فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی و مذهبی حضور داشته است. این روزها که مسائل مربوط به حوزه امر به معروف و نهی از منکر بیشتر مورد توجه است، سوابق فعالیت او در این حوزه و نظراتش پیرامون مسائل مبتلا به اجتماعی، فرهنگی و… را جویا شدیم؛ آنچه می‌خوانید ماحصل این گفتگوست.
* به عنوان اولین سوال برای خوانندگان نشریه، خودتان را معرفی کنید؟
پیش از هر سخنی سپاس از دست‌اندرکاران و خوانندگان محترم نشریه آوای‌کاشمر، من سیدمصطفی قرشییزدی هستم. مدت 5 سال در حوزه علمیه مشهد تحصیل کردم و دارای مقطع لیسانس رشته علوم قضایی و کارشناسی ارشد در رشته جرم‌شناسی‌ام. به عنوان مدیرعامل یک موسسه حقوقی فعالیت دارم و همزمان ضابط ویژه قضایی و دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان هستم.
* حال و هوای ضابط قضایی و بسیجی فعال احتمالا مسئول پایگاه بسیج چگونه است؟
از گذشته به عنوان بسیجی فعال و ضابط قضایی بوده و هستم، ولی فرمانده پایگاه نبودم. در دهه70 مسجد جامع کاشمر دارای پایگاه بسیج نبود، به همت تعدادی از دوستان، پایگاه بسیج آیت‌الله خامنه‌ای را راه‌اندازی نمودیم و تقریباً بسیاری از کارهای فرهنگی و مؤثر شهرستان از قبیل یادواره شهدا، تشییع پیکر شهدا و شهدای تفحص شده و جلسات عمده بصیرتافزایی توسط این پایگاه برگزار می‌شد. در اواخر دهه70، حضور اشرار را در ارتفاعات کاشمر داشتیم لذا بحث طرح امنیت مطرح شد و این پایگاه نقش مؤثری در تامین امنیت شهرستان بر عهده داشت، به طوری که دوست عزیزمان شهید “محمود پورعباس” که آن زمان در دسته رزمی بسیج به ناجا اعزام‌شده بود، در ارتفاعات هفت‌شاخ به شهادت رسید.
* جوانان شما را به‌عنوان یک بسیجی فعال که خیلی تند و عصبی هستید، می‌شناسند؛ دلیل این برداشت چیست؟
به نظرم در این مورد قضاوت‌ها یک‌طرفه است. آنها فقط صحبت‌هایی شنیده‌اند، شاید بسیاری از این افراد، بدون این‌که با من هم‌کلام شده باشند، بگویند که فقط مرا دیده لذا برداشت‌شان زائیده بعضی تعاریف دیگران است. البته قطعاً هرکسی در کارش اشتباهاتی هم دارد؛ ولی مردم برخورد کف میدان افراد را می‌بینند. زمانی مراکز امر به معروف و نهی از منکر، وظیفه برخورد با عرضهکنندگان مواد مخدر، مشروبات الکلی، باندهای فساد و فحشا و توزیع‌کنندگان سی‌دی‌های مستهجن را داشت و بخشی از مأموریت‌ها ناظر بر برخورد با این افراد بود و آنها ناراحت می‌شدند و زمینه ظهور و بروز بدگویی از من فراهم می‌شد، چه بسا مردم برخوردهای مشاوره‌ای ما را نمی‌بینند که منجر به حفظ آبروی بسیاری از افراد و جلوگیری از فروپاشی یک خانواده می‌شود.
* آیا از نحوه برخورد نیروهای بسیجی از جمله خودتان با جوانان در یک دهه گذشته راضی هستید؟
برخوردها با توجه به شرایط زمان انجام می‌شود. در دهه 60 نزاع‌های خیابانی و گروه‌های چند ده نفره آسیب‌های زیادی به جامعه می‌رساندند. نوع برخورد با این آسیب در فرهنگ و گفتمان در آن زمان برخورد خاصی را می‌طلبید، ولی الان نوجوانان فرهیخته و اهل تحصیل هستند و قطعأ برخورد دیگری باید صورت گیرد؛ اگر برگردیم به آن زمان، بخشی از آن برخوردها ایجاب می‌کند که اتفاق بیفتد. وقتی اشرار در کوه‌های کاشمر حضور دارند، یک برخورد را می‌طلبد. در دهه 70 اگر فردی با تیپ افغانی می‌دیدیم مأمورین امنیتی در اطرافش حاضر می‌شدند، ولی الان این‌گونه نیست. در مجموع به نظرم برخوردها رو به اصلاح و رشد بوده است.
