در ششم تیرماه، رؤسای کمیسیون‌های تخصصی مجلس در یک تصمیم انقلابی، نامه‌ای هشدارآمیز به رئیس‌جمهور نوشتند تا حساب کار دستش بیاید و از مسیرِ رفته‌ی خویش توبه کرده و به صراط مستقیم باز گردد! از بابت بیان مشکلات توسط بالاترین نهاد نظارتی و قانون‌گذاری کشور صمیمانه سپاسگزاریم، ضمن آن‌که این نامه و خط نشان‌هایش در ابتدای کار و قبل از گرم کردن، مرا یاد شعر معروفی انداخت که ما پارسیان از یک بیت آن زیاد استفاده می‌کنیم؛
منصب از منصبت رفیع‌تر است
هر زمانیت منصبی دگر است
این مناصب که دیده‌ای جزئیست
کار کلّی هنوز در قدَرَست
باش تا صبح دولتت بدمَد
کاین همه از نتایج سحر است
(کمال‌الدین اصفهانی)
الغرض، این بزرگواران که اکنون در منصب رفیع ریاست کمیسیون‌های تخصصی هستند و چگونگی ارتباط تخصص آن‌ها با برخی کمیسیون‌ها هنوز در هاله‌ای از ابهام است! خود سال‌ها در مناصب وزارت و وکالت بوده‌اند و به قول شاعر، هر زمان‌شان منصبی دیگر بوده است و اکثریت مطلق آن‌ها در مجلس ماقبل انقلابی نماینده بوده‌اند! یعنی خود و هم‌فکران‌شان یا قانون‌گذار بوده‌اند یا مجری قانون! پس به‌اندازه مسئولیت خود و نانی که از بیت‌المال خورده‌اند در این نابسامانی نقش دارند! ولی آنچه جای نگرانی دارد این است که آیا این هشدار همان‌طور که از متن آن می‌توان دریافت و در ادامه اشاره خواهد شد، هنوز از نتایج سحر است؟ و مردم باید منتظر روزهای سخت‌تر مجلس و دولت باشند؟! در بخشی از این نامه آمده است:
«آقای رئیس‌جمهور، آیا این حجم گسترده از جوانان بیکار از کشوری جز ایران بر این خاک قدم می‌گذارند؟ آیا آنانی که در تأمین معیشت خود درمانده‌اند و برای حداقل‌های زندگی خود مجبور به چند نوبت کار در روز هستند شهروندان ایران نیستند؟ ای‌کاش در مسیری که به محل کار می‌روید صورت کودکانی که از فقر مشغول کار هستند یا زباله‌گردانی که برای لقمه‌ای نان می‌جنگند را هم بنگرید. آقای دکتر روحانی؛ آیا از قیمت روزافزون مواد غذایی اطلاع دارید؟ آیا از نسبت حداقل‌های یک سبد غذایی با حقوق یک کارگر، یک کارمند و یک معلم اطلاع دارید؟ افزایش تورم در بخش مسکن اعم از خرید و اجاره به گوش‌تان رسیده است؟ نرخ رو به فزونی خدمات در بخش حمل و نقل و قیمت تهیه خودرو شخصی را می‌دانید؟ اگر می‌دانید، از جوان تحصیل‌کرده بیکار توقع کدام امید را در دولت تدبیر و امید دارید؟ آمار افزایشی طلاق و کاهش ازدواج، کاهش فرزندآوری و روند صعودی آسیب‌های اجتماعی به سمع و نظر شما می‌رسد؟»
و البته خط‌ونشان انتهای نامه که باهدف احیای انقلابی‌گری بیان شده و نگارنده به علت بار منفی، به آن نمی‌پردازد.
