کسانی که از دین شناختی ندارند ممکن است با بیان چند شبه از طرف مغرضان و بدخواهان دین تسلیم و یا نسبت به عقیده خود دچار شک و شبه شوند؛ متأسفانه این روزها دین مقدس اسلام به شیوه‌های مختلف خصوصاً در صفحات مجازی مورد هجمه قرار گرفته و عده‌ای در تلاش‌اند همه بدبختی‌ها و عقب‌افتادگی‌ها را به آن نسبت دهند؛ هرچند ممکن است بعضی از مدعیان بد عمل کرده باشند، ولی این ربطی به دین ندارد.
اسلام به ذات خود ندارد عیبی
هر عیب که هست از مسلمانی ماست
از این جهت لازم است نسبت به دین شناخت بیشتری داشته باشیم تا گرفتار انحراف نشویم؛ دین مقدس اسلام از مجموعه عقاید و آداب و احکامی است که چهارده قرن پیش از این بر حضرت محمد(ص) که پیغمبر این دین است وحی شده و اکنون یکی از ادیان بزرگ عالم است و در روی زمین از ملل و کشورهای مختلف پیروان بسیاری دارد، کتاب آسمانی‌اش، قرآن است که در مدت 23 سال به‌تدریج بر پیامبر(ص) وحی شد و دارای114سوره بزرگ و کوچک و جمعاً به30 جزء تقسیم شده که همه آنها در زمان زندگی پیامبر(ص) ضبط و پس از آن حضرت جمع‌آوری و مرتب گشته و تا به امروز هیچ‌گونه تغییر و تبدیلی در آن داده نشده؛ قبله پیروان این دین کعبه در شهر مکه و نام این دین را قرآن “اسلام“ نهاده است. اسلام به معنای تسلیم بودن انسان به خدا و سرنهادن در راه خدا و اطاعت از دل‌وجان در برابر اوامر و دستوراتش است؛ اسلام در قرآن به سه معنی به کار برده شده: صلح و سازش، سلامتی و اطاعت، بنابراین مسلمان به کسی گفته می‌شود که در تمام هستی خود متوجه خداوند باشد و مقصودش در همه کارها خدا باشد و بس و معبودی جز او نگیرد، اسلام دین جامعی است که در همه مراحل زندگی بشر از تهذیب اخلاق و خانه‌داری گرفته تا مملکت‌داری و کلیه روابط اجتماعی، دستورهای عملی مفید داده است. اسلام ابتدا مردم را معتقد و متوجه به خدا و خالص برای او می‌سازد، آنگاه در ضمن این خلوص انواع تکالیف عملی برای آنها معین می‌کند که عمل به آنها ضامن سعادت انسان است.
* دین خدا فقط اسلام است
قرآن می‌گوید؛ اسلام دین تازه‌ای نیست که حضرت محمد(ص) از خود اختراع کرده باشد، بلکه اسلام همان دینی است که خدا از روزی که انسان را آفرید برای او معین کرده، ولی مردم آن را مختلف و متفرق ساختند و هرکس رنگ مخصوصی بدین داد و نام خاصی بر آن نهاد.
*همه انبیاء مسلمان بوده‌اند
قرآن می‌گوید هر پیغمبر برحقی در هر زمان و هر مکان که از جانب خدا مبعوث گشته، دینی که برای مردم آورده “اسلام” بوده و به مردم گفته‌اند که شما باید بنده خالص خدا و تسلیم اوامر او باشید، پس اسلام دین پیغمبران برگزیده حق است و همه پیامبران مسلمان بوده و اگر در زمان پیامبر اسلام(ص)، انبیاء گذشته می‌بودند با هم هیچ اختلافی نداشتند؛ چون همه آنها مأموریت‌شان دعوت به خدا بوده است، چنانچه در آیه 44 سوره مائده درباره پیغمبران بنی‌اسرائیل می‌گوید: “إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَ نُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هَادُوا“؛ ما تورات را نازل کردیم که در آن راهنمایی و روشنی است تا پیغمبرانی که اسلام آورده‌اند برای کسانی که یهودی شده‌اند به آن حکم کنند. و در آیه 111همان سوره از قول حواریون عیسی(ع) می‌گوید: “قَالُوا آمَنَّا وَ اشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ“؛ یعنی حواریون گفتند؛ ما ایمان آوردیم و گواه باش که ما مسلمانیم و در آیه 126 سوره اعراف از قول ساحران فرعون هنگامی‌که به موسی تسلیم شدند و فرعون آنها را تهدید کرده، می‌گوید؛ “رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَ تَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ“؛ خدایا به ما شکیبایی بده و ما را مسلمان بمیران، در آیه 101 سوره یوسف از قول حضرت یوسف(ع) است هنگامی که به مقام صدارت مصر رسید می‌گوید: “فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنْتَ وَلِيِّي فِي‌الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ“؛ ای آفریدگار آسمان‌ها و زمین‌ها تو در دنیا و آخرت یاور منی، مرا مسلمان بمیران و به شایستگان ملحق کن و در آیه 66 از سوره آل‌عمران درباره ابراهیم(ع) می‌گوید: “مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَ لَكِنْ كَانَ حَنِيفًا وَ مَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ“؛ ابراهیم نه یهودی بوده و نه نصرانی بلکه مسلمانی پاک بود و از مشرکین نبوده است.
