صدای خاوران- اگر از چند درصد انگشتشمار ملت ایران که از هرگونه بالا و پایین شدنهای مسائل اقتصادی و سیاسی سود میبرند، بگذریم؛ اینروزها اکثریت قریب به اتفاق ملت ایران با اضطراب و نگرانی و با دغدغههای معیشت و سلامت دست به گریبان هستند. این همه در حالی است که بیماری وحشتناک قرن اخیر نیز به مشکلات آنها دامن زده است. مرگ و میر و معلولیتهای ناشی از سکتههای مغزی و قلبی، در کنار تصادفهای جادهای و بین شهری متاثر از خودروهای بیکیفیت، همچون یک جنگ ویرانگر تلفات میگیرد و اقتصاد کشور را در تنگنا قرار داده است.
کرونا و مشکلات اقتصادی ناشی از آن، مخصوص کشور ما نیست و تقریباً همه جهان را تحت تاثیر شدید قرار داده است، اما چیزی که بیش از همه مردم ما را رنج میدهد گره زدن معیشت و سلامت مردم به “سیاست” است. در حالی که همسایههای ایران واکسیناسیون مردم خود را شروع کردهاند، هنوز حوزه سلامت کشور ما متاثر از سیاست، سردرگُم و مستاصل است که چگونه و از کجا واکسن وارد کند. وقتی رهبری بنا به تشخیص و مصلحت، واردات واکسن کرونا از دو کشور را ممنوع اعلام میکنند، جماعتی در پی آن هستند که این ممنوعیت را به سایر حوزهها و کشورها نیز تسرّی دهند و بدون توجه به مشکلات و بیماریهای خاص در کشور، همه جهان را استعمارگر بدانند. کسانی هستند که متاثر از برخی جریانات سیاسی با بالا رفتن از دیوار سفارت انگلیس و عربستان، خواسته و ناخواسته موجبات تنشهای سیاسی را فراهم ساختند و سیاست خارجی کشور را با چماق برجام، نافرجام گذاشتند. اینکه چه عواملی باعث خروج آمریکا از برجام شد موضوع بحث نیست و اصلاً در بدعهدی و خباثت دشمن نیز شک و تردید وجود ندارد، اما برای حضور در مجامع جهانی نمیتوان قواعد آن را نادیده انگاشت. بنا به اظهارات مذاکره کننده ارشد ایران در دولت قبل: «]از [وقتی که ترامپ از برجام خارج شد تا امروز حداقل این است که ۲۷۱ شخص و ۲۵۹ نهاد ایران را تحریم کرد. اینها مال همین دورهی خروج آمریکا از برجام است. ۳۳ هواپیما و ۱۱کشتی ما را هم تحریم کرد. ۳۶ شخص و ۱۳۹ نهاد خارجی مثل شرکتها و بانکها را هم بهخاطر روابط اقتصادی با ایران تحریم کرد که مجموع اینها ۷۵۱ تحریم میشود. علاوهی بر اینها ۸۰۲ تحریمی که قبلاً بود و قرار بود طبق برجام بهاصطلاح لغو بشوند، آنها را هم دوباره برگرداند؛ یعنی یک چیزی نزدیک به ۱۵۰۰تحریم الآن نسبت به افراد و اشخاص و کشتیها و هواپیماهای ما توسط آمریکا صورت گرفته که مجموعهای از این تحریمهاست.» با دقت در این جملات متوجه میشویم که برجام آن چنانکه برخی سیاستمداران معتقد هستند بد نبوده و میشد با تدبیر و حفظ عزت ملی، هم از بازگرداندن 802 تحریم قبلی و هم از تصویب بیش750 تحریم جدید جلوگیری کرد. همچنین هستند کسانی که بنا به تشخیص خود، پیوستن به FATF را خلاف مصالح ملی میدانند و اقتصاد کشور را به قرنطینه فرستادهاند تا جاییکه کشورهایی که ما با آنها ادعای برادری داریم همچون کشور عراق به خاطر حفظ منافع ملی کشورشان حاضر به آزادسازی منابع ارزی کشور ایران نیستند. اگر اضافه کنید به آنها کشورهای دوست همچون، چین و کرهجنوبی و روسیه و غیره را، به عمق فاجعه بیشتر پیخواهیم برد.
