تبِ انتخابات مجلس دوازدهم فرونشسته و همچنان‌که پیش‌بینی می‌شد، با حذف گزینه اصلاح‌طلبان و اختلافات عجیب و غریب اصولگرایان و نیز مشارکت کمِ واجدين شرايط رأي دادن، نماینده قبلی مجددا به مجلس راه یافت. لذا این‌چنین پيروزي‌اي با اين کاهش مشارکت و خودزنی‌های باور نکردنی کاندیداهای اصولگرا و طرفداران مشترک‌شان!، هشداردهنده و يک زنگ خطر برای آن‌ها به‌حساب مي‌آيد که بايد به بررسي همه‌جانبه آن در آینده پرداخت.
با اين حال و علیرغم همه مسائل، بايد به راه‌یافته مجلس همچون تمامي نماينده‌ها احترام گذاشت و فرصت فعاليت داد و عملکرد آينده او معيار هرگونه قضاوت مثبت يا منفي قرار گيرد. اما اين روزها همچون دوره قبل، عده‌اي تازه مدعی! و به عبارت صحیح‌تر “کاسب”، سریع شال و کلاه کرده و نماینده منتخب را با برگزاری جلسات متعدد دوره کرده‌اند. نکته طنز ماجرا آنجاست که برخی از این افراد در ایام انتخابات، برای تخریب نماینده منتخب نقشه می‌کشیدند اما امروز سینه سپر کرده و او را به‌پاس زحمات‌شان! مدیون خود می‌کنند.
علاوه بر این افراد، شاهد هستيم برخي فرصت‌طلبان که در ايام تبليغات انتخابات، در ستادهاي انتخاباتي متعدد اصولگرايان زنبيل می‌گذاشتند تا در صورت کسب موفقيتِ هرکدام از نامزدهاي اين طيف، راهي براي کسب منافع بيشتر خود بازکرده باشند، دايه مهربان‌تر از مادر شده و در مقابل هرگونه تحليل و نقد انتخابات مجلس، با ژستی برافروخته مواضع حق‌به‌جانب به خود می‌گیرند که راه‌یافته مجلس دوازدهم خود به‌خوبی این دسته از کاسبین را می‌شناسد و شک هم ندارد که اگر جلوی این سهم‌خواهی را در ابتدای کار نگیرد، دوره سختی را در پیش خواهد داشت! و البته این را هم می‌داند که مجلس دوازدهم با توجه به مشکلات جاري کشور، راه دشواري پيش رو دارد. مطمئناً مجلس بعدي صرفِ نظر از نوع برگزاري انتخابات و ترکيب آن، با وعده و وعیدهای رنگارنگي که در همه زمينه‌ها به‌خصوص بهبود شرايط اقتصادي کشور شکل‌گرفته، براي تحقق آن وعده‌ها در اين شرايط سخت، برنامه کارآمد و راهکار مشخصي باید ارائه کند. پس دوستانِ اصولگراي منتخب، ممکن است ترجيح دهند با دامن زدن و برجسته‌کردن هر انتقاد يا حمله‌اي به مجلس و کشاندن ماجرا به نزاع‌هاي لفظي بي‌حاصل جناحي، اصل قضيه را بپوشانند و افکارعمومي را به دنبال نخود سياه بفرستند! که این ترفند کهنه و نخ‌نما در این دوره شاید خریداری نداشته باشد.
به هر جهت، نقد انتخابات مجلس دوازدهم بماند به وقتش که ناگفته‌های زیادی وجود دارد. اما آنچه باید در حال حاضر به آن پرداخت اولاً این‌که در این انتخابات مشخص شد جریان اصولگرا هرچند «نیک‌بین» نماینده طیف اکثریت این جریان سیاسی بود، اما حمایت عجیب طیف‌های دیگر اصولگرا از کاندیداهای پروازی که هر چهار سال یکبار به منطقه می‌آیند، جای تامل دارد! از طرفی با این‌که اصولگرایان در یک میدان بی‌رقیب سیاسی به پیروزی رسیدند و جریان مقابل هیچ کاندیدایی معرفی نکرد، چرا بعضی این پیروزی را به نام شکست اصلاح‌طلبان اعلام می‌کنند؟ در حالی که اگر می‌گذاشتند که اصلاح‌طلبان کاندیدایی داشته باشند آن‌وقت در صورت راه‌یابی کاندیدای آنان، می‌توانستند اعلام پیروزی نمایند.
به هرحال، در جريان تبليغات انتخابات مجلس دوازدهم عده‌اي با حذف رقبا و خودزنی، همچنان مدعی‌اند: «ما بهتر مي‌زنيم». طيفي از مردم هم با حضور يا عدم حضور پرمعنای خود پاسخ دادند: «گر تو بهتر مي‌زني بستان بزن!» حالا هم منتظرند ببينند در دور جدید چگونه مي‌زنند! اميد که در روزهايي که مي‌آيد، روزهای خوبی را برای منطقه شاهد باشیم و حسرت نداشتهها را نخوریم. نماینده منتخب هم حتما متوجه شده که سروصدای انتظارات، خواسته‌ها و دعواها براي تغيير فلان مدير و بهمان رئيس، در حالی‌که هنوز مجلس جدید شروع نشده، بلند گرديده است. ایشان باید باتجربه چهارساله نمایندگی، با درایت بیشتر دوره جدید را آغاز و دوستان واقعی خود را بهتر بشناسد. به‌هرحال همه دعا مي‌کنيم شاهد روزهاي بهتري براي مردم ديار ترشيز در ابعاد مختلف فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي و سياسي باشيم.