البته دولت به این نامه پاسخ داد اما به هر حال این عزیزان با هر نیّتی که این نامه را نوشته‌اند، مردم از آن‌ها قدردانی می‌کنند چون نه‌تنها فقط درد دل مردم که مطالبه آن‌ها از هر دولتی در نظام جمهوری‌اسلامی است. این‌ها دقیقاً کلیات همان مطالبی است که سال‌هاست بارها و بارها از سوی خبرنگاران و کنشگران سیاسی و اجتماعی خُرد و کلان کشور گرفته تا عالی‌ترین مقام کشوری یعنی رهبری نظام بارها به آن پرداخته‌اند! اما چیزی که بر نگرانی‌ها می‌افزاید، ادامه “شعارزده‌گی” مجلس انقلابی و ماندن در فضای انتخاباتی است. موضوعی که با توجه به نزدیک شدن به انتخابات ریاست‌جمهوری بعید به نظر نمی‌رسد که ادامه یابد. اما نکته قابل‌تأمل، مفقود بودن راهکاری شفاف به غیر از امر به توبه از راهِ رفته دولت است! مثلاً وقتی مقام معظم‌رهبری دو سال قبل (22 مرداد 97)، مشکلات را بیان فرمودند، به دنبال آن راهکار نیز ارائه نمودند. «مشکلات اقتصادی و راه‌حل‌های آن معلوم است، هیچ بُن‌بستی در کشور وجود ندارد و مسئولان در هر سه قوه باید با تلاش، کار مشترک و استفاده از نظرات کارشناسان، مشکلات و فشارها را از دوش مردم بردارند…. راه‌حل مشکلات اقتصادی کشور اعم از راه‌حل‌های ساختاری و کوتاه‌مدت شناخته‌شده است و هدف از درخواست برای تشکیل جلسه مشترک سه قوه، یافتن مشترک راه‌حل‌ها با کمک گرفتن از کارشناسان امین است که این‌کار در حال انجام است.» راهکار کاملاً مشخص است؛ “تلاش و کار مشترک سه قوه و استفاده از نظرات کارشناسان.”
حال سؤال این است؛ آیا رؤسای کمیسیون‌های مجلس انقلابی که اکثراً در مجلس قبلی نماینده بوده‌اند، احیاناً از همان‌هایی نیستند که برای متوقف کردن طرح گرانی بنزین در مجلس، حنجره درانیدند و توسط نمایندگان ولایی طرح سه فوریتی نوشتند و امضاء گرفتند؟ پس چرا آن را متوقف کردند؟ چرا اگر مصلحت کشور و مردم بود، سکوت کردند؟ مگر نمی‌دانند که از ماه‌ها قبل از گرانی بنزین، همه تصمیمات کلان کشور به‌ویژه در حوزه اقتصاد، در شورای عالی قوای سه‌گانه گرفته می‌شود و تصمیمات آن برای همه لازم‌الاجراست؟! پس برداشت شما از لبخند رئیس‌جمهور و عدم اطلاع ایشان لااقل برای شما سیاست‌مداران باید با مردم عادی متفاوت باشد!! فی‌الحال ممکن است الآن بفرمایند که چه کار مهمی از مجلس و دولت ساخته است تا مردم نیز امیدوار باشند؟ یعنی وقتی از درآمدهای چند صد میلیارد دلاری خبری نیست، شما علما و وکلای ملت راهکار ارائه فرمایید! اصلاً انتخاب شده‌اید تا با بهره گرفتن از برترین نخبه‌های کشور مشکلات مردم و کشور را حل کنید! زباله‌گردی و فساد و طلاق و بیکاری که مخصوص این چند سال اخیر نیست، هرچند افزایش آن غیرقابل انکار و نه‌تنها نگران‌کننده که مصیبت‌بار است و حتماً بزرگواران، بیانات غم‌بار عذرخواهی حضرت امام‌خمینی(ره) دقیقاً چهل سال قبل یعنی در 6 تیرماه 1359را در رابطه با قصور مسئولین که شاید امروز از دیدگاه خیلی‌ها کوچک باشد را شنیده یا خوانده‌اند که بنا به مصلحت از ذکر آن خودداری و عزیزان را به مطالعه آن در پایگاه ایشان ارجاع می‌دهم که اگر بنا به قیاس باشد، امروز باید خون گریست! و کسی منکر سوءمدیریت و بی‌تدبیری نیست و باید هوشیار بود که مردم همه را در قالب عملکرد کلی نظام قضاوت می‌کنند. حال این سوءمدیریت در هرکدام از قوای سه‌گانه که باشد تفاوتی نمی‌کند. فی‌المثل نماینده مجلس هم‌دست مفسدان اقتصادی باشد یا معاون قوه‌قضائیه، در نفسِ کار یکسان است و پلشتی را زیبنده نظام نمی‌دانند.
برای حُسن ختام و توجه به وظایف انقلابی، نظر عزیزان را به فرازی دیگر از سخنان رهبری جلب می‌کنم. «آن‌ها که می‌گویند دولت باید برکنار شود، در نقشه دشمن نقش‌آفرین هستند. دولت باید سرکار بماند و با قدرت، وظایف خود را در حل مشکلات انجام دهد… هر دو قوه باید ضمن برخورداری از حقوق خود، کرامت طرف مقابل را حفظ کنند و سه قوه با هم‌افزایی مشکلات را از پیش ملت بردارند». والسلام.