آنچه قابل پیشبینی است اینکه، دولتی در حوزه سیاست خارجی با مشکلات منطقهای و جهانی مواجه است و در حوزه روابط تجاری و اقتصادی نیز دچار خودتحریمی میباشد و تاکنون توانسته فشار حداکثری تحریمهای آمریکا و همپیمانهایش را تحمل کرده و از فروپاشی اقتصادی و اجتماعی جلوگیری کند، در ماههای منتهی به انتخابات نیز به ناکارآمدی در حوزه سلامت محکوم خواهد شد و آنچه مطرح نخواهد گردید، اختیارات و محدودیتهای دولت خواهد بود و در این میانه آنکه بیش از همه متضرر خواهند شد، عامه مردم هستند! آن چند درصد اندک جامعه هم منتظر ورود واکسن به داخل کشور نخواهند ماند، آنها سلامتیشان تضمین، رانتهایشان برقرار و در هر صورت منافعشان تامین میشود حال در کاخ سفید ترامپ باشد یا بایدن و یا در پاستور رئیسجمهور اصلاحطلب باشد یا اصولگرا!
لذا آنچه سلامت و معیشت اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران را تحت تاثیر قرار خواهد داد تصمیمات مدبّرانه سیاستمداران کشور است و متاسفانه آنچه در رفتار و گفتار و تصمیمات آنها این روزها شاهد هستیم، هیچ نشانی از همنوایی مشاهده نمیشود! تو گویی رقابتهای انتخاباتی بین یک جریان سیاسی خاص شکل گرفته که معیشت و سلامت مردم را برای رسیدن به قدرت هدف قرار دادهاند. البته مردم در عین رنج و گرفتاری، رفتارهای سیاستمداران خود را به خوبی رصد میکنند و چه بسا کسانی که به دنبال ناامید کردن مردم و کاهش مشارکت آنها در انتخابات برای رسیدن به دولتی مشابه مجلس انقلابی باشند، ممکن است ناگهان با واکنش سیاسی مردم مواجه شده و تیرشان به سنگ بخورَد. هیچ بعید نیست مردم برای کوتاه کردن دست فرصتطلبان و منفعتطلبان حماسهای دیگر را در انتخابات پیشرو خلق کنند. شاید انتخابات پیشرو به جای بررسی برنامههای کاندیداها و نگاه به آینده توسط نخبگان سیاسی و مردم، مبتنی بر بررسی پیشینه رفتار سیاسی و صداقت در همگامی با مردم در گذشته باشد. چه بسا رفتار فعلی جریان تمامیّت خواه موجب تحریک و مشارکت حداکثری مردم گردیده و سرنوشتی دیگر را برای کشور رقم زنند.
به زودی مردم حتماً از کسانی که برجام را خیانت میدانند و خود به قول وزیر امورخارجه، به آمریکا گرا میدهند که با آنها وارد مذاکره شوند نه با دولت روحانی، علت این دوگانگی را خواهند پرسید! همچنین زمان پیوستن ایران به FATF برای ملت ایران به عنوان یک شاخص صداقت در گفتار و عمل مورد توجه خواهد بود. نمیتوان برای رسیدن به قدرت، منافع یک ملت را گروگان گرفت! اگر برجام و پیوستن به FATF برای ملت منافعی دارد و مغایر مصالح ملی نیست، جناحی کردن آن ظلمی بزرگ در حق ملتی است که بیش از 42 سال است به پای آرمانهای انقلاب اسلامی ایستاده و از جان و مال خویش دریغ نکردهاند.