* آیا مدیران فرهنگی، شورای فرهنگ عمومی و متولیان فرهنگ تا الان توانسته‌اند برنامه‌ای منسجم محلی را طراحی و اجرا نمایند؟
نمی‌توانیم بگوییم موفق نبوده‌اند. اما در بعضی موارد به دلیل عدم هماهنگی بالادستی‌ها توفیقی نبوده است، هرچند شورای فرهنگ عمومی به‌عنوان هماهنگ‌کننده دستگاه‌های فرهنگی فعالیت دارد اما دستگاه‌های فرهنگی تابع قوانین و برنامه‌های خودشان هستند. دستگاه‌های مختلف مثل آموزش‌وپرورش در بخش دانش‌آموزی و سازمان تبلیغات‌اسلامی در بخش روحانیت فعالیت‌های فرهنگی خودش را دارد، ولی در کل کشور می‌توان برنامه‌های مدون‌تر و مؤثرتری با چشم‌انداز طولانی‌تری برنامه‌ریزی کرد.
* شما را به عنوان یکی از مخالفان برگزاری کنسرت ، برنامه‌های شاد، جُنگ و… معرفی می‌کنند، جنابعالی چه دلایلی برای مخالفتتان دارید؟
معتقدم در منطقه هنرمند بومی داریم و نباید کنسرت‌های موسیقی و استفاده از هنرمندان غیربومی به‌اندازه‌ای باشد که به هنرمند بومی ما خدشه‌ای وارد شود، حتی گفته‌ام اگر خواننده غیربومی می‌آید باید در سه و دو آیتم از نوازنده‌های بومی استفاده کنند تا جایگاه هنرمندان بومی حفظ شود. اما آنچه با آن مخالفت می‌شود، حواشی مراسم است، بعضأ یک موسسه فرهنگی و یا غیرفرهنگی غیربومی خواننده‌ای را به صورت قرارداد به منطقه خراسان می‌آورد و می‌خواهد طی دو روز در چندین شهر اجرا داشته باشد، این موجب می‌شود که پیوست‌های فرهنگی شهر لحاظ نشود و فقط به فکر گیشه و درآمد خودشان باشند. بارها گفته شده که ما متولی پر کردن جیب آن بنگاه اقتصادی به‌ظاهر فرهنگی نباید باشیم؛ اگر واقعاً دغدغه فرهنگ و موسیقی ما را دارد باید برای موسیقی منطقه ما برنامه‌ریزی کند، بوم شهرستان ما با بوم فیض‌آباد، تربت حیدریه و نیشابور فرق می‌کند و اگر فروش گیشه می‌خواهد داشته باشد، باید منطقه ترشیز را در برگیرد. اگرچه خانواده‌ها، فرزندان خود را با این اطمینان که چون کمیته جُنگ و نمایش به این مراسم مجوز داده و در یک مکان فرهنگی برگزار شده و توسط متولیان فرهنگی نظارت می‌شود، پس مشکلی ندارد می‌فرستند؛ اما در واقع ما نسبت به مسائل دیداری و بصری که جوان در آنجا می‌بیند و حتی نسبت به حرکات آنها مسئولیم. ما خشک برخورد نمی‌کنیم؛ اما وقتی موسسه برگزاری مراسم به صراحت اعلام می‌کند ضامن حواشی برنامه نیست، عملاً اجرایش با مشکل مواجه خواهد شد؛ اگرچه در خراسان‌رضوی عرف است که به کنسرت‌های سنتی مجوز داده می‌شود و کنسرت‌های پاپ به دلیل حواشی با مشکل مواجه می‌شوند، ولی جنگ‌هایی در کاشمر برگزار شده که آیتم‌های پاپ هم داشته و مجوز داده‌ایم.
