اَلسَّلامُ عَلَيک يا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيک يا سِيدَةَ نِسآءِ الْعالَمينَ، اَلسَّلامُ عَلَيک اَيتُهَا الصِّدّيقَةُ الشَّهيدَةُ
1ـ آیه مباهله (سوره آل‌عمران آیه 61) مباهله آن است که دو طرفی که با هم موضوعی اختلاف و تخاصم دارند علیه هم نفرین کنند و از خدا بخواهند که لعنت و عذاب را بر طرفی که باطل است فرود آورد و این کار فقط از پیامبران راستین که ارتباط واقعی با خدا دارند؛ بر می‌آید.
گروهی از مسیحیان نجران نزد پیامبر(ص) آمدند و در مورد حضرت عیسی(ع) گفتگو کردند. مسیحیان ادعا می‌کردند که عیسی خدا یا پسر خدایای سومین نفرات (خدایان سه‌گانه، خدای پدر، خدای پسر، روح القدوس) است. پیامبر(ص) این آیه را خواند (إِنَّ مَثَلَ عِيسَی عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ /آل عمران 53) مثل خلقت عیسی که بدون پدر خلق شده نزد خداوند همچون مثل خلقت آدم است که خداوند او را بدون پدر و مادر از خاک آفرید.
مسیحیان قانع نشدند و اعتراض کردند و آیه مباهله بر پیامبر(ص) نازل شد و حضرت زهرا(س) یکی از 5 نفری بود که در مباهله پیامبر با مسیحیان شرکت داشته، هنگامی‌که پیامبر(س) برای مباهله آماده شدند به همراه اهل‌بیتش فاطمه(س)، امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) بودند، نصاری که چنین منظره‌ای را دیدند با توجه به عظمت همراهان پیامبر و یقین به اجابت نفرین آن‌ها، از مباهله صرف‌نظر کردند.
2ـ آیه تطهیر (سوره احزاب آیه 32) اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرًا (خداوند اراده کرد تا هرگونه رجس و پلیدی را از اهل‌بیت بردارد و به پاکی ابدی پاکیزه گرداند) این امتیاز و خصوصیت ذاتی فقط به این خانواده که فاطمه(س) محور اصلی آن است داده شده و پیامبر (ص) فرمود: این آیه در شأن من، علی و فاطمه، حسن و حسین، نازل شده است.
3ـ آیه مودت (سوره شوری آیه 23) قُل لا أَسأَلُكُم عَلَيهِ أَجرًا إِلَّا المَوَدَّهَ فِي القُربى؛ ای پیامبر بگو از شما در برابر رسالتم اجری نمی‌طلبم مگر در دوستی صاحبان قرابتم؛ نقل است که وقتی پیامبر (ص) وارد مدینه شدند؛ بزرگان انصار گفتند یا رسول‌الله شما در راه دین رهبر ما هستید و چون مخارجمان زیاد است اجازه فرمائید از اموال خود تقدیم شما کنیم. پیامبر فرمود من از شما اجر رسالت نمیخواهم و به ثروت شما نیاز ندارم، من به معنویت و کمال شما علاقه‌مندم؛ بدین‌جهت شما را پس از خود به عترت پاکم سفارش می‌کنم تا آن‌ها را نه‌فقط مورد مهربانی و محبت قرار دهید، بلکه از ایشان پیروی کنید. ابن عباس پرسید یا رسول‌الله خویشان شما که مودت و پیروی آن‌ها واجب است چه کسانی هستند؟ فرمود: علی، فاطمه، حسن و حسین.
4ـ سوره دهر(انسان یا هل اتی) در مقام ایثار و انفاق زهرا(س) وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا، نقل است که امیرالمؤمنین علی(ع) و فاطمه(س) نذر کردند که بیماری حسنین شفا یابد سه روز روزه گرفته. شب اول هنگام افطار فقیری در زد اهل خانه افطار خود را به او دادند و با آب افطار کردند؛ شب دوم یتیمی در زد و باز افطار خود را به او دادند و با آب افطار نمودند؛ شب سوم اسیری آمد و چیزی طلبید که باز هم غذای خود را به او دادند. این حکایت نهایت ایثار و از خود گذشتگی حضرت زهرا(س) است، ایثاری که فقط به جهت تحصیل رضای خداوند صورت گرفته؛ زنان پیرو زهرا(س) هم باید این‌گونه باشند. زنانی که فارغ از ارزش‌های انسانی فقط به خود می‌اندیشند و توجهی به مشکلات و گرسنگی هم نوعان ندارند؛ هرگز نمی‌توانند ادعای پیروی از حضرت زهرا(س) داشته باشند چرا که فاطمه(س) پس از سه روز گرسنگی آن‌چنان رنگش از ضعف متغیر شد که پیامبر(ص) از دیدنش به‌سختی گریست. زن نمونه جامعه اسلامی همواره در اندیشه دستگیری از درماندگان است نه صرفاً به دلیل رحم و عطوفت زنانه خویش بلکه به سبب کسب رضایت پروردگار.
5ـ سوره کوثر (فاطمه خیر کثیر) إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ما به تو کوثر دادیم و این عطا پیوسته رو به افزایش است. این سوره در شأن حضرت زهرا(س) نازل شده زمانی که عاص بن وائل که پس از فوت پسران پیامبر(ص) (قاسم، عبدالله و ابراهیم) حضرت را ابتر و منقطع النسل خواند، نازل شده و به پیامبر امر می‌شود در مقابل این عطا بی‌پایان و کوثر جاودان، خدای را سپاس گوید و نماز بگذارد و قربانی کند.