پس همه پیغمبران مسلمان بوده‌اند ولی به‌تدریج دین توسط انبیاء کامل‌تر گشته و با ترقی زندگی و معرفت بشر توسعه یافته و آخرین دین و آخرین پیغمبر و آخرین کتاب که قرآن بود را فرستاد تا مردم را به دین الهی که اسلام پاک و خالص از هرگونه شرک و ریا است، دعوت کند و گفته‌های حق پیامبران گذشته را تصدیق و آنچه را مردم به دین خدا اضافه کرده بودند را حذف و با افترائاتی که به دین بسته بودند، مبارزه کند. نام دین خود را نیز مانند دین بودایی و کلیمی و مسیحی که بنام پیغمبران نامیده شده‌اند، دین‌محمدی یا دین قرآنی نگذاشت تا رنگ خاصی پیدا نکند و به شخص خاصی منتسب نشود، بلکه آن را به همان نام اصلی که اسلام است نامید، تا مقصود از آن‌که بندگی خدا و خلوص برای اوست، فراموش نشود و در آیه 40 سوره مائده گفت: “الْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکمُ الْإِسْلامَ دیناً“ یعنی امروز دین شما را برای شما کامل کردیم و نعمت خود را بر شما تمام کردیم و اسلام را برای این‌که دین شما باشد، پسندیدیم.
چنانچه از آیات قرآن در معنای اسلام استفاده می‌شود علاوه بر معنای تسلیم به خدا به معنای سازش و سلامتی نیز هست و این می‌فهماند که این دین به‌سلامتی و به سازش دعوت می‌کند، زیرا ناامنی و ناسلامتی از پیروی هوای نفس ناشی می‌شود و همین‌که مردم موحد و به خدا تسلیم شوند، طبعاً تمایلات نفسانی که باعث تفرقه آنها و بغض‌شان نسبت به هم می‌شود در مقابل نیروی ایمان‌شان به خدا و حقیقت ضعیف گشته، به برکت عقیده توحید با هم متحد و برادر می‌شوند و در آن صورت از گزند یکدیگر ایمن و سالم می‌مانند که پیامبر اسلام(ص) گفت: “مسلمان کسی است که مسلمان‌های دیگر از دست و زبان او در امان باشند“؛ به همین مناسبت دین اسلام برای پیروان خود مقرر کرده در مقام تحیت و درود به یکدیگر “سلام‌علیک“ بگویند یعنی ما با شما در حال سازش هستیم و سلامتی شما را خواهانیم و شما از جانب ما در امانید و بهشت را “دارالسلام“ نامیده و گفته است درود اهل بهشت به یکدیگر سلام است چرا که در بهشت کینه در دل‌ها نیست چون قرآن به چنین دینی دعوت کرد که هدف آن بندگی خالص خدا و اقامه حق و عدالت و برقراری صلح و سلامتی در جهان است تا زندگی برای مردم نمونه بهشت شود و این هدفی است که تمام آدمیان در پی آن هستند. در سوره فتح می‌فرماید: “هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا“؛ یعنی آن خداست که پیغمبر خود محمد(ص) را به هدایت و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان غالب گرداند و خدا خود برای گواهی کافی است.