* فضای نمازهای جماعت و جمعه زایش داشته و جوانان جذب این پایگاه‌ها شده‌اند؟
حضور جوانان در نمازجمعه افزایش داشته و حتی کاشمر در این زمینه رتبه کشوری کسب کرده است. البته حضور جوانان در برخی مساجد کاهش و در تعدادی نیز رشد داشته است که این وضعیت بستگی به فعالیت کانون مساجد، پایگاه بسیج مسجد، امام جماعت ، هیئت‌امنا، خادم مسجد و حتی نمازگزار دارد. قطعأ عطوفت و مهربانی و احترام، نوجوان و جوان را به مسجد می‌کشاند؛ اگر این شش رکن باهم باشد آن مسجد با کمبود جا مواجه می‌شود و رفتار هرکدام از این‌ها در ریزش مخاطب هم بی تأثیر نیست.
* مقصر اصلی اتفاقات شهریور سال گذشته که تبعات آن به کاشمر کشیده شد را چه کسانی می‌دانید؟
خانم مهسا امینی اگر هم فوت نمی‌کرد باز هم قرار بود این مسائل در مهرماه اتفاق می‌افتاد. برای ایجاد بحران، گروه‌های 3 و 4 نفره آموزش جنگی دیده بودند و تجهیزات وارد کشور شده بود، دستگیری‌هایی که نیروهای امنیتی در کاشمر داشتند مشخص شد افراد غیربومی از شهرهای دیگر به عنوان لیدر اغتشاشات بودند، آن اتفاقات زائیده ذهن جوان کاشمری نبود هرچند اگر تعدادی به خیابان آمده بودند اما به دلیل آن هیجانات و عدم توجه مسئولان به جوانان بود. وجود شبکه‌های مجازی و خارجی و از سویی ایجاد شبهات بسیار برای جوانان، موجب شده نتوانند به درستی راست را از دروغ تشخیص دهند و آنها ناظر به همان موضوعی که در ذهن‌شان اتفاق افتاده به کف خیابان رفتند. متاسفانه جوانان نمی‌دانند تمام تلاش بسیجیانی که در صحنه هستند، ایجاد امنیت است. اگرچه بسیجیان در تمامی صحنه‌های مختلف از جمله مقابله با اشرار، امداد و کمک‌رسانی و… حضور دارند، اما حقشان نیست این گونه با آنها رفتار شود، در واقع بسیج در عرصه‌های امنیتی مظلوم است ولی باز هم به آنها فحاشی می‌کنند و سنگ و آجر به آنها می‌زنند. امروز در حالی غربی ها برای دختران ما نسخه می پیچند و بی‌حجابی را ترویج می‌کنند که زنان خودشان باید پوشیده باشند، حتی اگر دیوارنگاره‌های تخت جمشید را نگاه کنید؛ بانوی متمدن و فرهیخته ایرانی پوشش دارد، نباید آمریکایی که حدود 300 سال قدمت دارد برای تمدن هشت‌هزارساله ما تعیین تکلیف کند. این دوری از نسل جوان و عدم رسیدگی دستگاه‌های عریض و طویل فرهنگی ما به نوجوانان، موجب بروز چنین مسائلی شده، این ضعف است که امور مساجد، کانون بسیج، امور تربیتی آموزش‌وپرورش، ارشاد، حوزه علمیه، سازمان تبلیغات و بسیاری دستگاه‌های دیگر فاقد هم افزایی با یکدیگر باشند.
* به عنوان آخرین سئوال دبیرخانه ستاد امربه‌معروف اولویت اصلی‌اش مسئله حجاب است؟
به طور کلی ستاد امربه‌معروف احصای معروفات و منکرات را بر عهده دارد. وقتی می‌بینیم دشمن بر یک موضوع تمرکز کرده و آن را می‌کوبد ما نیز باید حساس باشیم و با برنامه‌ریزی نگذاریم آنچه او می‌خواهد اتفاق بیافتد. دشمنان می‌دانند اگر خانواده ایرانی از هم بپاشد آینده ایران را هدف قرار داده‌اند. دشمنان از خانواده ایرانی ضربه خورده‌اند، جنگ را مادران و همسران شهدا و ایثارگران پیش برده‌اند، به همین دلیل تلاش دارند نگذارند مادران این‌چنینی تربیت شوند. نقش ستاد امربه‌معروف در مطالبهگری از ادارات نیز پررنگ بوده و هرجا شهروندان اطلاع داده‌اند پیگیر بوده‌ایم، حتی در مورد رفتار پزشکان، کمک و یاری رساندن به هنرمندان موسیقی، عملکرد بانک‌ها، گشت ارشاد ادارات، گران‌فروشی و مسائل حوزه شهری آماده دفاع از حقوق شهروندان و مردم هستیم.
